Drie avonden lang heeft het publiek in sporthal de Schalm met volle teugen kunnen genieten van de Zitting van de Othmarridders. Door het zeer gevarieerde programma met talloze hoogtepunten had men nauwelijks in de gaten dat het al ver na middernacht was toen massaal het ‘Oatmössche’ werd meegezongen. De Zitting boeide dankzij de inzet van nieuwe en bekende talenten, maar ook door al die mensen achter de schermen. Een nagenoeg geoliede machine, en wat moet je daar veel voorwerk voor verrichten, zorgde voor een prachtige avond, die op kundige wijze aan elkaar werd gepraat door president Michel Plettenburg.
Natuurlijk begon de avond met de traditionele opkomst van de trio’s van de Siepeljonkers en Othmarridders en na het welkom van de president barstte het feest pas goed los. Een spetterende openingsact van de Dance Centre Lisa met het Openingslied ‘De Zitting lacht’, waarvan de tekst geschreven is door Marco Keupink.
Deze nieuwe dansgroep van Nutterse en Oldenzaalse bodem stond onder begeleiding van Bodera Masselink en de zang was in de studio van Eric Nijhuis ingezongen door Vera Rikkink. Het onderdeel sloeg direct aan en dat gold ook zeker voor de Helene Fischer Medley op uitstekende wijze vertolkt door Julia van Duinen, die afsloot met misschien wel de grootste Duitse hit van dit moment ‘Atemlos dicht die Nacht’. Ademloos werd er geluisterd en deze start vormde een prachtige opmaat voor het publiek door de Zittings’nacht.
Dennis Ikink en zijn verslaggevers
Dennis Ikink lijkt zijn draai in het Zittingsgebeuren helemaal gevonden te hebben. Als anchorman weet hij op bijzondere wijze het publiek te boeien met zijn teksten en bijpassende filmpjes. Ooit begon Dennis in de rol van een kleuter bij een act van de Siepeljonkers en in al die jaren heeft hij verschillende types neergezet, maar deze rol is hem helemaal op het lijf geschreven. De eerste bijdrage in de ‘Vanoamd show’ deed hij samen met zijn verslaggevers Ralph Baalhuis, Stef Kamphuis en Bram Wolters. Met wat zelfspot werd Ootmarsum door de één aangeduid als stad en door de ander als dorp: de tussenoplossing werd ‘Het storpje dat zo enig en anders is’. Ralph Baalhuis belichtte de aangetaste skyline van het ‘Storpje’,
Stef Kamphuis zag langs de lijn de wissel plaatsvinden tussen de oude en nieuwe voorzitter van KOSC Vincent Maaswinkel en Harald Rorink met een fantastisch geregisseerd filmpje, die de wissel op voetballende wijze in beeld bracht. Bram Wolters stond als reporter midden in de Dinkellandse crisis en ook dit werd met een poppenkast treffend in beeld gebracht. “Het gaat niet om de inhoud, maar om de poppetjes,” liet anchorman Dennis Ikink weten. “Wethouder Alfons Steggink heeft een nieuwe partij opgericht: ABP en dat staat voor Alfons Behoud Pensioen”. Zomaar even een paar kwinkslagen uit de Vanoamd show.
Ook in de rest van het programma zagen we Ikink regelmatig in het programma terugkeren en dat zorgde bij voorbaat al voor de nodige adrenaline bij het publiek. Men keek er gewoon naar uit om naar zijn pakkende teksten en boeiende filmpjes te kijken.
Jesse en Jochem
Het was de derde keer dat de broers Jesse en Jochem Schulten op de bühne stonden. Dit keer niet als mimespelers, maar met een zeer onderhoudende sketch. Jochem als de aangever en Jesse als de komische afmaker. Ze kwamen twee keer op het toneel. De ene keer was Jesse de beheerder van het openluchtmuseum met de strotvogel op zijn arm en de tweede keer imiteerde hij een buikspreker. De broers maakten er een mooie sketch van, bleken goed op elkaar ingespeeld, en van dit jonge duo kan het publiek nog jaren genieten.
