Met linkerhand de winkelkar voortduwend
In de rechterhand de Phone.
In de overvolle supermarkt is hij niet de enige
met z’n iPhone aan z’n oor.
Er zijn geen nieuwe berichten
Hoe kan dat nou ? Heb ik hier geen bereik ?
Even Peter bellen.
“Sta hier in de supermarkt ; sms’je gehad ?”
De lenige duim schiet over het gladde schermpje.
Ook even Klara sms’en, snel even bellen.
Steeds vaker schrik ik van mensen die in het niets staan te praten.
Declamaties in de ruimte.
“Sta hier in de supermarkt ; sms’je gehad ?”
In de hoek bij de vleeswaren staat hij stil.
Al sprekend dwaalt zijn blik naar een naveltruitje
Kalkoenborst in de aanbieding.
Op de snijmachine zoemt de ham van ’t stuk
“Sta in de supermarkt ; sms’je gehad ?”
De vreemdheid met de werkelijkheid wordt vertrouwd.
Virtueel gepraat plaatst hem buiten het hier en nu
Ineens “ik moet eigenlijk erg nodig” en
“We moeten nog eens praten”.
De schuifdeuren sluiten zich achter zijn rug.
Een onbewust bezoek wordt afgesloten.
Met de gedachten ergens anders.
Geen notie van het gedane praatwerk.
“Stond in de supermarkt ; waar ging mijn sms’je over ?”
Rob Meijer – RM
