Nagenoeg wekelijks laat Annet Palthe middels dit blog ons genieten van haar belevenissen in Canada. Haar uitvalsbasis is Bowen Island en daar en in andere delen van het land is echt van alles te zien en te beleven. Ootmarsum is op weg naar Kunst in Ootmarsum, maar in Vancouver is iets vergelijkbaars en dan moet je daar natuurlijk naar toe. En dan ontmoet je ook nog eens een Nederlandse kunstenares met haar moeder. En laat deze kunstenares nu net een bekende Ootmarsumse hond hebben geschilderd, namelijk Trui van Ton en Ank Schulten. Kortom, er is weer genoeg te lezen voor de blogvolgers op deze site en natuurlijk wordt het verder opgesmukt met prachtige foto’s!!
In Ganzenpas ARTSPEAKS verkennen
Maar allereerst wil ik ook jullie laten meegenieten van ons welkomstboeket hier @ Bowen Home. Onze trouwe tuinvrouw Angelina is een ware parel met minimaal 10 groene vingers! Zij heeft het plantendak hier ook aangelegd en koestert het met veel zorg: het is daardoor ook een beetje ván haar, op de juiste manier. Ze weet alles van planten en bloemen, maar houdt het huis hier ook in de gaten, zorgt dat de auto bij Yvon komt én haalt ‘m weer op als we weer weggevlogen zijn. Haar welkom is dan ook steevast met een Bijzonder Bloemige groet:
Dille met bronzen ganzengroep
Jan Willem heeft mij overigens tot Ganzenhoedster benoemd. Ik “moet” namelijk elke keer dat we de beneden-of ganzenvijver passeren kijken of onze ganzenfamilie er is. Ook “moeten” we er vooral langzaam langs rijden, “moet” er geruststellend poele-poele-poele geroepen worden én liefst ook gefotografeerd als ze er zijn…omdat ik ze nog maar zo zelden heb gefotografeerd….. … Op een paar honderd foto’s na dan inmiddels.
Bowen’s “ganzenHOEDster”
Verder wil ik jullie heel graag laten zien hoe hier een vergelijkbare Kunstmarkt in de wereldstad Vancouver wordt gehouden. Deze duurt zelfs 10 dagen en heet ArtSpeaks, oftewel Kunst Spreekt. En dat dat doet kunst zeker, tot je spreken. Hier wordt er meteen ook kinderopvang en kind & kunst doorheen gevlochten zodat de kids al vroeg met “je artistiek uiten” kennis maken én dat ter plekke onder begeleiding kunnen doen. Ook praktisch: pa & ma kunnen nu natuurlijk ontspannen hun Kunstroute doen én dus gemakkelijker iets kopen. Zo ziet het er hier uit.
Kunsttentjes als sierlijk witte HOEDjes
Verder zijn er vrij te volgen kunstlessen voor iedereen: wij zagen bijvoorbeeld een kunstschilder zijn doek beschilderen en volgden deels zijn uitleg over het opzetten ervan en het belang van vooral (vlak)verhoudingen, kleurnuances en -intensiteit om juist voor- of achtergrond te accentueren.
Openbare KunstschilderLes
Ook word je door zeer diverse muziekstromingen meegenomen én uitgenodigd om daaraan actief deel te nemen met bijvoorbeeld percussie en kleine trommels.
Meedoen met de muziek
Bijzonder is hier te zien dat er gewoon reclame wordt gemaakt voor ouderen-zorg-wooncomplexen en zelfs hier voor hen aangepaste verstrooiing aanbieden. De vogelvlaggen zijn een idee om door hen te laten maken…?! Of door schoolkids? Is wellicht ook zo, vergeten te vragen.
Vogelvlaggen
En net als tijdens Ootmarsums’ komende Kunstmanifestatie (het volle laatste weekend van augustus moet je echt eens naar Ootmarsum!) zijn er overal zit-, eet-, drink- en smulstands tussen door gevlochten. Wil je eventjes wat anders en je hoofd leegmaken van alle indrukken…dan ga je gewoon ff pootje baden aan de zeearm tussen Noord-Vancouver en Stanley Park. Met de mooi hoog hangende Lion’s Gate brug op de achtergrond.
