Meer Ootmarsummers worden besmet door het virus dat Paul verspreidt
Paul Sijtsma heeft gedebuteerd in de Vierdaagse van Nijmegen. Na de eerste keer komen er, als het aan de Ootmarsummer ligt, nog vele vierdaagsen bij, want hij is direct besmet geraakt met het wandelvirus. Dat verspreidt hij ondertussen onder meer Siepels, dus kunnen we misschien binnenkort een Ootmarsumse Wandelclub verwelkomen in onze Siepelstad. Hieronder volgt het relaas van Paul over de dagen, die hij in Nijmegen en omgeving heeft doorgebracht. Het bleef niet bij wandelen alleen, want het is daar echt één groot volksfeest.
Paul Sijtsma in De Vierdaagse van Nijmegen
Een paar jaar geleden heb ik al eens aangegeven dat ik een keer mee wilde doen met de vierdaagse van Nijmege. In maart hebben wij, Marijke Lentferink en ik, ons laten inschrijven voor dit evenement.
Er zijn 3 mogelijkheden om mee te kunnen doen.
Bak 1 : wandelaars die vorig jaar mee hebben gedaan.
Bak 2 : wandelaars, die vorig jaar zijn uitgeloot.
Bak 3 : wandelaars voor een eerste keer en dat werkt als een loterij om mee te mogen doen.
Begin april kregen we bericht, Marijke was nr. 3.045 op een wachtlijst en ik was ingeloot. Ik heb niet lang nagedacht en de stoute wandelschoenen aangetrokken, ook al moest ik helaas alleen.
Na de halve hardloopmarathon in Enschede ben ik begin mei gaan trainen voor de vierdaagse. Of dit rijkelijk laat was, dar weet ik en wist ik niet, ik had geen ervaring. Ik heb wel wat wandelschema’s nagekeken, maar daar kon ik niet veel mee, en verder had ik genoeg kilometers in de benen vanwege het hardlopen. Een langzame opbouw van 10 km, 3 x per week naar verdere afstanden. Alles verliep, verwandelde niet vlekkeloos. Vrij snel kreeg ik een ontsteking aan de voet, een week uit de roulatie, twee weken voor het evenement last van de “bal” onder de voet. Een sportpodoloog uit deze omgeving was bereidwillig om het probleem te verhelpen. Hij verzorgde aangepaste zooltjes en vrij snel kreeg ik door dat deze zooltjes mij de redding brachten. Het liep weer als een trein.
Maandag 16 juli vertrok ik richting Nijmegen en via de radio kwamen berichten binnen, dat het verkeer rond en in Nijmegen helemaal vaststond, door de drukte, vakantie, de komst van de wandelaars en wegwerkzaamheden. Vanaf Arnhem stond het stil en plotseling hoorde ik op de radio: “Vandaag is de vierdaagse van Nijmegen begonnen!”. Er brak een lichte vorm van paniek bij mij uit: “Wat, vandaag begonnen?” Ik stond toch stil in het verkeer en had mooi even tijd om de papieren uit de kofferbak te halen om te kijken of ik niet een dag te laat vertrokken was. De papieren bevestigden dat ik het toch wel goed had. Een kwartier later kwam er een bericht op de radio: Nee, de vierdaagse was niet begonnen, maar de vierdaagsefeesten. En bedankt, radio presentator!!!! Deze maandag sloot de inschrijving, en de laatste mogelijkheid was tot 17.00 uur. Het was 16.45 uur een kwartier voor de sluitingstijd. Ik sliep in een bed- en breakfastlocatie, 150 meter vanaf de “Wedren”. De eigenaar belde me op, waar ik zat. Hij heeft de fiets gepakt en is me tegemoet gefietst. Hij in mijn auto en ik op de fiets naar de “Wedren”. Klokslag 17.00 uur had ik mijn startbewijs. Het is een degelijk, goed georganiseerd evenement, daar wordt niet van regels afgeweken, dus ik had geluk. Na het “kwartiermaken” kon ik me rustig voorbereiden op de komende uitdagende vier dagen.
De dagen die volgden:
Dinsdagmorgen om 6 uur vertrokken en eindelijk droog. Het bleef ook droog met zelfs in de middag de zon. Na een halve kilometer keek ik tegeneen rugzak aan met de Twentse vlag in top, Aan die rugzak zitten Ruud Feldman, Annet en Stijn ‘vast’. Via Lent liepen 41.000 lopers richting Elst en na nog geen halve kilometer loop ik tegen de eerste bekenden aan, erg leuk!! In het begin was het moeilijk wandelen, te druk, later werd dat beter. Na Valberg ging het richting Oosterhout, geweldig publiek, volle terrassen en de zon maakte alles goed. De zachte G is goed te verstaan. Om half 2 was ik weer terug in de “Wedren” te Nijmegen. Een lekker glas bier en een puntzak patat deden het goed. De voeten en de rest functioneerden allemaal nog.
