De derde dag van de Nijmeegse Vierdaagse zit er al weer op. Dus ook voor de Ootmarsumse Monique Oude Egbrink en nog een aantal andere Siepels en vooral Siepelinnen. Het is vroeg opstaan voor de deelnemers en voor Monique begon de derde wandeldag exact om 5.05 uur. Da’s heel vroeg en niet de leukste hobby van 4daagseMonique. Een beschuit met aardbeien met slagroom om kwart voor 7 doet wonderen en dan gaat de blik op oneindig en komt de finish wel in zicht. Dus ook dag 3 heeft Monique goed doorstaan en dat geldt ook voor de overige Ootmarsummers. Op naar dag 4, op naar de Via Gladiola!! Succes allemaal!!
Vierdaagse Nijmegen dag 3 de dag van Groesbeek
De dag met de bekende heuvels, nou ja, heuveltjes in mijn ogen. De dag begint, na een redelijke nachtrust, net zoals de andere dagen, vroeg, heel vroeg. Ga ik echt niet aan wennen. Na het ochtendritueel inclusief busrit om 5.05 begonnen aan de 3e dag.
Toepasselijk ‘Tukkers on tour’
Vanaf het begin liep het vrij soepel, zover je nog van soepel kunt spreken. Geen blaren alleen staan de spieren een beetje op strak. Maar gewoon stap voor stap en blik op oneindig dan komt de finish wel een keer in zicht. De route gaat vandaag via Nijmegen richting Malden, Mook, Molenhoek, Middelaar, Milsbeek, Plasmolen, Breedeweg, Groesbeek, Berg en Dal en vervolgens weer naar Nijmegen.
De feestvierende studenten zwaaiden ons weer uit. Gelijk na de start viel mijn oog op een fietsenstalling.
Jullie zien aan de foto dat er veel mensen op de fiets komen………. en dit is nog niet eens de enige fietsenstalling.
Onderweg een plaatje kunnen schieten van een auto ‘Tukkers on Tour’. Best toepasselijk voor de Tukkers onder ons.
Geen kans om te verhongeren
Op donderdag is het vaste prik een beschuit met aardbeien en slagroom. Heerlijk om kwart voor 7 in de ochtend……
Onderweg per dag 2x een controle. Iedere dag bij terugkomst krijg je weer een nieuwe startkaart. Ieder jaar staan de controleurs op een andere plek, dus gesjoemel is onmogelijk en toch gebeurt het ieder jaar 1 of 2 keer. Maar goed op zo’n aantal wandelaars…..
Langs de kant staan er mensen met allerlei lekkers. Kun je verhongeren en/of verdorsten? Nee zeker niet. Komkommer, snoeptomaatjes, zoute koekjes, drop, ranja met daarbij nog karnemelk, yoghurt, gekookt ei, krentenbol en radler van diverse sponsoren en water geregeld via waterpunten. Best luxe allemaal en bijzonder. En zoals hier in de Gelderlander gezegd: “Gezegend zij het land waar je zo veel gratis eten krijgt tijdens een stukje wandelen”.
De mooiste teksten
Onderweg enkele Ootmarsummers gespot en niet te vergeten Eddy de golden retriever van Koert en Linda Weustink.
Ook Margot en Mathilde gespot en gezellig een stuk mee gewandeld en hun ervaringen gehoord. Tot nu toe zijn ze echt aan het genieten.
Langs de route is het genieten van de leuke teksten die mensen hebben verzonnen. Zoals “Kijk die kuiten gaan” of “Jij bent de mooiste wandelaar”.
In Groesbeek staat Marc op mij te wachten en staat hij tevens te trappelen (klein beetje illegaal) om de laatste kilometers naar Nijmegen mee te lopen. Wel heel gezellig natuurlijk.
In Berg en Dal tref ik mijn familie langs de kant. Heel leuk en fijn. Uiteraard bijgekletst onder het genot van een Radler (sorry ben niet zo van het bier)
Via Margot hoorde ik dat Stijn Feldman ook meeloopt en dan met defensie. Wel gaaf Stijn dat je ook weer mee doet. Zijn moeder Annet kan helaas door omstandigheden niet meedoen, maar ze is gezellig nog een dagje geweest, ook om haar wandelmaatje Joke Bartelink een dag te vergezellen.
Mensen bij het scannen geven extra aandacht
Na 40 km goed gewandeld zonder merkwaardige klachten weer in Nijmegen beland, polsband laten scannen, controlekaart inleveren en weer een nieuwe terug voor morgen en niet vergeten het dropje wat je meekrijgt. Gewoon even extra aandacht van de mensen bij het scannen. Vragen altijd hoe het gaat en wensen je succes met de volgende dag.
Na een heerlijke Radler op de Wedren (= de start en finish locatie) terug naar mijn ‘hotelletje’.
Voetjes in water, beentjes hoog, stukje fietsen, rosé biertje in Huissen op het terras gedronken, en er wordt voor mij gekookt, dus het is ook echt wel een beetje vakantie.
Morgen nog één keer vroeg op en iedere kilometer is er weer één dichter bij de echte finish via de Via Gladiola. Let’s go!
Op naar morgen
Sportieve groet van Monique
