Annet Palthe vertrekt met haar levenspartner Jan Willem voor een vakantieperiode naar Canada. Ootmarsum moet deze levenslustige dame dus een aantal maanden missen, maar In en Om Ootmarsum houdt contact en dus wil Annet wekelijks haar belevenissen toevertrouwen aan deze site. Dat gebeurt door middel van foto’s en natuurlijk met verhalen door het oog van Annet. We denken dat ze in Canada ogen tekort komt. Dat is ongetwijfeld te lezen in haar volgende bijdragen. Hieronder volgt de eerste en eigenlijk is het niet zo bijzonder dat er vlak voor vertrek bij Annet toch iets bijzonders gebeurt. Veel leesplezier en Annet en Jan Willem, met hun hond Little Mister B., wensen we een prachtige tijd toe in Canada!!!! Het is jullie gegund.
Canada…door de ogen van Annet Palthe
Dinsdag 22.4.2014, de dag voor vertrek
Vertrekken: ja of nee, het wordt nog spannend als puppy Little Mister B. één van mijn nylon sokjes doorslikt….net voor ik de ochtend voor vertrek de grote koffer definitief wil dichtdrukken. Hij is altijd al een sokken fetisjist, maar opeten deed hij ze nog nooit,, zover ik weet. Ik moet er nu wellicht achteraan denk ik. Enfin, met gezwinde spoed naar de dierenarts, spuitjes geven, lopen en….dan moet het er als het goed is van voren ook weer uit komen: „Hooguit 5 minuutjes buiten even met hem op het grasveld heen en weer lopen meneer en mevrouw en dan hopen dat we geluk hebben!” En ja hoor, na 4 minuutjes werd ie onrustig en even later was het hupsakeetje, daar kwam samen met heel veel andere ‚herrie’ het sokje eruit. Grote opluchting voor de baas en het vrouwtje: De reis naar Canada kan doorgaan. „Als u niet zo snel was gekomen mevrouw en meneer, was er vrijwel zeker een operatie nodig geweest. Die sokjes, vooral die dunne nylon dingen, zijn zo sterk en niet-afbreekbaar / onverteerbaar dat ze maag en darmen volledig kunnen laten verstoppen…met een operatie als gevolg.”
Daar lig je dan als hond met een kater……..
Dus leer van ons eerste avontuur, nog vóór we vertrokken zijn, en lach nooit meer om de hond die trots en uitdagend je sokjes uit de wasmand of la pakt en er op gaat kauwen.
Koffers pakken
Koffers definitief dicht of toch nog even ook de blauwe bril meenemen…? Ja past prima in een schoen en die paar sieraden en horloges ook nog wel, leuk toch, beetje kleurig, alles bij elkaar „aan” hebben?! Honden bench schoon en B’s bedje opgemaakt en alvast vroeg naar zijn rustplekje als wij de allerlaatste mails en pc-snoertjes inpakken. Mobieltjes en iPad geladen in de handtas, laptop veilig tussen alle kleding in…anders komt er geen blog natuurlijk. Koelkast nalopen op data, anders lopen de spullen uit de koelkast en gaat het met elkaar op de loop. Gelukkig hele fijne buurtgenoten die oppassen, de post doen en de bakken buiten zetten.
Spannend dus weinig slaap
Bijna morgen…! Vrienden van JW, mijn partner in dit grote avontuur, brengen ons en stallen de auto dan weer bij hen op de oprit, de schatten. En dan, ja morgen word ik dus opnieuw gedoopt, maar dan als passagier van een Transatlantische vlucht, van Amsterdam rechtstreeks naar Vancouver-Canada. Little Mister B wordt met zijn pas al 2 uur eerder afgeleverd op Schiphol. Dat vinden we allebei nog het moeilijkste deel. Wij vliegen om 13.00 uur met een hopelijk helder uitzicht, maar hij zit in de vliegtuigbuik: LIVE ANIMALS staat er groot op de verplichte stickers. Hem moeten we dus loslaten en zo’n pup is toch net als een kind: hij vertrouwt volledig op ons, maar vooral op zijn baas. Sokjes-avontuur is hij volgens ons al weer helemaal vergeten. Of zal hij vannacht dromen vaneen heerlijke als een rollade gevulde sok, die hij in alle rust helemaal zelf kan en mag opeten?
Wij gaan zo met een beker warme thee op tijd naar bed want de wekker gaat vroeg af….
Tot lezens! Groetjes Annet Palthe
