Op de dag dat je 50 jaren jong wordt en ook nog eens sinds lange tijd een eerste plek haalt met je duiven, dan is dat een historisch moment. Het overkwam Han Damhuis, die binnen de postduivenvereniging al de Joop Zoetemelk onder de melkers werd genoemd. Eeuwige tweede dus, maar met dit syndroom rekende Han Damhuis dus af. Hieronder volgt weer het boeiende relaas over maar liefst drie wedvluchten, waaruit maar weer blijkt dat de Othmarvliegers ook regionaal een woordje meespreken.
De duivensport kent dit jaar een uiterst merkwaardig seizoen. Al weken achter elkaar worden er vluchten vervlogen onder, voor de duiven wel te verstaan, extreme omstandigheden. Harde noordwestenwind met zware bewolking of een zodanige wind in de rug dat er hoge snelheden worden behaald. Is een duif die een 1e prijs haalt bij een snelheid van 120 kilometer per uur beter dan een duif die het concours wint met harde wind tegen? Zeg het maar, de selectie van de duiven aan het eind van het seizoen wordt er in ieder geval niet eenvoudiger op.
Een mooi voorbeeld van de stelling dat het een merkwaardig seizoen is, is de eendaagse fondvlucht die vorige week zaterdag op het programma stond en wel vanuit Blois. Daar waar de midfondvlucht wel gelost kon worden, werd ‘Blois’ uitgesteld tot maandagochtend 09.30 uur. Dat het een zware vlucht zou worden, was te verwachten: 670 kilometer tegenwind met mogelijk her en der een bui. Als je dan de aankomsten bekijkt, valt op, dat ondanks die grote afstand, de duiven dicht bij elkaar zitten. De eerste 3 duiven binnen één minuut !
Duivenmelkers zijn op het gebied van het aan elkaar doorgeven van de tijd waarop geconstateerd is, soms vreemde gasten. In Ootmarsum is dat niet anders. Zo kon het gebeuren dat Jim van Ingen bij het afslaan van de klokken van Blois en nog voor de uitslag gemaakt was, gefeliciteerd werd met de overwinning. De verrassing was compleet toen de uitslag er lag: niet Van Ingen maar Douwe Kuipers prijkte aan de kop van de uitslag. Daarmee legde hij tevens beslag op de hoofdprijs van deze vlucht, aangeboden door Jaap van der Ende, Installateur te Ootmarsum. Dat het voor Van Ingen dan ook even slikken was, was evident. Het bleef vervolgens nog lang onrustig, richting Tilligte/Denekamp! Hoe dan ook, het was een uitstekende uitslag voor beide heren. Kuipers was binnen de CC Oldenzaal-Denekamp goed voor een 3e, Van Ingen voor de 4e en binnen de kring 2 (Oostelijk Twente) een 16e respectievelijk een 17e. De eendaagse fondvlucht behoort niet echt tot de specialiteit van de Comb. Meijers. Desondanks klasseerden zij 2 duiven bij de eerste vijf. Niet echt verwacht en daardoor des te opvallender.
Opvallend was ook de prestatie van Bennie Senger, niet op Blois maar op de zware fondvlucht vanuit Perigueux, ruim 820 kilometer. In het verleden waren dat overnachtingsvluchten. De duiven konden, gelet op de afstand, niet de dezelfde dag als van de lossing thuiskomen zodat er bij dag en dauw de volgende ochtend geklokt moest worden. Die tijden zijn bijna voorbij. De postduif van tegenwoordig is niet meer te vergelijken met de duif van pakweg 20 jaar geleden. De snelheden liggen hoger en dat leidde bij Perigueux tot aankomsten in de avond, bij Bennie Senger om 20.59 uur. Daamee was hij binnen de CC Oldenzaal-Denekamp goed voor een 7e plek.
Terug naar de actualiteit en dat is de één na laatste midfondvlucht van het seizoen. Gepland was een lossing vanuit Nanteuil, 466 kilometer. Hulde aan de lossingscommissie van de afdeling, want er werd goed geanticipeerd op de weersverwachting. De opklaringen vanuit het noordwesten zouden Nanteuil, vlak boven Parijs, dusdanig laat bereiken dat lossen onmogelijk zou zijn. Om die reden werd besloten uit te wijken naar Peronne, noordwestelijker gelegen en op een kortere afstand, 390 kilometer. Het tijdstip waarop de duiven eruit gingen, 13.45 uur, viel echter niet bij iedereen in goede aarde. Wat daar ook van zij, de duiven hadden wederom te maken met een stevige tegenwind en dat was bij de terugkeer op de hokken goed te zien. Het was afzien geblazen en de duiven die daarop niet optimaal geprepareerd waren, moesten diep in de reserves tasten. Voor Han Damhuis was het een meer dan bijzondere en dus gedenkwaardige vlucht.
Uitgerekend op de dag dat hij zijn Abrahamfeest vierde wist hij beslag te leggen op de 1e plaats, een prestatie waar hij feitelijk al heel het seizoen tegenaan zat te hikken, maar steeds op het laatste moment werd afgetroefd. Met deze uitslag werd tevens een definitief einde gemaakt aan het Joop Zoetemelk-complex, zoals de eeuwige tweede ook wel genoemd wordt. Zou je nog kunnen denken dat Blois voor Kuipers een uitschieter was, uit de uitslag van Peronne blijkt dat de langverwachte vorm er is: 2 en 3, net voor het kwartet duiven van de comb. Meijers. Sponsor van deze vlucht was Ruud van de Logt van het gelijknamige bouwbedrijf uit Geesteren (O).
De volledige uitslag:
Blois: 24 juni 2013, 9 deelnemers en 63 duiven:
1. D. Kuipers
2 en 4. J. van Ingen
3 en 5. Comb. Meijers
Perigueux, 22 juni 2013, 5 deelnemers, 7 duiven
1. B. Senger
2. J. Luttikhuis
Peronne, 29 juni 2013, 11 deelnemers, 103 duiven
Vereniging totaal:
1. H. Damhuis
2. en 3 D. Kuipers
4 en 5. Comb. Meijers
B-ploeg:
1, 2 en 3 G. Wolbert
4 en 5 M. Laarhuis.
