Ruim een week is Annet Palthe, samen met haar levenspartner Jan-Willem en de onafscheidelijke hond Bummel in het Canadese Bowen Island. Via haar blog houdt ze ons op de hoogte van haar belevenissen in dit bijzondere deel van de wereld. En niet alleen haar ervaringen spreken tot de verbeelding, maar zeker ook haar foto’s, die een goed beeld laten zien van de prachtige omgeving, die ze de komende periode als decor heeft. En waarin de hond Bummel als deugniet ook een hoofdrol heeft.
Nieuw bioritme opgepikt en uitgeslapen
Eén van de belangrijkste zaken is dat je lichaam het nieuwe trans-Atlantisch tijdritme oppakt. Want niets is zo fijn dat je dag-en slaapritme, juíst op het vakantieadres, lekker voelt, dat je fris en uitgerust op kunt staan. De eerste nachten word je ineens klaarwakker zo tussen 2 en 3 uur met een soort wekkergevoel van: opstaan!!! Met even wat rondlummelen en een kop hete thee lukt het dan na een poosje wel weer om in te slapen….want ja, buiten is er absolute stilte en zijn er, met een beetje geluk, slechts maanverlichte verten, sterren en wolken te zien. Wel is het heel goed te zien hoe ontzettend veel energie er “omniet“ verbruikt wordt in een slapende stad, die daardoor gewoon helemaal oplicht, zoals op het vaste land van BC, waar we op uit kijken. Met de letterlijk juiste naam ‘Sunshine Coast’.
Sunshine Coast overdag
Ter vergelijking dus ook bij nacht.
Sunshine Coast (bij helder weer) by night
De Paasgebruiken hier op Bowen Island zijn zeer kort samen te vatten: noppes, nada, oftewel niets te beleven. Oh nee, da’s niet helemaal waar. Voor de kids was er op (Witte) donderdag Paaseieren zoeken. Verder kon je, alleen als je vaste kerkganger bent, in de dan propvolle kleine kerkjes een plekje bemachtigen. Dus heb ik mijn Paasgevoelens gevoed met het bekijken van de eigen prachtig brandende binnenhaard én de TV-opnames van… de indrukwekkende “Passion” in Enschede.
Ik hád nog de behoefte om dan maar, in arren moede, zelf een vreugde- of Paasvuur te maken, maar daarvoor moet je toestemming van de brandweer hebben en daar was het te kort dag voor. Wel begrijpelijk zo’n toestemming op een eiland dat grotendeels uit zeer brandbare naaldbossen bestaat…en ja, zó’n groots vreugde vuur had ik nou ook weer niet in gedachten….
Wel was ik op Paasmorgen aan het hout sprokkelen geslagen: je moet hier namelijk toch de altijd weer vele ontspruitende dennetjes blijven trekken, want voor je het weet is het hele grondgebied één groot dennen- en loofbos. En ja: één en één = twee toch?!
Paashout halen @ Bowen home
Natúúrlijk hebben we volop genoten van alles wat deze site www.inenomootmarsum.nl over de Ootmarsumse Paasgebeuren- en gebruiken heeft geplaatst: hartelijk dank aan iedereen die dat mogelijk maakten. Want dan ben je, zeker vanuit het buitenland, tóch eventjes helemaal met het Siepelse thuisfront verbonden!!!
Wél heeft de Paashaas hier zeer creatieve eieren gelegd….
Creatieve Paaseieren @Sunset Road
Maar hij heeft blijkbaar ook een moeilijke bevalling van dit reuze Paasei overleefd, want het hele eiland, en sowieso heel BC voor zover ik het tot nu toe zag, ligt vol met de meest prachtige kleine, grote, gladde of grove stenen c.q. rotsblokken. En men maakt er hier graag en veelvuldig torentjes van. Of het nu een gedachtenis is, verwijzingen of routemarkeringen zijn van origine dat weet ik eigenlijk nog niet, maar daar gaan we wel achter komen, hoop ik.
