De derde en laatste Siepelmarkt staat al weer voor de deur. De oude ambachten, de standwerkers, muziek door de straten, de weekmarkt, Ootmarsumse middenstanders en natuurlijk de kindermarkt, het staat allemaal weer vol in de straatjes, steegjes en pleinen van de Siepelstad. Ook de Ootmarsumse Boerendansers zijn weer van de partij en dat betekent met huifkar en een paard er voor, want voor hen hoort dit bij een echte Twentse bruiloft. Voor Annie Titsing, standwerker in hart en nieren, is het de laatste Siepelmarkt en ze neemt met pijn in het hart afscheid. In februari werden met Tim Zweerink, lid van de Ootmarsumse Siepelmarktcommissie, de financiële afspraken gemaakt. Een paar weken voor de eerste markt wordt de stand van zaken doorgesproken welke standwerkers zij gestrikt had voor de drie edities van de Siepelmarkt. In de eerste jaren botste het wel eens tussen Zweerink en Annie Titsing, want meestal vond zij de ruimte voor de standwerkers te beperkt. Er werd steeds gezorgd voor een oplossing en dat tot ieders tevredenheid. Vorige week heeft de Siepelmarktcommissie afscheid van Annie genomen, die 30 jaar actief was op de Siepelmarkt en de laatste 16 jaar de standwerkers heeft verzorgd. Van haar is de volgende bijdrage:
“Standwerkers is ook een oud ambacht”
“Voor circa 30 jaar stond ik voor de eerste keer op de Siepelmarkt. Ik had geen idee wat het was en dacht dat het een boerenmarkt was. Een collega had mij gevraagd om mee te gaan. De marktmeester waar we ons moesten melden nam ons mee naar het gemeentehuis en we moesten eerst het artikel laten zien wat we verkochten , want als er een ‘stillekramer’ was, die er elke week stond, en hetzelfde artikel verkocht, kregen we geen plek. In de loop der jaren is de Siepelmarkt uitgebreid naar wat het nu is. Doordat de weekmarkt verplaats is, zijn er meer plaatsen vrij gekomen voor oude ambachten en standwerkers (wat trouwens ook een oud beroep is). De Siepelmarkt heeft in Nederland en Duitsland in die afgelopen jaren veel meer bekendheid gekregen. De mensen buiten de regio weten vaak niet wat een siepel is. Een voorbeeld, doordat we in de streektaal werkten, konden de Duitse toeristen ons redelijk verstaan, maar de mensen uit het westen niet. Dat leidde tot de volgende anekdote:
Standwerkersconcours in Scheveningen
Er staan twee dames uit Den Haag voor mijn kraam met de vraag of ik het op dezelfde manier wou doen als op de ‘Seipelmarkt’. Ze hadden toen vreselijk gelachen. Ik heb ze maar uitleg over de Siepelmarkt gegeven en dat een siepel een ui was en geen seipel.
Stoppen met pijn in het hart
Ik heb 16 jaar de plaatsen voor standwerkers verzorgd, maar wegens gezondheidsredenen moet ik stoppen met pijn in mijn hart, want ik heb het met heel veel liefde gedaan en zal het vast gaan missen,” besluit Annie Titsing.
Op donderdag 11 augustus vindt de laatste Siepelmarkt plaats van 10.00 uur tot 18.00 uur.
