De intocht van Sinterklaas in Ootmarsum was weer een heel spektakel. Honderden kinderen en (groot) ouders waren getuige van de binnenkomst van de Goedheiligman met zijn Pieten. In eerste instantie was er al het geknetter van twee motoren met achterop twee Pieten, die als helm een emmer op hun hoofd hadden. Even later kwam de Sint vervoerd in een landauer op het Kerkplein. Voordat de Goedheiligman het bordes kon beklimmen moest hij vele handen schudden en schreed hij door dikke rijen vol enthousiaste kinderen naar het voormalige stadhuis. Daar werd de Sint verwelkomd door burgemeester Roel Cazemier. Ondertussen werd er gezongen dankzij de hulp van de harmonie St. Caecilia. Even later liet één van de emmerPieten weten dat Coole Piet er niet was. Deze Piet, dankzij zijn geweldige ijver om pakjes in te pakken, mocht voor het eerst mee naar Nederland. Omdat hij zoveel pakjes had ingepakt was de Pakjesboot 12 vol en was er voor Coole Piet geen plaats meer. Gelukkig mocht hij mee met de Stuurboot 13, die echter niet in Ootmarsum kon komen en bij het kanaal Almelo-Nordhorn strandde. Daar waren de emmerPieten ontdekt door Bennie Heisterkamp en vanaf dat moment was Coole Piet verdwenen. Sint en zijn Pieten, samen met de menigte op het Kerkplein,riepen vervolgens heel hard in de hoop dat Coole Piet hen zou horen, zodat hij alsnog de weg naar Ootmarsum kon vinden. Even later draaide er echter een oldtimer van Bennie Heisterkamp het Kerkplein op met daarop een grote koelkast. Daarin zat Coole Piet, die door één van zijn collega Pieten met de staf van Sinterklaas uit de koelkast werd bevrijd. Wat bleek, Coole Piet had zich in de koelkast voorbereid op het koude klimaat in Nederland, maar hij kon er niet meer uitkomen en dus was het voor Coole Piet een koude bedoening. Hij rilde er van, maar dankzij de enthousiaste reacties van de kinderen kreeg hij op het bordes al heel gauw weer een warm gevoel. Na de bordesscene vertrok Sint en zijn gevolg naar Huize Franciscus waar een slaapkamer voor hem is ingericht.
