In de redelijk vroege zondagochtend na het prinsenbal laadde Ad Bergman en zijn kompanen het prinsenbord, de nodige attributen en het gereedschap op een aanhanger. Daarmee reden ze naar het huis van de nieuwe hoogheid van de Othmarridders om daar het prinsenbord te plaatsen. Het was één van de taken van de Versier – en Opbouwcommissie en zeker ook voor Ad Bergman. “Ik denk dat ik in 1986 het eerste bord heb geplaatst en dat moet dan bij Henny Olde Meule zijn geweest. In die eerste jaren plaatste ik samen met mijn kameraad Ger de Jong de borden. We maakten destijds een kunststof frame en plakten daar de foto’s en namen op van het nieuwe trio en eventueel passende attributen. Het gereedschap stond klaar en klokslag half tien stonden we bij de nieuwe prins voor de deur. De ene keer werden we ontvangen met een kop koffie en een andere keer moesten we ‘verplicht’ ontbijten. Dat was voor de prins ook wel beter,” lacht Ad Bergman.
Voor mij de mooiste tijd van het carnaval
Ad Bergman is niet de figuur om in de schijnwerpers te staan. Achter de schermen zijn werk doen, was zijn passie. Daar hoorde het plaatsen van de prinsenborden ook bij. “Dit voelde voor mij de mooiste tijd van het carnaval. Niemand nog op straat en in klein comité je werk doen. Eerst met Ger en later met Hans Jansen, die VOC-lid was voor één dag. We hebben van alles meegemaakt. Regen, mist, bevroren tuinen en een mooi ochtend zonnetje. Ik weet nog goed bij Jan Benerink dat de grond bevroren was. Het lukte ons niet om met de grondboor een gat te maken. Hans Jansen was er bij en haalde een gasbrander op. Toen kwam zijn Pa ‘Jantje’ er aan, want Hans moest als installateur problemen bij iemand oplossen. Met de gasbrander hebben we de grond kunnen ontdooien en zo toch het bord van prins Jan Benerink kunnen plaatsen. Dat was ook zeker het mooie van dit gebeuren, want we zochten overal een oplossing voor. We hebben natuurlijk niet alleen borden in de tuin geplaatst, maar ook prinsenafbeeldingen aan gevels. Daar had je toch weer andere materialen voor nodig. We waren echter altijd goed voorbereid, want we waren natuurlijk ‘stiekem’ wel eens langs het onderkomen van de nieuwe hoogheid ‘gelopen’,” vertelt Ad Bergman.
De laatste
Na het prinsenbal stond Ad Bergman weer paraat om het bord te plaatsen bij prins Poef 1 aan de Smithuisstraat. “Hans Jansen was er bij en mijn opvolger Koen Rekers. Mooi, maar ook emotioneel om dit bord te plaatsen. Ik had het best nog wat langer willen doen, maar het kost me teveel energie. Ik hou er geweldige herinneringen aan over en heb het ook altijd met heel veel plezier gedaan. Het zorgde voor veel saamhorigheid en ik ben blij dat ik daaraan een steentje heb kunnen bijdragen. Het is echt een geweldige tijd geweest als toneelmeester bij de Zittingsavonden en het plaatsen van borden bij de nieuwe hoogheden. Ze stonden er in vol ornaat en naderhand was er bij iedereen heel veel gezelligheid. Je hoort ook de eerste verhalen na het prinsenbal en hoe mooi is het dat iedere hoogheid daar enorm van genoten heeft. Ik heb genoten van het plaatsen van de borden en dat blijven prachtige herinneringen,” besluit Ad Bergman.
