Bloeiende Ageler Es

Op 21 maart, het begin van de lente, berichtten we op deze site over het inpoten van houtwallen en het inzaaien van allerlei soorten wilde bloemen. Wie nu, anderhalve maand later, langs deze plekken fietst, ontwaart een prachtig stukje natuur. De houtwallen langs de Zonnenberg – en Hezeweg op de Ageler Es heeft door de droogte wel wat te lijden, maar voor die houtwal is er een prachtige bloemenpracht te zien. Deze zijn te vinden rondom de percelen van boer Schutte-Luttikhuis (Holtwiek) en vormen nu een kleurrijk lint in deze omgeving met zijn prachtige vergezichten.

Zeker in dit voorjaar met het mooie, soms strakblauwe weer, is het uitzicht fantastisch. Reigers en ooievaars bevolken de pas gemaaide graslanden. Zelfs grutto’s en kieviten zijn er te vinden. En in de verte klinkt een koekoek als één van die kenmerkende lentegeluiden. Het frisgroene overheerst en de natuur leeft volop in de periode van het jaar. En wat is het dan mooi om boven die kleurrijke bloemenlinten het gezoem van insecten en het fladderen van vlinders te zien. Dat is zo belangrijk voor, ook voor ons, want als dit er niet meer zou zijn, wordt ook ons leven als mens ernstig bedreigd. Daarom zijn dergelijke initiatieven van het zaaien van bloemenlinten zo belangrijk. Het is ook zo waardevol dat er meer initiatieven zijn. Ook in Ootmarsum is er al weer het nodige ingezaaid en bij die activiteit zie je één of hooguit twee personen, die we zo vaak tegenkomen in de natuur. Echte liefhebbers met hart voor de zaak, die in de Coronatijd, geen samenscholingen willen, en dus dit werk op zich nemen en tot uitvoering brengen. Hulde voor deze mensen, die de natuur nog meer kansen willen geven. Ze hopen ook echt dat iedereen, als het mogelijk is, om in hun tuin toch ook dat perkje met bloemen te zien, waardoor de insecten kans hebben om te bestuiven, waardoor het blijft bloeien en groeien en ons altijd zal blijven boeien.