Het volgende verslag van Jim van Ingen over de volgende Vitessevlucht is weer via de postduivenmail binnengekomen. Het is er weer eentje vol met informatie, die voor een leek heel veel duidelijk maken. De verhalen van Martin Weghorst waren vaak al een eye opener voor wat betreft het fokken van duiven om deze voor te bereiden op de verschillende vluchten. Jim van Ingen is een prima opvolger, die de ins en outs over deze hobby op heldere wijze aan de In en Om lezers vertelt. Dus wie interesse heeft in Bloedlijnen, graag wil weten wat de Asduif van Duitsland voor resultaten heeft geboekt vanuit Quiévrain en waarom Oscar Ossenvoort zijn 663 in de armen sloot. Deze duivenmelker zag zijn paradeduifje niet terugkomen, die hijzelf omschreef als ‘zo gek als een deur’. De duif was in Lattrop beland, ook een goed thuis, maar niet het juiste hok. Een ook over hokken wordt in dit verslag gesproken. Satelliethok, bijhok, lezen mensen, want het is zeer de moeite waard.
Onstuimig weekend vanuit Quiévrain 315km
Een losplaats als Quiévrain spreekt tot te verbeelding van iedere duivencoach. Het is namelijk een losplaats die onder de snelheidsspelers bekend staat als dé Vitesse vlucht in België. Liefhebbers daar doen aan dit vluchtje, dat voor hen een kleine 100km bedraagt, veelal de beste snelheidsduiven mee die daar op honderdsten van een seconde de wedstrijd bepalen. De duiven die daar in excelleren zijn bijvoorbeeld van gekende hokken als Leo Heremans en Stefaan Lambrechts. Deze duiven zijn al jaren een hype in duivenland en staan bekend om hun explosieve spiermassa (sprinters) en uitstekend oriëntatie vermogen. Honderden coaches hebben dit type duiven aangeschaft om hun duiven te versnellen. Zo ook bij de Othmarvliegers.
Wanneer men veel duiven heeft van een bepaalde duivencoach/hok dan noemt men je al snel een bij-hok of Satelliethok. De heren Kas en Karel Meijers stonden jaren bekend als het bijhok van Leo Heremans (bijna 80% van hun duiven kwamen van dit sprintfenomeen) en het laatste jaar krijgt Van Ingen dit te horen als bijhok van G. & S. Verkerk, dat zijn duiven die meer op de afstanden van 400 tot 750km excelleren. Maar ook Bennie Senger, Oscar Ossenvoort, Bert & Han Damhuis en Martin Weghorst hebben bloedlijnen van o.a. deze Heremans. Snelheidsvluchten worden in de duivensport Vitesse genoemd, hebben een maximale lengte van zo’n 350km en worden veelal door dit type duif gedomineerd.
Quiévrain is een vlucht voor Ootmarsum van zo’n 315km en dus valt hij onder de categorie Vitesse. Meijers is al jaren dé snelheidsman van De Othmarvliegers en regio, maar krijgt altijd druk van onder andere Bennie Senger, Frans oude Nijeweme, Douwe Kuipers, Bennie Steggink. Iedereen binnen de Othmarvliegers kán maar zo een wedstrijd winnen en met de dagzege naar huis gaan. Hoe dan ook; tijdens het inkorven had men er nog een zwaar hoofd in. De weersvoorspellingen waren niet om over naar huis te schrijven. De hele dag buien, natte sneeuw, hagel maar ook af en toe een zonnestraaltje. Grootste probleem vindt men de temp. dat slechts rond de 6 graden zou komen te liggen. Wanneer de vrachtwagen van Afdeling 9 de duiven ophaalt werd een korte babbel gemaakt met de hoofdconvoyeur, Dhr. Hans Ekkel. Hij is de chef van de luchtverkeersleiding en bepaalt uiteindelijk hoe laat en óf er gelost gaat worden. Hij kon ons vertellen dat hij vertrouwen had in een goede lossing vanuit het Snelheidsmekka van België, Quiévrain.
