Kent u dat liedje, alweer een tijd geleden gezongen door De Dijk? Ik krijg dat gevoel steeds meer de laatste tijd. We stappen vrolijk voort in een wereld, die steeds meer op een op uitbarsten staande vulkaan begint te lijken. Wij balanceren op de rand van een ravijn. Op de rand van het ravijnjaar, om precies te zijn.
Wat is het ravijnjaar nu eigenlijk? De gemeenten in Nederland krijgen hun geld, maar voor een klein deel uit gemeentelijke belastingen, als de OZB. Voor het grootste deel is het afkomstig van het Rijk. Het gemeentefonds heet die pot met geld en er zitten jaarlijks miljarden in. Het Rijk heeft nu aangekondigd dat er vanaf 2026 veel minder geld naar het gemeentefonds toe gaat. Gemeenten moeten efficiënter gaan werken en zo de problemen van het Rijk oplossen. Dat vindt het Rijk zelf. We krijgen nog wel een beetje extra geld om de ergste klappen op te vangen, maar daarna moeten gemeenten hun eigen broek ophouden. Dat vindt het Ministerie van Binnenlandse Zake en zij verdelen het geld onder de gemeenten.
Bedreigingen
Intussen hebben gemeenten wel met de nodige problemen te kampen. Een hyperinflatie, toenemende armoede onder de inwoners, hoge kosten voor opvang van asielzoekers en statushouders, de noodzaak om woningen te bouwen voor die statushouders en voor de eigen inwoners. Aantrekkelijk blijven voor toeristen en ondernemers. Investeren in wegen en groen. Zorgen voor de jeugd en voor ouderen. Perspectief bieden aan inwoners van kleine kernen en aan agrariërs. Noaberschap in ere houden. En dat in tijden waar veel bedreigingen op ons afkomen. En als klap op de vuurpijl wil het Rijk dus nog eens extra bezuinigen.
Over de schutting
Dit kabinet moet eens ophouden met problemen over de schutting naar de gemeenten te gooien en vervolgens te verwachten dat de plaatselijke overheid die oplost. En vervolgens de andere kant op kijken als gemeenten hierdoor in financiële problemen dreigen te komen of ook nog eens extra eisen te stellen. Den Haag is wat dat betreft een onbetrouwbare partij geworden voor de gemeenten in het algemeen, en voor plattelandsgemeenten in het bijzonder. Maar we hebben er wel mee te dealen als gemeente Dinkelland.
Weloverwogen keuzes
Daarom: deze tijd en deze regering maken het noodzakelijk om na te denken over de toekomst. Over goed omgaan met de schaarse middelen. Over duidelijke en weloverwogen keuzes maken. Over een beleid dat inwoners zoveel mogelijk spaart, maar wel Dinkelland voorbereidt op de komende moeilijke jaren. Over onderlinge samenwerking in plaats van elkaar vliegen afvangen. Over gerichte en vastberaden stappen zetten naar de toekomst in plaats van reageren op de waan van de dag en de populist uithangen.
CDA Dinkelland wil de verbinding zoeken, om samen het evenwicht te houden aan de rand van het ravijn. Voor en met de inwoners van Dinkelland, voor de leefbaarheid. Dat is hard nodig in deze moeilijke tijden.
Edo van Bree
Fractielid CDA Dinkelland