Dit mega ei is één van de vele miljoenen stenen die hier kwistig zijn rondgestrooid
En dan deze schattige torentjes die je veel langs de paden of in een hoekje naast het pad vindt. Soms leggen we daar dan zelf ook wat boven op, maar dat wordt dan weer niet altijd gewaardeerd …door de ‘grondlegger’ ??? We weten het niet, maar soms vinden we dat extra steentje er dan gewoon weer een eindje verderop naast. Ra Ra wie het doet, we weten het niet; maar ja, dat weten ‘ze’ dan van ons ook niet wie en waarom dat extra steentje er ligt.
Alternatief als “Mini Stonehenge”
Nu nog een echt mooie link tussen Nederland en Canada BC en dat zijn de vogels.
Vrijdags voor vertrek heeft onderstaande prachtig groene specht, één van onze vaste tuinvogels, mijn strijkactie tot het absolute minimum teruggebracht. Dat om van zijn aanwezigheid te kunnen genieten, mét camera uiteraard. Een pas ingezaaide grasmat is een waar Walhalla om je tonnetje rond te komen smullen voor alle vogels uit je buurt. Maar vooral wormen, larven, mieren en engerlingen enzovoort zijn dé attractie voor deze schitterende groene specht.
Aan de Stobbenkamp leerde ik indertijd aanschouwelijk dat ze ook heel graag mieren(eieren) tussen en onder bv de border-stenen vandaan peuteren; zo is dat in Goor én hier op Bowen Island ook goed te zien. Hier aan Sunset zijn de spechten nog erg schuw en sluw in het zich verbergen: vast geplakt tegen de stam van de vele dicht vertakte dennen zie je ze nauwelijks, maar horen doen we ‘m wel als ‘ie weer eens ons “uitlachend” snel verkast. We denken eigenlijk dat er hier op het erf een paartje zit. Wellicht willen ze hier nestelen, dus laten we ze vooral met rust. Jan Willem spotte deze en was gelukkig heel snel. Ze heten hier oa. Woodpecker, Sapsucker en Flicker. Daar over later meer.
Vast foeragerende Specht in de achtertuin in Goor
en
Welke deze specht @Bowen is, is moeilijk te zien in tegenlicht
Over insecten gesproken. Mega grote mieren en spinnen, spinnen en nog eens spinnen heb je hier. Dus moet je, als je als eerste het huis doorloopt oppassen dat je niet met je gezicht erin loopt…hoef je maar éénmaal te doen, zoals ik, en dan let je heus wel goed op.
Sommige vliegen zetten hun eitjes af op de ruiten hier, buiten gelukkig. Die nemen bijzondere vormen aan, zoals onderstaande die net een halve dansende dennenboom is…
Vliegeneieren (gelukkig!) buiten op de ruiten: net een dansende mini dennenboom
Wie “zeker” terug zijn is het Ganzenpaar dat ons vorig jaar zo blij maakte, door hun kroost te laten zien opgroeien aan de grote vijver beneden. Maar ja wat is zeker?? In elk geval willen wij dat graag geloven…We zagen ze vorig jaar in juni voor het eerst, dus hopen wij opnieuw op nestelen en ongestoord opgroeien hier “on our golden pond”!!! Maaaaaar…. dat is voor nu nog koffiedik kijken, afwachten en vooral het liefdespaar niet onnodig storen. Er vlogen al steeds verschillende ganzenpaartjes over, op weg naar één van de vele vijvers en watertjes. Onderweg “schelden” ze elkaar dan de huid vol en nemen zo elk hun eigen thuis-water in beslag, vnl. om te broeden. Ze gingen zo feilloos op in de omringende natuurvormen dat ik ze niet eens meteen zag slaap-drijven. Door de camera-telelens zag ik dat beider ogen me duidelijk in de gaten hielden. Ik sprak allerlei lieve zachte woordjes om ze gerust te stellen én ze vooral (daar heb je weer die cameravrouw?!) aan m’n stem te laten wennen. Ondertussen klikte de camera opgewonden, langzaam inzoomend tot mijn kalmte het won van het verhoogde hartritme van mijn opgetogenheid hen wéér te zien.
