Op deze woensdag 20 juli mochten de deelnemers aan de 4daagse van Nijmegen dan toch van start. Onder hen ook onze Ootmarsumse Monique Oude Egbrink, die voor deze site een dagboek bijhoudt waar we steeds met plezier naar uitkijken. Ze weet heel goed de sfeer te typeren en ook uit dit verhaal blijkt hoe ze geniet van dit bijzondere evenement. Hieronder haar verslag.
Dag 1 = dag 2 & dag 2 = dag 1………..
Na een relaxte dag op dinsdag waarop ik ook nog even per fiets met Mary Anne (vrouw van het gastgezin) de omgeving langs de Linge heb ontdekt, ging de wekker vanochtend om 3.30 uur. Ik kan jullie één ding zeggen, dit went nooit, in ieder geval niet voor mij. Weinig geslapen, oorzaak o.a. de warmte maar ook de gezonde spanning voor dag 1 in 2022. En regelmatig kijken op de wekker of het niet al tijd is om op te staan. Hoezo spanning opbouwen. Ja, roze woensdag is normaal dag 2, maar nu dus dag 1. Jullie snappen het nog, toch?
Vandaag mocht ik laat starten en dat was 5.45 uur. Mocht er iemand denken, dan had je best later kunnen opstaan, klopt, maar dan liep er geen bus die mij op tijd in Nijmegen kon afzetten. Vanochtend bij de start was het reeds 24 graden. Prima weertje voor korte broek en hemdje. Alle lopers, vrijwilligers om je polsband te scannen, veiligheidsmensen, politie, verkeersregelaars, buschauffeur, studenten, organisatie, echt allemaal waren ze in hun sas om hun ding weer te mogen doen tijdens de 4daagse. Alle lof naar alles en iedereen.
Na de start, wordt je uitgezwaaid door de studenten welke van de 4daagse feesten komen. De route loopt via het Radboud ziekenhuis richting Hatert, Alverna, Wijchen, Beuningen en Weurt weer naar Nijmegen. De 50km wandelaars pakken nog Niftrik erbij op de route. Nou ja, ze hebben geen keus. Het lopen ging mooi, veel gezelligheid onderweg, muziek, mensen en kinderen met komkommer, drop, zoute koekjes etc. etc.. Enkele sponsoren met gratis flesjes water, ijsjes, melk, ei. Allemaal verwennerij.
Zoals in een eerdere editie vast al eens verteld dat in Wijchen oud burgemeester van Ootmarsum, Jos Verbeeten en zijn vrouw Erica, altijd langs de kant staan. Uiteraard even gedag gezegd. Voor de foto’s heb ik vandaag een razende reporter, lees: fotograaf ingehuurd. Ha ha. Zelf foto’s maken was er namelijk beetje bij ingeschoten. Was teveel aan het genieten van alles om mij heen. Op woensdag is het echt één groot feest in Wijchen. Het is dat je denkt, ik moet nog 20 km, maar het liefst was ik daar gaan zitten mensen kijken en genieten van de muziek. Misschien is het een idee om toch eens een jaar over te slaan! (Manlief gelooft dit toch niet…..)
Na weer 20 km kom je Nijmegen binnen, jongens wat een feest. Dit is moeilijk uit te leggen voor een buitenstaander, maar het is allemaal roze, veel muziek, dragqueens en andere gekkigheid. Daarna is het voor mij afmelden bij het gladiool bureau.
Meer Ootmarsummers lopen mee
Doen er nog Ootmarsummers mee? Ja zeker, zo via via begrijp ik dat Lucy Rorink, Linda (van Koert), Alphons Weierink, Marcel Punt, Loes Arkink, Marcel Teders, René en Mathilde Krop, Joke Bartelink en Annet Feldman van de partij zijn. Mochten er nog meer zijn, vergeef het mij, ik heb voor de rest geen namen gehoord.
Dinsdag bleek dat er zich bijna 4000 wandelaars niet hadden gemeld en woensdag na 17.00 uur kwam het bericht dat er bijna 1500 uitvallers waren. Dus al met al minders lopers maar daarom niet minder gezellig.
Ik ga mij zo voorbereiden op dag 2 c.q. dag 3. Brood smeren, heuptas vullen met de benodigdheden, kleding klaarleggen, voeten verwennen met een zalfje. Het weer ziet er donderdag niet zo goed uit, maar we gaan het zien morgen.
Voor nu nog een zonnige wandelgroet uit Huissen/Nijmegen.
Liefs, Monique