En dat was een vooruitzicht waar geen woord aan gelogen was. Hoewel Nederland op buienradar eruitzag als een land met pokken (overal kleine (winterse) buien), kon Dhr. Ekkel om 09:00 het lossingsignaal afgeven. Het was geen geweldig weer, maar de lossing was goed. Later zal blijken dat ook het vluchtverloop goed te noemen was. Met een WNW-wind kracht 3 werden er lage snelheden voorspeld van rond de 70km/h echter vanaf de Nederland-Belgische grens verdween de windsnelheid en kwam er meer west in de wind. Dat resulteerde in een her-calculatie, en dus werd verwacht rond 13:00 duiven te draaien, hetgeen betekende een snelheid rond de 80km/h.
Dit wachten werd bij het gekende tophok aan de Nuttereseweg, niet Weghorst maar K. & K. Meijers, beloond. Om 12:59.02 kwam een jaarling duivinnetje aan. Een dochter van superduif Olympic Nicole (bloedlijn Heremans & Lambrechts!) waarmee deze witte raaf zich ook als kweekduivin lijkt te gaan bewijzen als een onmisbare factor binnen het team van Meijers. De 2e duif was ook van Meijers om 13:00.41. Zo’n kleine 4,6km verderop in Lattrop werd om 13:05.44 het brons geklokt door Jim van Ingen, dit echter niet met een Verkerk duif, maar met een kleindochter van de 261 van Günter Prange. Deze 261 vloog 10x een eerste prijs op grote concoursen en werd daarmee Asduif van Duitsland. Dus ook hierin blijkt dat kwaliteit zich niet verloochent. De plek om het brons werd echter zwaarbevochten. Want tussen nummer 3 van Ingen en 4 Bennie Senger zit slechts 1cm per minuut verschil. Dat is minimaal te noemen met een vliegduur van 4 uur = 240 minuten hebben we het dus over een verschil van 2 meter en 40 cm, over 315km. Dan is een draai om het hok bij aankomst het verschil van erop, of eronder. Duivensport wordt sneller en ook onze sport evolueert.
De volledige uitslag van 285 Othmarduiven door 15 Othmarvliegers, mogelijk gemaakt door: Cafe de Mors.
1,2,5,8: K. & K. Meijers
3,7: Jim van Ingen
4: Bennie Senger
6,9: Frans oude Nijeweme
10: Oscar Ossenvoort
Daarmee kunnen we concluderen dat de vitesse bepaald geen afgemaakte zaak is voor de heren Meijers. Het kampioenschap ligt nog helemaal open! De Othmarvliegers maken er een strijd van waarbij oude Nijeweme zijn plek in de top 10 weer verworven heeft na de scherpe opmerking van vorige week samen met Pensionada Bennie Steggink, die met plek 14 helaas nét buiten de top 10 valt.
De mooiste aankomst van de dag was misschien wel veel later op zaterdag 4 mei. Bij het klokafslaan was youngtimer Oscar Ossenvoort in mineur ondanks zijn 10e plek in de kopgroep. Zijn top doffer 663 was nog niet teruggekeerd vanuit Quiévrain. Bij het inkorven werd zijn opmerkelijke gedrag al besproken. De doffer was naar eigen zeggen “zo gek als een deur”.. Vloog naar musjes voor een gezellige babbel, ging tussen twee houtduiven zitten koeren en vloog tijdens de huis-trainingen van dak naar dak.. Een lieveling van Ossenvoort, maar bij het ontbreken doet dat extra zeer. Toen Van Ingen echter in de avond zijn jonge duiven naar binnen riep liep daar , na wat zoek werk, de 663 van Oscar Ossenvoort op het dak die na enkele keren fluiten bij Jim naar binnen liep. Direct werd Ossenvoort gebeld die echter even geen auto had. De duif werd bezorgd in Ootmarsum en Oscar was als een kind zo blij dat zijn topper weer thuis was. Het zal altijd een raadsel blijven waarom deze extra 4,6 km niet gevlogen wordt naar het thuishonk. Maar feit is dat de topper van Ossenvoort weer op de plek is, en dat was misschien wel de mooiste aankomst van de dag.
Iedereen een fijne week gewenst en succes met de voorbereiding voor Franse Laon, 388km. Deze vlucht gaan we donderdag inkorven en valt onder de Midfond-discipline.
Jim van Ingen.
Foto: Deze duivin zat zondag alweer in het strakke pak na de pittige kopwind van zaterdag.
