Caspar Kouijzer heeft voor onze site een paar weken geleden de Algemene en Rooms Katholieke Begraafplaats gefotografeerd. Dat deed de fotograaf met veel respect voor de overledenen. Hij richtte zich op de details en deze zorgen er samen voor dat dergelijke plekken toch voor troost kunnen zorgen. Na de Begraafplaats aan de Oldenzaalsestraat is een volgende logische stap om ook met hetzelfde respect de Hervormde Begraafplaats in al haar rijke eenvoud te fotograferen.
Het Kerkhof in een troostrijk perspectief
Het is voor een aantal mensen iedere keer weer een moeilijke gang naar het kerkhof. Dat heeft natuurlijk alles te maken met een geliefde, die daar is begraven. Een overledene, die je verschrikkelijk mist, met wie je nog zou willen praten, met wie je……… Maar de dood is onherroepelijk en het is voor sommigen erg lastig om dat een plek in hun leven te geven.
Dat klinkt misschien raar, toch zit in die schoonheid een troostrijk perspectief.
Tijdens vakanties in andere delen van het land of ergens in het buitenland bezoekt nagenoeg iedere vakantieganger een kerk of een kerkhof. Wat dan vaak opvalt is het onderhoud van de begraafplaats en vooral hoe de naaste familie nog steeds hun doden eert. Dat kan met een kaarsje, een vers boeket bloemen, een zelf aangelegd tuintje, of een andere manier om de herinnering aan deze dode levend te houden. Op de begraafplaats aan de Molenstraat is het niet anders. De graven zien er verzorgd uit en als het zonlicht zijn stralen laat vallen op al die mooie boeketten, de beeldjes, de kandelaars en de lantaarns, dan geeft dat een heel menselijk en warm gevoel. Evenals op de Algemene en Katholieke Begraafplaats werd fotograaf Caspar Kouijzer ook op de Hervormde Begraafplaats getroffen door haar schoonheid.
Ootmarsum mag trots zijn op deze begraafplaatsen, die keurig worden onderhouden en waar familieleden, vrienden, kennissen, buren, collega’s blijven komen om ook op het graf ‘het eeuwige verbond’ met hun gestorven geliefde tastbaar en concreet te maken. Een kaarsje opsteken en vooral herinneringen ophalen om het hart te laten spreken: “Ik mis je iedere dag”. En het bijzondere is dat je je op een kerkhof eigenlijk nooit alleen voelt. Er zijn vaak andere mensen waar je een praatje mee kunt maken en als ze er niet zijn voel je degene, die gestorven is, ook heel dichtbij. Dat is ‘de andere kant’ van een begraafplaats, een plek om samen te komen, om te delen en ook om naar andere graven te kijken, te letten op details en de warmte en de troost te voelen dat hier het leed gedeeld kan worden.
Caspar Kouijzer voelde dat hij ‘iets’ moest doen en putte na zijn bezoek aan de begraafplaats inspiratie om hier foto’s van te maken. Foto’s van details, die samen laten zien dat een kerkhof een bijzondere plek is waar mensen het moeilijk hebben, maar toch troost kunnen ervaren en daardoor weer een stap of stapje verder zijn om het verdrietige verlies nog beter te kunnen verwerken. Het is mooi, nee hartverwarmend om ook met deze foto’s te laten zien hoe de achtergeblevenen in hun doen en laten betrokken blijven bij hun geliefde doden. Dat maakt ook deze begraafplaats tot een troostrijk perspectief.