‘Het groene gras bij de buren’
Voor Ingrid Velers is het deze editie de tweede keer dat ze optreedt. Een oude buut van Hanneke Velthuis werd voorzien van een nieuw jasje met als thema ’t grös bie de buur’n’. Ingrid is wel een dame met flair, die haar typetje prima neerzette. “Ie hebt mer twee ding’n in ’t leaven neurig. Met een bladbloazer he’j altied de weend in de rug en met ’n schoefkoar kö’j oweral komm’n,” sprak ze met Reutumse tongval. In het eerste gedeelte was haar man de pineut met een scheiding tot gevolg, maar ze kwam er toch op terug, want ook bij de buren is het gras niet altijd groener.
‘Groen’ zijn ook de meiden van ‘The New Five’, maar zo kwamen ze absoluut niet over. Ze zorgden voor een geweldige Jackson Five Mix van muziek en dans. Eva Brunninkhuis zong de nummers met onder meer het bekende ‘Ben’ en werd daarbij voortreffelijk als dansende backinggroep geholpen door Annelon Degger, Diede Huusken, Anna Wortelboer en Bodera Masselink.
De slotbuut voor de pauze is als altijd in vertrouwde handen van Ernst Busscher in de huid van Teun van de Vondel, de Ootmarsumse carnavalsstadsdichter. Het blijft een buut voor de fijnproevers dankzij allerlei woordspelingen – en grappen. Ook hij kon niet om de politieke crisis heen en zette alles nog eens op een rij met Henk Meijer met zijn bekende vingertje als middelpunt. Busscher putte uit een breed arsenaal aan gebeurtenissen en belichtte niet alleen bekende, maar zeker ook onbekende voorvallen uit het Ootmarsumse reilen en zeilen. Dat reilen zeilen is ook terug te vinden in de film over Ootmarsum 2016. Hoogtepunten, maar ook dieptepunten komen voorbij, maar dat gebeurt vol respect en dus is dit overzicht uitgegroeid tot een waardevol onderdeel van de Zitting.
Na de pauze beleefden de oud-prinsen hun hoogtepunt, want als winnaars van De Elfde Noot brachten zij het swingende lied ‘Oatmössche loat goan’ en dat bracht de stemming er na een korte pauze direct weer in.
De Siepeljonkers traden dit jaar met een bijna geheel vernieuwde setting op. Een opnieuw sterke Pim Bank was gebleven en kwam als Othmar regelmatig uit de put. De overige rollen waren in handen van Tom Borkent, Yara Heisterkamp, Loes Hemme, Lauren Brunninkhuis, Demi Weersink, Sam Willeijns en Jurgen Kleine Schaars. De nieuwelingen oogden zelfverzekerd en brachten deze sketch met onder meer het koninklijk paar in Ootmarsum met verve en kunnen terugkijken op een prima debuut.
De comeback van Jos Oortman
Eén van de absolute hoogtepunten was de comeback van Jos Oortman. De toneelspeler pur sang zette op geweldige wijze het typetje ‘Hellige Bennad’ neer. Op overtuigende manier wist hij zijn trauma aan ‘familiereünies’ voor het voetlicht te brengen. Jos begon zijn buut met een relaas over een dergelijke reünie in het Avonturenpark in Hellendoorn. Op zijn plat Twents, en wat klinkt dat dan mooi, vertelde hij dat de familie in groepjes werd ingedeeld en hij natuurlijk weer bij zijn oom en tante oet Aogel het park mocht rondgaan. Hij kreeg de lachers op zijn hand met zijn verhaal over de draaimolen en met name de wildwaterbaan. Oortman was bijzonder tekstvast, boeide en ‘speelde’ met het dankbare publiek. Hij gaf met zijn Facebook verhaal zoveel herkenbare momenten in de zaal dat het een lust was om naar de reacties van de enthousiaste bezoekers te luisteren. ‘Hellige Bennad’ leidde tot een fantastische comeback van Jos Oortman, waarvan iedereen hoopt dat men nog lang van hem kan genieten. Wat een geweldige sketch.