Vooral zo leuk omdat het huis “ The Three Geese” (= De drie Ganzen) heet….
Soezerig ganzenpaar gaat bijna volledig op in de omringende natuurvormen
Hij, de ganzenman, is zo lief, zorgzaam en beschermend voor zijn ganzengrietje!
Vertederend Love-koppel Ganzen
En ja, ook hier moet je wel eens wat opruimen om ruimte te creëren voor nieuwe spullen. Dat waren in dit geval boeken. Maar ja, wat doe je met Nederlandse romans in een Engels sprekend land? Geen nood, de Library oftewel de bieb, is “anyhow glad to have them all!” Dus wij thuis een krat maken, en hup alle boeken erin en achterin de auto. Bummel bleef er netjes af, hoewel het krat een ietsiepietsie ging schuiven door de afdaling: bieb dicht. Krat gewoon in de auto gelaten, niks aan de hand, morgen weer een dag. En dát dacht Bummel ook…. de auto klep stond nog open omdat de vuilnisbakken beneden aan de weg waren gezet. Wát Bummel dacht…als een hond al denkt zoals wij mensen, maar ineens ligt ‘ie op een boek te knauwen! Wij roepen “los!” uiteraard, maar Big Mister B snapt heel goed dat als er een grote afstand bestaat tussen hem en ons wij niet direct ons commando kunnen beïnvloeden, de linkmichel. Maar ja, jullie weten het inmiddels ook al wel en zien het al aankomen??? Jawel hoor, hij ziet er zo ontzettend koddig uit dat ik eerst met de camera sta te winkelen alvorens de commando’s daadwerkelijk ga laten uitvoeren en het boek redden van een paar hondse tandafdrukken! En van dat hele krat Nederlandse boeken heeft hij precies dié titel van “ Het huis aan het meer!” Compleet met “de 3 ganzen” erop….nou vraag ik je. Maar hij bekijkt het voorblad eens goed
Hmmmm, nee, deze ken ik nog niet, interessante toepassende titel voor hier….
Nou, laat ik het dan maar meteen eens doorbladeren
Eens luchtig doorbladeren of het wat is…
Ja, leuk voor mij Bummel om ook eens te lezen wat de mensen nou bezielt om op papier te schrijven terwijl je het zo leuk kunt verscheuren of versnipperen.
Bummel leest het vlot door
Maar vindt er als hond toch weinig aan, vindt het niet om door te komen zelfs
Taaie kost dat boek zeg….geen doorkomen aan
Laat ik het maar gauw dichtklappen en net doen of ik dat boek amper heb aangeraakt, is het vrouwtje ook weer tevreden. Ze roept steeds maar “los”, maar zij bladeren toch óók in van die papieren dingen???
Ik ben er als hond snel klaar mee, boek dicht, vrouwtje blij
Ik kan maar beter weer samen met de 2-beners ballen en stokken heen en weer brengen…vinden ze leuk…en dan zeggen ze tenminste “Goed zo Bummel” …én krijg ik vaak een snoepje als ik het goed doe. Daarom doe ik vaak of ik ze niet kan vinden, dan lijkt het veel moeilijker om als hond wat op te sporen, slim hé?!
En dus brachten we het boekenkrat meteen de volgende ochtend naar “downtown”: nu is de Library wel open en ze zijn er blij mee, want er verblijven vrij veel Nederlanders op Bowen Island, hetzij permanent, hetzij parttime zoals wij. De Library is een prachtig pand met een enorme met bloesem getooide boom
De Library of Bieb in Snug Cove is een prachtig entree van Snug Cove
Met een overweldigende meer dan overdadige bloemenpracht, die ook nog eens heel subtiele geuren over je lijken te strooien. Een schitterende entree in Snug Cove, het enige, dus hoofd- en havenplaatsje op Bowen Island.
Bloesem van de Library-boom in Snug Cove
Meteen een mooie lentegroet vanuit Bowen Island BC en jullie het allerbeste te wensen om van de losbarstende lente in Twente te genieten, én natuurlijk ook de rest van Nederland…wij doen dat hier ook.
Tot blogse
Annet Palthe
