Het CMV 6 team van Lammerink Installatiegroep Set-Up ’65 is in de tussenronde van NOJK uitgeschakeld. Toch overheerst er binnen de staf en het team een positief gevoel, want de meiden hebben de afgelopen maanden enorme stappen gemaakt. Ze hebben vanaf november nagenoeg iedere zondag vanaf 9.00 uur!! getraind en dat heeft zeker zijn vruchten afgeworpen. Het heeft nog niet geleid tot plaatsing voor de eindronde, maar van deze enthousiaste groep heeft Set-Up ’65 de komende jaren nog veel plezier. Hieronder hun verslag van de halve finale NOJK in Borne.
Veel support voor CMV 6
“Afgelopen zaterdag speelde het CMV 6 team van Set Up ’65 de halve finale van het NOJK in Borne. Met Madelief, Nena, Geke, Tess, Cathelijne, Jula en Diede als speelsters en Martijn, Noami en Pelle als staf werd er vol goede moed afgereisd. Vanaf november heeft dit team vrijwel elke zondagochtend (om 9:00 uur!) in de sporthal gestaan om extra te trainen en dat heeft vruchten afgeworpen. Iedereen heeft individueel een enorme stap gemaakt en dat is in het team natuurlijk ook te merken. Maar ja, in de halve finale zijn natuurlijk ook alleen maar goede teams te vinden. Gelukkig zijn we niet alleen: er zijn een hoop ouders, opa’s, oma’s, broertjes en zusjes afgereisd om ons aan te moedigen.
Onze eerste tegenstander is Havoc, een team met twee lange meiden en een sterke service. Ondanks alle zenuwen wordt er goed gestart en nemen we (Nena, Madelief, Diede, Geke) een snelle voorsprong. Daarna begint Havoc echter strak en moeilijk te serveren en komen we niet meer lekker in ons spel. Cathelijne en Tess komen erin en in de tweede set pakken we een voorsprong, maar geven die niet meer weg. Ook niet als het op het eind toch nog spannend wordt. Setwinst!
Daarna begint het lange wachten op wedstrijd nummer 2. Gelukkig is onder aanvoering van ‘Assistent-assistent coach’ Pelle van tevoren door iedereen iets lekkers gebakken. Er is dus wat te snacken, de tegenstander wordt geanalyseerd vanaf de tribune, we gaan een luchtje scheppen en dan zijn we klaar voor wedstrijd nummer 2: Alterno. Dat is… andere koek. Een stabiel team, met een strakke service, meiden die de bal hard naar de grond slaan en weinig fouten. Cathelijne laat haar sprongfloat zien, we kunnen een paar keer ‘We will, we will block you!’ zingen dankzij Nena en Madelief, Diede duikt een paar onhaalbare ballen van de vloer, maar na twee sets concluderen we dat Alterno echt een stapje verder is. 0-2.
Na de volgende wedstrijd in de poule is duidelijk dat we niet meer door kunnen naar de eindronde. Havoc en Alterno verdelen de punten en zijn dan al niet meer in te halen. In de laatste wedstrijd tegen Lycurgus maakt Jula haar opwachting in het basisteam. Zelfs met deze frisse kracht is het duidelijk dat het kaarsje langzaam maar zeker uitgaat. We doen volleyballend zeker niet onder voor de tegenstander, maar de krachten en het vertrouwen vloeien langzaam weg en de laatste wedstrijd gaat verloren.
Wat tekenend is voor dit team? Na de laatste wedstrijd is er snel een leeg veld gevonden en wordt er nog lekker onderling 4-4 gespeeld. Conclusie? Een groep die ontzettend vooruit is gegaan het laatste half jaar en zó ontzettend veel plezier heeft in volleybal, dat het zeker is dat er de komende jaren nog mooie dingen gaan gebeuren!”
