De 101e Nijmeegse Vierdaagse zit er op. Dus ook voor Monique Oude Egbrink, die voor ons een dagboek heeft bijgehouden. Het mooie hiervan is dat je weer nieuwe achtergronden leert kennen en hoe de plaatsen langs de route hun verschrikkelijke best doen om er een feest van te maken voor de wandelaars. Dus is die laatste dag een feestje richting de Via Gladiola! Daar wachten de bloemen en na de finish het kruisje. Het is voor Monique alweer de 11e dat ze de eindstreep heeft gehaald. En voor zover we weten zijn meerdere Ootmarsummers, die deze Vierdaagse hebben gelopen, over de finish gekomen. Fantastisch en gefeliciteerd. Een topprestatie. En Monique bedankt voor je bijdrage!!!
4e dag Nijmeegse vierdaagse
Vrijdag 21 juli 2017
Feestje richting de Via Gladiola!
Hierbij mijn dagboek van dag 4 van de Nijmeegse vierdaagse. Nog 1x keer midden in de nacht opstaan. Dat alleen al brengt een goed gevoel. Het weer zou heerlijk worden en dat werd het. Zonnetje en ongeveer 26 graden, het perfecte weer voor zowel de wandelaar als ook de toeschouwer en geloof mij dat waren er duizenden en nog eens duizenden.
Om iets voor half 6 gestart en door de vele studenten weer uitgezwaaid met muziek en gein. En je weet het, iedere kilometer gelopen, brengt je dichterbij de finish!
Op vrijdag loopt de route door het land van Maas en Waal. In iedere plaats is het groot feest met veel muziek, mensen langs de kant met dropjes, komkommer, ontbijtkoek, zoutjes, koekjes, stukjes meloen en nog veel meer.
Ook zie je leuke teksten op T-shirts met bijvoorbeeld: “Als pijn fijn is, dan heb je deze week veel plezier.”
Halverwege de route kom je in het plaatsje Linden. Zij hebben ieder jaar een ander thema, waarmee hun dorpje wordt aangekleed. Dat was dit jaar ‘Romantiek’. Zie foto’s. De vierdaagse leeft gewoon in alle plaatsen rondom Nijmegen.
Na Linden loop je via Beers naar Cuijk. Dat is op dag 4 de grootste doorkomstplaats. Daarom wordt de 4e dag de dag van Cuijk genoemd. Mensen, dit is zo gaaf, dat zijn kippenvel momentjes. Voor de wandelaars is speciaal een pontonbrug geplaatst door de militairen. Er loopt wel een klein pontje normaal, maar ja dat is op deze dag natuurlijk niet te doen…….. Dus geen heen en weer, maar via de pontonbrug. Een pracht ervaring.
Na Cuijk loop je via Mook en Molenhoek naar Malden. En ja hoor de eerste Ootmarsummers zijn gespot langs de kant, dat wil zeggen, zij zagen mij.
Toon en Lieke Bruns waren ’s morgens al op tijd naar Molenhoek gereden en zaten heerlijk langs de kant om te genieten van de wandelaars en om ze aan te moedigen. Hebben gezellig gekletst en ik mocht even rusten op de stoel van Toon…..
Bij Malden heeft Marc mij opgewacht om het laatste stuk, 8 kilometer, mee te lopen naar Nijmegen. Vanaf Malden tot Nijmegen zitten er veel, heel veel mensen langs de kant. En een plezier dat ze hebben. Snap ik ook wel, want wat is er nou leuker dan mensen kijken. Enkele wandelaars (helaas) lopen heel slecht lopen door pijn in hun voeten, blaren en spierpijn overal in je lichaam. Gelukkig is mij wederom dit jaar veel gespaard gebleven. Beetje spierpijn, maar mijn mening is dat dat er bij hoort, want dan weet je dat je iets gedaan hebt J.
Onderweg muziek, heel veel muziek en diverse muziekstijlen. Heerlijk.
Net voor de finish, maar ook op de Wedren diverse gezelligheid muziekkapellen, zelfs Albergen en Oldenzaal waren van de partij.
Ca. 2 kilometer voor de finish kom je op de Scheidingsweg.
Politieagent in het midden op een verhoging om het verkeer te regelen. Alleen maar vrolijke mensen links, rechts, voor, achter, boven op de huizen en balkons. Top.
En dan de finish. Altijd even een traantje van vreugde en wel een beetje trots dat ik het weer gehaald heb.
Voor zover ik weet hebben alle wandelende Ootmarsummers de eindstreep gehaald. Super en gefeliciteerd en wees trots op jezelf. Nu heerlijk rusten en beentjes hoog!
Dank je wel aan Peter Baanstra om de verhalen te plaatsen en iedereen die mijn verslagen gelezen heeft en de vele reacties op Facebook en de app. De 11e keer is volbracht. Komt er een 12e keer? We zullen zien.
Wandelgroet,
Monique Oude Egbrink
