Wat een mooi feestje beleefden de meiden van CMV 2.2 en CMV 3.2 en hun coaches. Voor volle tribunes behaalden zij het kampioenschap en dat zijn momenten ‘om nooit te vergeten’.
De beide teams speelden gelijktijdig en op de velden, die vlak voor de tribunes lagen. Papa’s en mama’s, broertjes en zusjes, opa’s en oma’s en nog veel meer supporters juichten de meiden hartstochtelijk toe. Ze groeiden zichtbaar in hun wedstrijd. Hun tegenstanders, Krekkers, gaven het niet cadeau, maar het lukte om de sets te pakken en daarmee behaalden ze op overtuigende wijze het kampioenschap.
CMV 3.2 won haar wedstrijd met 4-2 van Krekkers CMV 3.1. De meiden, die de titel in de wacht sleepten, zijn Nora ten Elsen, Elin Bolscher, Pien van Agteren, Fenne Sijtsma en Wiep Teders (niet op de foto). Ze verloren maar één wedstrijd, maar wisten in deze tweede helft de overige matches met veel overtuiging te winnen. Na 8 wedstrijden behaalde het team 35 punten, de nummer twee, Krekkers CMV 3.2, heeft 20 punten na 7 wedstrijden. Dat team kan Set-Up ’65 niet meer inhalen en dus waren er bloemen, medailles en naderhand samen een feestje vieren in de kantine. Frederike Zwiers en Elyne Nijhuis trainden deze meisjes, terwijl de moeders onderling zorgden dat er altijd coaches waren tijdens de wedstrijden. De meiden zelf hebben echter in het veld gezorgd voor de punten en ze leerden steeds beter samenspelen en dat is toch de basis gebleken voor dit kampioenschap.
Meisjes CMV 2.2 liet er in de kampioenswedstrijd geen gras over groeien door met maar liefst 6-0 van Krekkers CMV 2.1 te winnen. Ze worden de Lama’s genoemd en gelet op hun voornamen is dat ook een logische benaming. Loys van Bentheim, Laurie Damink, Lies Rozendaal en Lot Veldboer verloren de eerste wedstrijd, maar dat weerhield hen niet om de overige wedstrijden met veel zelfvertrouwen te spelen. Dat bleek niet voor niets, want met 48 punten uit 9 wedstrijden zijn ze de onbetwiste koploper en pakten ze thuis in de Schalm de titel. Wat hebben deze meiden veel geleerd op de trainingen van Elles Heerdink en Hanneke Heerink. Dat was heel goed te zien in het verloop van deze competitie. Met hun lama als mascotte speelden ze snel en doordacht en wisten zo de tegenstanders met speels volleybal te verslaan. Met hun goede opslag, het samenspel en hun enthousiasme zijn ze dik verdiend kampioen geworden. De coachende ouders, meest moeders, maar ook één van de vaders, zorgden voor de begeleiding van dit team. En ook hier was er na afloop groot feest en veel gezelligheid.