Badderen aan de Baai
Maar ook zijn er prachtig openbare, privé ontworpen en onderhouden bloeiende grote tuinbakken, heel handig op stahoogte. Heerlijk om tussen bijvoorbeeld deze siererwten weg te dromen óf onderhoudend uitleg te krijgen van de zeer terecht trotse tuinierDers: hier meer mannen dan vrouwen.
Prachtige Publieke Tuinen
Natuurlijk zijn we meerdere keren naar de Kunst-manifestatie Art Speaks geweest: vrij vertaald Kunst Spreekt. Eerst gedrieën, wat voor Bummel één feest van vele geuren en hondensnuffelen was. Zijn getrek daardoor nam de baas voor lief….! Afgelopen weekend waren we er samen met Yvon & Randy. Zij kennen heel veel kunstenaars wat leuke gesprekken, passen van schitterende juwelen (kijk vooral op www.robertofioravanti.com ) én diverse interview momenten met foto’s opleverde.
Inspirerende Juwelier Roberto Fioravanti
Maar ook de onverwachtse “vondst” van de van oorsprong Nederlandse kunstschilderes Anouk Jonker. Zij is een aanstormend talent, kijk maar eens op www.anoukjonker.com Haar moeder was er ook ter ondersteuning van dochterlief en sprak graag weer wat Nederlands en heet…..Annet! Dat leverde veel gelach en een uitnodiging op om eens aan ( niet slechts langs!!!) te komen. Daarom deze drie lachende A’tjes geportretteerd.
3 A’tjes: Annet, Anouk en Annet
Maar wat mij in eerste instantie trof en de reden van een foto moment werd is….wat Anouk Jonker schildert.
Eén van haar schilderijen is namelijk exact een portret van hond TRUI van Ton & Ank Schulten. Het leek net alsof Bummel precies in die stand, voor dát portret ging staan snuffelen…echt waar. Te snel gebeurd om vast te leggen, helaas. En zo, door de hondenherkenning én liefde voor honden én dat ze ook nog een Nederlandse naam had én zij beiden het heerlijk vonden om weer eens lekker Nederlands te praten met Nederlanders kwam er een heel gesprek én uitnodigingen heen en weer op gang. Heerlijk dat blije spontane!
“Trui” door Anouk Jonker
We zagen uiteraard nog veel meer, maar dat komt wellicht later in beeld. We gingen gevieren gezellig ’s avonds uit eten en bleven bij de Vancouver-familie slapen. We aten in Horseshoe Bay: waar je van en naar Bowen Island respectievelijk Vancouver aankom/vertrekt. Vanaf het buitenterras op de 1e verdieping biedt dat een mooi zicht op de ferry-aanlegsteigers van Horseshoe Bay en al het andere watergebeuren. Dus tegenover het Snug Cove van ons Bowen Island. Het komen en gaan van mensen en boten is altijd leuk.
Horseshoe Bay: tegenover Bowen Island
Het is een warme nacht en we worden met de vroege schemering wakker. Ik besluit lekker voor het bovenste raam van de opkomende dageraad te gaan genieten. Met de camera in de aanslag … want je weet maar nooit. Leg een prachtig moment vast van de eerste zonnestralen die heel ver weg een grote Ferry letterlijk laat oplichten tegen de achtergrond van Vancouver Island en een klein bebouwd eiland links, met vuurtoren.
Ferry & Vancouver Island in ochtendzon
Maar er is meer, véél meer te zien. Opgewonden zachtjes roep ik naar Jan Willem, maar die is in de badkamer. Want JA HOOR: ik leg vrijwel meteen iets van een walvissen familie vast!!! Vlak voor de kust, diep beneden ons slaapkamerraam, circa 110m boven de zeespiegel, worden de grotere en kleinere donkere schimmen omgeven door dartele ganzen of eenden. Details zijn (nog) niet te zien door de schemering. Mijn én het camera-oog leggen alles nog zonder kleurnuances vast.
