Na een heerlijke tijd in Canada is Annet Palthe terug op Nederlandse bodem en back in town. Samen met Jan Willem en Bummel reden ze een dag na de landing naar Ootmarsum om daar vlak aan de kant van de weg een ooievaar te zien. Direct uit de auto om een foto te maken en ook daaraan is te merken dat Annet terug is. Hieronder haar blog van de laatste belevenissen in Canada, haar terugreis en het welkom thuis plaatje met de ooievaar als een prachtig symbool. Een omgekeerd verhaal, gelukkig geldt dat niet voor de prachtige foto’s!
Canada… door de ogen van Annet Palthe
Terug in Twente staat een ooievaar voor het opscheppen…!
Jawel hoor, we zijn afgelopen zondag weer veilig geland op Nederlandse bodem. En er lagen nog wel zoveel verhaaltjes op de Canadese plank te wachten…maar ik zal er nog een paar vertellen én laten zien natuurlijk. Want zoals jullie inmiddels weten zuig ik nooit iets uit m’n duim…hooguit fantaseer ik een beetje hardop of zie ik een ietsie pietsie meer dan er op dát moment werkelijk te zien was? De foto’s zijn er gelukkig om de meeste waarheden te laten zien! Maar ja, wat is bedrieglijker? Het woord, of dat wat je ziet óf kunt vastleggen. Ik ga in ieder geval weer m’n best doen jullie wat te vertellen én te laten zien wat er de laatste Canada-week te beleven viel.
Maar deze keer begin ik op Siepelse bodem. Maandag gingen we in Ootmarsum post en zomerkleding ophalen en lekker een terrasje pikken. De opknapbeurt van het fietspad tussen Oldenzaal-Ootmarsum is begonnen zien we. Grote machines schrapen groen, vuil(?) en zand van en naast de fietspaden weg. En dan …. zien we dit. Ik “zeg” het met onderstaande plaatjes!
De ooievaar is mij ontlopen…maar de wormen ontlopen deze pittige tweevoeter zeker niet
In het spoor van de tractor pikt hij/zij gemakkelijk alles op
Maar ook als de tractor is omgedraaid blijft hij hap-pikken
Hetzelfde traject moet ook aan de andere kant gedaan worden, dus draait de tractor-combi om. Maar de chauffeur is uiterst behoedzaam…nadat hij mij in de berm geknield ontwaarde met de camera op “zijn tafereel” gericht. De ooievaar gaat steeds dichterbij de tractor zijn kostje bij elkaar scharrelen: hij weet op zeker waar Abraham de mosterd voor bij de maaltijd haalt!!! Maar alles gaat helemaal goed, met deze prima en oplettende bestuurder.
Hier lijkt deze avontuurlijke ooievaar te worden opgeschept…
En dus kunnen we gerust gesteld doorrijden richting huis.
Maar nu vertel ik jullie nog de laatste weetjes uit Canada. Weet je wat? Ik vertel gewoon nu alles zoveel mogelijk terug in de tijd…dat wil zeggen dat ik letterlijk achteruit vertel. Dan komt nu dus de meer dan uitstekende KLM-verwen-terugvlucht met letterlijk weer wereldse vergezichten.
Als tijdens de vlucht zelfs de stewardessen ons warm onthalen als de Bummel-familie én zelfs de captain even komt vertellen dat met Bummel alles oké is, leunen we ‘uitgeput’ van alle inpak- en vertrekstress achterover en knappen zelfs een nachtelijk uiltje. En dan vliegt de tijd …tegen de zon in extra snel. Want ga maar na: vertrek Canada-Vancouver om zeg 16.00 uur + 9uur vliegen dan zouden we om één uur nachts landen, maar het wordt zelfs zondag 10.30 uur… Voor je het weet vlieg je Nederland binnen en zie je ons thuisland vanaf boven zo.
Zondagochtend rust in Nederland van Boven
Maar onderweg waren er ook weer prachtige ver, zeer verre vergezichten te bewonderen.
Variërend van bergen, sneeuw, meren, rivieren, kusten, wegen, mijnen, steden, dorpen, industriecomplexen, zon en maan. Alles met een snelheid van rond de 950 km/uur, op een hoogte variërend tussen 11.277 en 10.668 m.
Ierland vanaf 11.277m hoog, nog 865km en één uur te gaan
Tussen Winnipeg en Ierland verkleurd de ijle hoge lucht naar roze-blauw en een stuk voor Ierland worden we wakker, krijgen een smaakvol ontbijtje en knappen ons om beurten op. Er is dan ook weinig te zien en samen met de vermoeidheid is het lekker om eens de ogen toe te knijpen.
