Op 10 december 1918 werd in Weltevreden – toen nog Oost-Indië – Alida, Richarda Maria Tummers geboren. Op 10 december 2018 kwam burgemeester John Joosten haar in Ootmarsum in woonzorgcentrum Franciscus feliciteren met haar 100e verjaardag. Alie Tummers was de jongste in een gezin met 9 kinderen. Haar vader heette Henri Tummers en haar moeder Alida Hersbach.
Alie Tummers behoorde met haar zussen Hannie en Paula tot de kleintjes. Haar leven lang heeft Alie een sterke band gehad met Hannie, maar ook met haar oudere zus Jeanne. In 1932 verhuisde het gezin definitief naar Nederland. Vader Henri, een hoofdonderwijzer, was hartpatiënt en daarom niet meer naar Indië uitgezonden. De familie Tummers streek neer in Mierlohout en daar beleefde Alie misschien wel de meest gelukkige tijd van haar leven. Zo had zij een blind vertrouwen in opa Joseph Coenraad, die er toch maar in slaagde een aan gruzelementen gevallen poppenkop te repareren. Onderweg naar grootvader had de tas met de gebroken poppenkop ieder paaltje geraakt. Grootvader wist raad, maakte een nieuwe poppenkop en het wonder was geschied.
Na Mierlohout vestigde het gezin zich in Middelburg en woonden daar jarenlang aan het Molenwater 49. De ‘kleintjes’ Alie, Hannie en Paula maakten hun school af, terwijl de groten al hun eigen weg gingen. Alle kinderen Tummers hadden een studiehoofd, dus ook Alie, maar zij begon, na een turbulent leven, veel later aan haar studie. Zij was gevoelig voor het kloosterleven, maar nooit toegetreden. In plaats daarvan verzorgde ze haar moeder in Oegstgeest. Tevens begon ze aan haar studie Frans. Na het met succes afronden van deze studie vertrok ze naar Blerick om les te geven. Alie bleek een geboren onderwijzeres, het was haar lust en haar leven, en op de middelbare school behaalden haar leerlingen gemiddeld een 7 voor Frans. Voorwaar een geweldige prestatie.
“Het huwelijk houdt als instituut op te bestaan”
Alie Tummers bleef belangstelling houden voor religie. Zij las veel, studeerde veel en bovenal discussieerde ze veel. En dat alles meestal in het Frans. Alie was ook een vrijdenker. In de vijftiger jaren deed zij – tot grote schok van de familie – een visionaire uitspraak. “Het huwelijk als instituut houdt op te bestaan.” Familie van haar denkt nog vaak terug aan deze uitspraak: Was het kennis? Was het wetenschap? Of was het voorspellen? In ieder geval is het wel waarheid geworden.
Haar grote liefde
En toen was daar opeens Henk de Jonge. Zij trouwde met haar grote liefde. Zij waren echte soulmates in hun belangstelling voor geschiedenis, talen en religie. Zij studeerden, lazen ontelbare boeken, hielden van muziek, discussieerden en maakten vele interessante reizen. Inmiddels woont ze al veertig jaar in Ootmarsum en in 2004 betrok zij met haar man Henk een aanleunwoning in Franciscus op de Meierij. Haar echtgenoot had een ferme hand in de inrichting van hun nieuwe woning. Alles was gericht op comfort en efficiëntie, zodat ze op hun oude dag toch nog heel veel zelfstandig dingen konden doen.
Na een interessant leven is ze op 10 december 2018 100 jaar geworden. Ze is de jongste van het gezin, die deze prachtige leeftijd heeft bereikt. In bescheidenheid is zij dankbaar, tevreden en blij met alles en iedereen en met haar gezondheid. Natuurlijk mist ze zusje Hannie en echtgenoot Henk, maar per slot van rekening is ze een Tummers en die komen er wel.
Alie de Jonge-Tummers was blij verrast met het bezoek van de burgemeester en de bos bloemen, die ze kreeg. Tevens krijgt zij een bankje met daarop haar eigen naamplaatje. Zo werd het voor haar en haar familie, vrienden en bekenden een bijzonder feestelijke dag.
Foto’s Caspar Kouijzer
