De piramide van psycholoog Maslow (1908 – 1970) is een theorie die de behoeften van de mens in kaart brengt. Maslow beschrijft dat de mens 5 universele basisbehoeften heeft en stelt dat er een bepaalde volgorde is. De mens gaat eerst op zoek naar eten & drinken voordat deze op zoek gaat naar sociale erkenning.
Lichamelijke behoeften (1); zijn de meest basale benodigdheden van de mens om het lichaam te laten functioneren; lucht, voedsel en slaap. Zonder de invulling hiervan kan een mens niet of slechts gedeeltelijk functioneren in zijn of haar omgeving. Vervolgens gaat de mens op zoek naar fysieke veiligheid & economische zekerheid (2) en organiseert zich in groepen. Dit gaat over begrippen als het hebben van huis en een baan, jezelf kunnen verdedigen en het aangaan van relaties. De derde laag is sociaal contact; ergens bij willen horen omdat er de wens is aan liefde en sociale verbondenheid. Waardering, status en erkenning (4) is de fase die verwijst naar de capaciteit waarmee de mens in de wereld staat en hangt nauw samen met de waardering van anderen; respect, dominantie, belangrijkheid en succes staan centraal. Zelfontplooiing (5) komt aan de beurt als aan de vorige vier toestanden voldaan is en de mens begint te streven naar persoonlijke groei en ontwikkeling. Aan deze behoefte wordt echter pas invulling gegeven als de mens nog energie en middelen over heeft nadat in de andere bovenstaande behoeften is voorzien.
Maslow’ s hiërarchie heeft nog een onbekende 6e laag die minder bekend is. Het maakt de dingen duidelijker over onze rol in het leven en deze zesde logische stap is zelftranscendentie of zelfrealisatie. Het bereiken van deze stap betekent per definitie dat aan alle voorgaande voorzieningen is voldaan en dat de mens in staat is om zich bezig te houden met deze meer spirituele en boven zintuiglijke activiteiten. Dit is een gebied die voorbij gaat aan de grenzen van de menselijke psychologie en de wereld van de zintuigelijke wensen en verlangens. Het is abstract en wordt door steeds meer mensen begrepen omdat het denken van de mensen gaandeweg minder wordt bepaald door dat wat door de zintuigen wordt waargenomen. Meditatie en studie betekent een groeien naar nieuwe gebieden van kennis, voorbij zelfkennis en is een meer ultiem stadium van de menselijke ontwikkeling.
De interessante vraag is natuurlijk of er na de fase van transcendentie nog meerdere gebieden volgen die te bereiken zijn? Hoever kan een mens groeien, komt er ooit een eind aan onze ontwikkeling en is er een eindpunt of een top aan de piramide? Wat bereiken we als we door die transcendentie fase heen zijn gekomen en in welke bewustzijns toestand bevinden we ons dan? Wat is dat gebied van de zevende fase en wat volgt daar dan weer op?
Hoe we ook groeien, het lijkt erop dat onze reis niet eindigt met alleen maar ‘jezelf te kennen’ en dat er veel meer is om naartoe, of terug, te ont – wikkelen. Wat ons te wachten staat is zo uitdagend en uitgestrekt als de enormiteit van het vrijwel niet eindigende Universum.
Als mensheid staan we aan het begin van een nieuw tijdperk met grootse mogelijkheden; een periode die ruim 2100 jaar zal duren: het Aquarius Tijdperk. Voordat het zover is zullen we moeten erkennen, dat al wat er heeft plaats gevonden in die afgelopen 2100: alle oorlogen, hongersnoden en armoe te maken had met het groeien naar deze fase. Met andere woorden; er was een reden en een noodzaak dat het is gebeurd. Dit maakt het vergeven van hen die uitvoering hebben gegeven aan al die ellende, in de afgelopen 2000, jaar een stukje makkelijker en deze gedachte is wat je kunt noemen: transcenderend. Bovendien is het vergeven nodig om de volgende ontwikkelingsfase überhaupt te kunnen bereiken. Oefening baart kunst!
Het eind is nog niet in zicht en een goede reis gewenst.
Frederick