Kust voorbij Winnipeg, in schitterend zacht avondlicht
De vluchtgegevens
Reuze inhammen…vanaf 12.000 m hoogte, kun je nagaan welke schaal dit is
Mijnbouw is belangrijke inkomstenbron van BC’s economie
America’s Mount Baker vanuit de lucht
Deze giga besneeuwde bergtop is ook vaak als een spannend natuurlijk achtergrond-decor te zien vanaf vele plekken in BC: bv vanaf Bowen Island kijkend naar Vancouver, maar ook vanaf vele andere kust- of hogergelegen plaatsen/plekken. America’s grens ligt dan ook redelijk dicht bij.
Take-off met rondje hoogte winnen boven Vancouver: Bye Bye Beautiful BC
Zo werden eten en drinken, maar ook koffers én Bummel in geladen op YVR
Bummel in zijn Bench, is elke keer weer naar…voor alle 3
JW’s zus Yvon en zwager Randy (achter de wagen) brengen ons weer weg en lopen helemaal mee.
Jan Willem en ik moesten hem samen sussend erin lokken en de truc met het ijsklontje erin gooien werkte weer. Hij mag 2 bakjes hebben en die vullen we, zo vol mogelijk, met diepgevroren water. Dan kan hij tijdens de reis steeds een beetje ontdooid water oplikken. Want vanaf de avond ervoor mag hij niets eten en na de ochtendwandeling laten we hem voor het laatst water drinken.
Dit keer was Bummels tegenzin iets groter
Ook de voltallige KLM-crew checkt in bij Odd Lugage
Vrijwel allemaal komen ze met Bummel knuffelen en sommige gezichten kennen we daardoor al van vorige vluchten. Bummel wordt zo mooi positief afgeleid. Nadat de Captain himself ons verzekert dat hij persoonlijk gaat kijken bij Bummel – hij heeft ook een soortgelijke hond – moeten zij door om alles klaar te zetten, voordat alle passagiers met een stralende KLM-smile kunnen worden verwelkomd aan boord.
Zus Yvon en zwager Randy brengen ons altijd naar de Airport
Vandaag lopen ze helemaal mee naar het incheckpoint, totdat Bummel in de Bench moet: dat leidt hem én ons tweetjes goed af!
Deze jongelui doen yoga op de peddel-boards oftewel de peddel-planken
Tijdens de laatste overtocht vanaf Bowen Island naar het vaste land gaan we, toch wel weemoedig, op het bovendek staan. Alles goed in ons opnemend en de zilte zeelucht opsnuivend. We zien dit groepje jongelui dat yoga beoefent op hun ‘planken’. Knap hoor, want we zien ze geen enkele keer eraf vallen.
Bye Bye peace-full Bowen
Dan moet ik toch maar eventjes dit onderdeel van voren af aan vertellen anders wordt het wel erg ingewikkeld, dus we gaan wat verder terug in de tijd. Jullie wisten nl. nog niet dat we een heuse vijver hebben aangelegd, al op 8 mei om precies te zijn.
Aanleg Vijver Vreugde
Het watermilieu, de honderden grote en kleine stenen én planten hebben dus nu ruim 3 weken de tijd gehad te settelen. Daags voor vertrek kwamen de vissen. Dat was wel wat onverwachts en zeker laat gezien ons vertrek, maar we waren verbaasd over de giga-aantallen muggenlarven die zich ineens, maar heel snel, letterlijk, ontpopten tot mini monstertjes. Want je hebt hier haast geen muggen, daar waait het te veel voor én het is uiteindelijk toch een eiland midden in een (binnen)zee. Maar goed, dat ze hier wel zijn is een gegeven en daarop wist Jan Willem maar één goed antwoord: vissen. We hebben schattige kleintjes genomen omdat de vijver ook niet te groot is. Het zijn een soort goudvissen en er zit ook zo’n mooie zwarte bij met van die mooie zwierige vinnetjes die heel elegant om hem heen waaieren. Of ze nog zullen leven als we terugkomen? Of voer voor de Heron of reiger waren? We weten het niet, maar we hopen wel dat ze (éérst!!) de muggenlarven drastisch zullen minimaliseren.
Jan Willem heeft eigenlijk altijd een vijver “nodig”, dat heeft hij van zijn groot- en ouders mee gekregen, die hadden dat ook, overal waar ze woonden. Zus Yvon trouwens ook…
Jan Willem & Bummel In Golden Pond
Miljoenen Muggenlarven als een soort mini-dikkopjes
Daags daarvoor gaan we nog even kijken bij het Bowense Waterreservoir, wat een schitterend natuurgebiedje is.
Deze Libelle lijkt 2 gezichten te hebben
Bummel geniet met volle teugen en racet tussen alle waterplanten langs de oever rond.
Maar deze onderstaande 2 zwart-wit-geliefden storen zich daar totaal niet aan.
Zwart-wit geliefde eenden
Tot ziens in het Ootmarsumse ….
En anders tot een volgend Blog, want we gaan augustus+september weer terug…in de tijd!
Tot ziens en/of Blogse
Annet Palthe
