Bas Nijhuis doet bij KOSC een boekje open over zijn carrière als scheidsrechter

Op de sponsoravond van KOSC waren topscheidsrechter Bas Nijhuis en oud profvoetballer Eddy van der Ley te gast. Zij vertelden over de biografie van Nijhuis ‘Niet zeiken, voetballen!’ dat geschreven is door van der Ley. Daar bleef het echter niet bij. Ze deden ook nog eens een boekje open over de glanzende carrière van de Twentse scheidsrechter, die inmiddels in binnen – en buitenland al de nodige (top)wedstrijden achter zijn naam heeft staan.
Rutger Vrielink opende de avond en sloot na een geanimeerde bijeenkomst, rijkelijk gelardeerd met prachtige anekdotes, ook af. Tussendoor waren de bijna 60 aanwezigen één en al oor om te luisteren naar de bijzondere verhalen, die deels in het boek te lezen zijn, maar ook andere gebeurtenissen kwamen aan de orde.

Van der Ley begon met te vertellen dat het duidelijk was dat de spelers van de Tukkers, de komende tegenstander van KOSC 1, helemaal gefocust waren op deze derby, want de rolluiken waren in Albergen al naar beneden.   Vervolgens gaf hij het woord aan ‘het lijdend voorwerp’ Bas Nijhuis. “Als scheidsrechter kom je van alles tegen en wordt er ook nog eens van alles naar je hoofd geslingerd. Bij een warming-up in de Kuip of in welk stadion dan ook hoor je tussen de middenlijn en de cornervlag zeker tien keer dat je ‘moeder een hoer is’. Je zou het bijna gaan geloven,” lacht de leidsman. Ook over vormen van omkoping, en dan met name in het buitenland, gaf Nijhuis een aantal voorbeelden. “Als vierde official zat ik in het team van Roelof Luinge, die trouwens in Italië scheidsrechter Lu-inge werd genoemd. Daar sliepen we in een hotel en voordat we naar de kamers gingen, namen we een aantal drankjes. Vervolgens naar bed en ik was nog maar net op mijn kamer of er werd op de deur geklopt. Een prachtige brunette, die vroeg of ik mister Lu-inge was. Ik heb haar de kamer gewezen van Roelof…….. Ook met scheidsrechter Pieter Vink  hebben we als arbitraal team iets dergelijks meegemaakt. Vanaf het vliegveld reisden we in een geblindeerd, zwart busje rechtstreeks naar het hotel van de eigenaar van een Oekraïense club. We hebben daar gegeten en verder troffen we niemand anders aan in het hotel. Totdat ‘een foute man’, die ons van het vliegveld naar het hotel had gebracht, binnenkwam met vier blondines. ‘Dit is omkoping’,  was de eerste reactie van Pieter Vink en hij voegde er richting die man aan toe ‘No women’. Na een afzakkertje liepen we naar onze hotelkamers en daar lag op mijn bed één van die blondines. Ik heb haar de deur gewezen, maar zover gaan clubs dus om de scheidsrechters te beïnvloeden,” vertelt Nijhuis.

De scheidsrechter, die al de nodige jaren meeloopt, ziet een mentaliteitsverandering bij de voetballers uit het begin van zijn carrière en anno 2017. “Van Bommel gaf in de rust nog in de catacomben aan dat ‘we’ gewisseld hebben. Ik pak mijn boekje om deze te noteren, waarop hij antwoordde ‘Ja van helft’. Een aantal spelers van de huidige generatie lopen continue tegen je aan te lullen en vaak te zuigen. Dat heeft mede geleid tot de titel van mijn biografie ‘Niet zeiken, voetballen!’ De spelers van nu zijn veel meer individualist dan de vorige generaties. Die pakten de speelkaarten of zaten te dobbelen, de moderne voetballer heeft een koptelefoon op zijn hoofd,” geeft Nijhuis een treffend verschil aan.
De scheidsrechter is ook eigenaar van een bakkerij, maar heeft er nog nooit een brood gebakken. Nijhuis vond in het publiek in Jan Schulten wel een collega en vroeg hoeveel de oliebollen bij hem kosten. “95 eurocent, “ gaf Jan Schulten aan. “Dan moet ik toch met de prijs omlaag,” luidde het gevatte antwoord van Nijhuis.
De arbiter vertelde ook hoe hij zich eens voorbereid had op een wedstrijd met de Turkse topclub Fenerbahce. “Ik kende een Turkse buurjongen en heb hem gevraagd om mij te informeren over een aantal voetbaltermen in zijn taal. Mijn uitspraak was echter ondermaats en tijdens het op afstand zetten van een muur noemde ik het in mijn ogen goede Turkse woord voor achteruit. Het bleek achteraf ‘naaimachine’ te zijn en dus kreeg ik tijdens dat moment de nodige wegwerpgebaren te verduren en in de beoordeling na de wedstrijd kreeg ik te horen dat mijn lijnmanagement een zwak onderdeel was in een verder goed gefloten match.”

Na de presentatie van Bas Nijhuis en Eddy van der Ley mochten de aanwezige vragen stellen en dus kwam de videoscheidsrechter ook aan de orde. Nijhuis is zeker een voorstander, maar dan alleen voor wat betreft doellijntechnologie, wel of geen strafschop of wel of geen buitenspel. “Daar moet het bij blijven en de uitkomst van de videoscheidsrechter moet niet te lang duren.”  Vervolgens signeerden beide sportliefhebbers hun boek, dat inmiddels al 35.000 leer is verkocht. Vele aanwezigen op de KOSC sponsoravond kochten het boek en kregen nog een aantal anekdotes te horen. “Bij de noppencontrole, die we in de kleedkamer uitvoeren, kwam Zlatan Ibrahimovic op me af met een paar badslippers: ‘Are they good sir? Diezelfde controle gaat bij een club als Barcelona heel gestructureerd, want alle spelers zitten met hun voetbalschoenen aan keurig in de kleedkamer.” Eddy van der Ley deed ook een duit in het zakje door te melden dat dit boek wel veertig euro waard moest zijn en dat je het al kon kopen voor 19,99 euro. Het was een treffend voorbeeld van deze amicale en prima georganiseerde avond bij KOSC waar de aanwezigen genoten van de mooie verhalen van deze oud profvoetballer Eddy van der Ley en scheidsrechter Bas Nijhuis.