Reuze schimmen van walvissen…?
Als Jan Willem een kwartiertje later uit de badkamer komt en mijn opgewonden verhaal aanhoort, legt ‘ie lief-troostend een arm om me heen. Want ach heden, het blijken klippen die je wel/of niet ziet al naar gelang het getijdenverschil…en ik wist het toch zó zeker! Dus, de eerlijkheid gebied me de klippen te tonen. Nu het lichter is, zijn de groene groeisels erop veel duidelijker met de ingezoomde camera te zien. Helaas. Maar wie weet, we zijn hier nog geen 3 weken….dus hebben de tijd.
Weelderig begroeid: no Whales!
Als troost voor bovenstaande, vliegt een jonge kolibrie nieuwsgierig vlak om mij heen, stil in de lucht staat ‘ie te trillen vlak naast mijn hoofd: alsof ze wil weten of ze goed volk voor zich heeft. Ik praat zachtjes tegen haar en vraag of ze stil wil gaan zitten vlakbij, zodat ik haar kan vereeuwigen, voor het Ootmarsumse Blog!!! Ze doet het en geeft jullie haar groeten…
Jonge? Kolibrie bij Vancouver-family
Weer terug op Bowen Island worden we getrakteerd op allerlei mooie natuurmomenten, waarvan ik jullie wil laten meegenieten. De Hummingbirds of Kolibries komen ook weer wat vaker bij ons thuis op de suikerwater-hangers af. Ze zijn erg schuw, dus daarom denken we dat het niet dezelfde van het voorjaar zijn. Ik denk haast dat we nu ook een jonkie hebben, want er zitten wat rode spikkels op het koppie en de hals. Later wel weer eens een foto.
Over dieren gesproken. Ze zijn niet altijd lief om te zien, maar zijn wel nuttig. Zoals spinnen en allerlei ander vliegend of kruipend gedoe! Als we hier in het voorjaar komen, is het huis de hele winter onbewoond geweest en heeft alles wat kruipt vrij spel. Dat is goed te merken: de stofzuiger en plumeau maken direct overuren na hun winterslaap!
Sluipwesp
Of ze nuttig zijn? Vast wel, maar ik heb ‘m toch maar buiten gezet. Jan Willem weet: hij boort met zijn staart, een zgn. legboor, door het hout heen, en legt in een levende houtworm, als in een soort kant-en-klare-baarmoeder, zijn eitjes. Brrrr, je zal maar net die houtworm zijn!
De onderstaande Goud-spin, zelf verzonnen hoor, heb ik laten zitten: spinnen zijn hier erg nuttig om alle vliegverkeer te vangen in hun onverbiddelijke web(winkel)!!! wat in ons geval erg nuttig is. Jan Willem is overgevoelig voor wespensteken en ik ‘heb’ blijkbaar lekker muggenbloed: ik wordt lek geprikt terwijl Jan Willem dan niets heeft…”Dat doen ze nou altijd en het is niet eerlijk, oh nee!” Dat hoge animatie-stemmetje, ik kan het nog steeds heel goed imiteren!!! moet je er wel bij “horen”: Calimero.
Goud(kleurige) spin
Parallel aan de weg beneden naar de Ferry van Bowen, Snug Cove, is een prachtig wandel gebied. Ook zijn daar een vis-trap en -bakken om de zalmen-klim naar boven te vergemakkelijken: heel steil zoals je ziet.
Steile visklim naar boven
De bomen die daar groeien, en misschien wel vooral hun stronken, tonen het giga tijdsverloop: de nieuwe groeit in en uiteindelijk rondom en bovenop haar “ouderlijk” nest. Die oude boom is of omgewaaid of omgezaagd of de rest van een bosbrand.
Cedar of ceder groeit op vml. stronk
En als jullie dit ’s avonds lezen: Bummel wenst jullie, mede namens ons beide, een gezellige avond!
Bummel (stiekem in stoel) voor open haard
Er liggen al weer een heleboel nieuwe verhalen én foto’s op de voorraadplank…dus
Tot Blogse=
Annet Palthe