Een volgend hoogtepunt en hoogtepunt
Na een aantal gememoreerde en succesvolle optredens volgde er een volgend absoluut hoogtepunt. Ignard Eshuis ging ‘Terug naar de lagere school’. Ook in deze sketch was de herkenbaarheid van zijn verhaal de basis voor een geweldig vermaak. Op beeldende wijze schetste Ignard die keer dat hij zijn kinderen naar school bracht, maar hij vervlocht het ook nog eens met zijn eigen mooie schooltijd in Ootmarsum. En als een groot artiest sloot hij deze sketch af met een geweldig nummer dat hij samen met David Wesselink voor het voetlicht toverde. In zijn prachtige outfit werd het een act op hoog niveau en kreeg Ignard een welverdiende, staande ovatie.
Het publiek kon vervolgens weer even ‘bijkomen’ met dans en muziek om vervolgens volop meegenomen te worden door het drietal Babyzeep. Martijn Blokhuis speelde dit keer de brandweercommandant, terwijl hij de beschikking kreeg over twee nieuwe vrijwilligers in de persoon van Ramon Baasdam en Mark Loman. Deze drie spuitgasten vervelen geen moment. Ramon heeft een trapje bij zich. “De brandweerwagen heeft van die hoge wielen en zonder trapje kom ik er niet in.” Het werd weer ouderwets lachen met deze brandweerlieden, die dankzij ‘Zoepsidie’ het prima volhouden. Ook zij maken gebruik van de moderne techniek en het filmpje leverde ook de nodige lachsalvo’s op.
Zang, Dans en Muziek
De Zitting van de Othmarridders beschikt over een keur aan muzikale talenten. De Hoarnhofbloazers kennen momenteel een droombezetting.
Onder leiding van Tim Baars spelen ze de sterren van de hemel, maar ook tijdens de sketches en buuts waren ze bijzonder alert. De musici, die toch een hele avond geconcentreerd hun werk moeten doen, verdienen een groot compliment.
Ook de showdans van de Rebel Ladies maakte indruk en zorgde voor veel enthousiasme. Een muzikaal hoogtepunt was ook het optreden van de Oude Avenhuis Sisters: Sillah, Isabel en Juliët. In The Bodyguard, met uitsmijter Hans Hendriks als prima figurant, leverden zij een topprestatie. Rillingen over de rug, dankzij de prachtige stemmen en de mooie nummers, die zij vertolkten.
Langzaam naar de finale
Na dit tot nu toe wervelende programma naderde men nagenoeg onopgemerkt de finale. Opnieuw was het Eddy Keupink die de uitsmijter voor zijn rekening nam. Hij kwam wat ‘moeizaam’ uit de kast en vertelde vervolgens over zijn ontwikkeling tot het beroep van paaldanser. Met zijn humor weet hij de mensen te pakken en ook dit jaar zorgde hij wederom voor een originele en zelfgeschreven tekst. Eigenlijk moeten we nog meer schrijvers en begeleiders van de zittingsonderdelen bedanken, want onder meer Petra Hagedoorn, Marco Keupink, Hans Snoeyink, Michel Plettenburg en Dolly Dral kenden hun wezenlijke inbreng, terwijl de muziekmontage in handen lag van Eric Nijhuis. Er waren echter nog zoveel anderen, die op geweldige wijze hun bijdrage leverden aan een zeer succesvolle 50e editie van de Zitting van de Othmarridders. Passend afgesloten met het Ootmarsums volkslied, waarvan de coupletten voor rekening werden genomen door Rudi Bruns en Julia van Duinen.
In 2012 kreeg de Zittingscommissie in de personen van Tom en Ernst Busscher, Marco Keupink en Michel Plettenburg een nieuwe boost en toen al werd er een vijfjarenplan opgesteld om de Zitting te voorzien van nieuw elan. Met hulp van de moderne technische middelen in de vorm van filmpjes, trucages en geluidseffecten. Het levert een vlot lopend programma op met als grote winnaar het publiek, waarvan sommigen al vele tientallen jaren aanwezig zijn en de Zitting nog steeds beschouwen als hun belangrijkste uitje van het jaar. De drie volle zalen tijdens deze 50e editie leveren het tastbare bewijs en grote dank gaat uit naar al die mensen, die daar hun schouders onderzetten met de artiesten in de schijnwerpers, die het lef hebben om op die bühne te gaan staan om het publiek te amuseren. Dat is hen zeker gelukt, waarbij ze in de rug gesteund worden door velen en samen is er toegewerkt naar een boeiende zitting met een stevig fundament. Het staat als een huis.
Foto’s Caspar Kouijzer