We bereiden ons voor: Woensdagmorgen, de echte test. De weersvooruitzichten voor deze dag zijn uitstekend en blijven lachen natuurlijk!!! Ben Graven heeft me deze dagen mentaal en digitaal ondersteund met de laatste tips, buienradar, de route etc.
Dag 2 : roze woensdag, het was inderdaad een homogene groep, de vierdaagse Lopers. Vanmorgen om kwart voor 7 vertrokken, de studenten in Nijmegen, meesten beneveld, hebben ons uitgezwaaid richting Wijchen. Daar weten ze van feesten bij 23°, bij een heerlijk zonnetje. Daarna richting Beuningen, het andere Beuningen, waar het ook heel gezellig was. De drukte is te vergelijken met een mix optocht Oldenzaal, marathon New York. In Nijmegen was het ook top. Alles functioneert nog, een goede voorbode voor donderdagmorgen, de zevenheuvelen! Hopelijk mooi weer, zes uur vertrekken. Ik krijg respect voor wandelaars, komt omdat ik ervaring heb met hardlopen of wat er op lijkt. Nog een aantal supporters ui Ootmarsum gesproken, die kwamen voor Monique oude Egberink.
Dag 3 :Een dag met veel regen. Wat kan regen toch nat zijn. Dat hebben Irma en Marijke, mijn supporters ook geweten, de volle lading gehad. 6 uur vertrokken via Malden naar Groesbeek. Daarna 7 heuvelen en deze ken ik van het hardlopen. Geen probleem. Ik dacht dat ik een poncho meegenomen had voor al die plensbuien. Zit in het tasje, geen poncho maar een opblaasbare oranjebal van de ING bank! De brandweer van Malden heeft me toen van een regenjas voorzien. Lekker zo’n voorbereiding. In Berg en Dal, 5 kilometer voor de finish ontwikkelde zich een onweersbui. Dat hebben we geweten. Irma en Marijke waren naar Berg en Dal gewandeld om de laatste kilometers mee te lopen. Bij een café hebben we geschuild onder parasols. Met bakken kwam het water uit de lucht. Bij deze locatie was het lachen, plezier, glazen bier en een polonaise in de regen het gevolg. Nat, tot op de laatste draad vertrokken naar Nijmegen, waar het zomercarnaval doorging. Ik ken de liedjes “Het kleine Café” en “Jan Klaassen is trompetter….!” weer helemaal uit mijn hoofd. Vandaag nog gezien de familie Feldman, Ine Giesselink en Thea en Leo Schulten. Morgen hoop ik last te krijgen van het kruis. Het 4 daagse kruis wel te verstaan. Het weer wordt goed!
Dag 4: Gaat lukken. Via Cuijck en Mook naar de Via Gladiola. Vandaag een feestje, waar is dat feestje? In Malden, rijen dik, 6 kilometer vanaf de finish, 22 graden en de zon had zich ook gemeld, daar hadden we wel recht op na zo’n natte donderdag. Dat vergeet je dan weer snel. Wat een binnenkomst, wat een feest, onvoorstelbaar. Ans Bruns en Riet ter Horst zaten op de tribune. Met twee kilo gladiolen ben ik naar de finish gegaan. Wordt het dan toch nog een zware dag ! Een perfect gevoel overgehouden aan deze week, geen blessures, geen blaren en andere ongein is me bespaard gebleven. Bij de finish, samen met hofkapellen uit Oldenzaal en Albergen het wandelfeest met een plens bier afgemaakt. Half 5 moesten we vertrekken richting Ootmarsum vanwege de 25jarige bruiloft van Anita en Freek Keupink, ach op een polonaise heb ik deze dagen flink geoefend! De vierdaagse is geen oale wiemnsport, gehoord hardlopers? Volgend jaar heb ik de kamer al gereserveerd en het virus laten overgaan op menig Ootmarsummer. OWC 13, of misschien OWC darteen, in Ootmarsums dialect.
Paul Sijtsma
Langs deze weg wil de redactie van In en Om Ootmarsum alle wandelaars, die het gehaald hebben van harte feliciteren en speciaal natuurlijk de wandelaars uit Ootmarsum en directe omgeving. Klasse om dit te bereiken.
