Er heerste een uiterst ontspannen sfeer bij het eerste heren team van VKC’03 voor wedstrijd tegen het gepromoveerde Aqua’68. De thuisploeg uit Assen wist in de eerste twee wedstrijden alles behalve te verrassen en VKC stelde zich dan ook in op een gemakkelijke wedstrijd en drie snelle punten. Coach Peter Jonkman merkte dit snel genoeg op en waarschuwde de heren dan ook voor onderschatting. Ondanks de vele knikkende gezichten verdween zijn ongeruste blik niet: was de boodschap wel echt geland?
Kijkend naar de eerste drie minuten zou het antwoord zijn: Ja! De heren begonnen sterk aan de eerste periode en wisten binnen de eerste drie minuten driemaal het net te vinden. Raymond Broenink, Bram Paus en Svenn Brandehof wisten elk hun naam op het scoreformulier te zetten, maar de thuisploeg liet weerbaarheid zien. Dat ze niet voor niets waren gepromoveerd, bleek uit een zorgvuldig opgezette aanval en een snel doelpunt, dit tot ongenoegen van doelman Chiel Paus. De eerste periode werd dan wel gewonnen, maar het veldspel bleef na de eerste drie doelpunten ver onder de maat: 1-3.
Peter Jonkman zette zijn team nog eens op scherp en uitte zijn ongenoegen over het trage, futloze en soms zelfs inspiratieloze spel. De aanvallen lagen vaak stil en de creativiteit van de laatste wedstrijden was ver te zoeken. Ondanks twee snelle doelpunten aan het begin van de periode, was het verloop wederom ver onder de maat. De tweede periode werd dan ook een echte zwemwedstrijd met kansen alom, maar werd gekenmerkt door slecht opgezette aanvallen en ongeïnspireerde doelpogingen aan beide zijden. De voorsprong werd wel vergroot, maar tevreden was de uitploeg allerminst: 3-7. Ook het derde kwartje begon hoopvol voor de ploeg uit Tubbergen. Binnen twee minuten zag veteraan Harm Harmsen tweemaal zijn schot achter de doelman verdwijnen. Zijn persoonlijk hoogtepunt kwam echter vlak daarna, toen zijn pas 15-jarige zoon en aanstormend talent Twan Harmsen aan de wedstrijd deel ging nemen. Ook Twan kon echter niet voorkomen dat het veldspel van VKC verslechterde. Er werd op momenten verdedigd alsof een cactus in bedwang moest worden gehouden, waardoor de thuisploeg meer in haar spel kon komen. Ondanks de , met alle respect, laatste plaats in de competitie, wisten de heren uit Assen de derde periode wel te winnen: 7-10.
Coach Peter Jonkman had dan ook geen goed woord over voor zijn team. Ook aanvoerder Raymond Broenink probeerde zijn ploeg wat inspiratie in te spreken en wilde het ‘eigen spel’ van de heren uit Tubbergen meer zien. Dit leek in de eerste twee minuten te hebben geholpen. Binnen deze korte tijd liet VKC even haar klasse zien, haar eigen speelstijl en het talent dat schuilt in het team. Binnen slechts twee minuten werd driemaal het net gevonden. Hierna leek de kracht bij beide teams eruit te zijn. Het niveau van de wedstrijd bereikte zijn dieptepunt en beide teams leken nergens meer aan toe te komen. Met een eindstand van 7-13 neemt VKC’03 de punten mee terug naar Tubbergen, maar tevreden waren de heren allerminst.
De man of the match was voor deze wedstrijd uiterst lastig, aangezien er eigenlijk geen enkele speler was die deze titel verdiende. Aangezien onze redacteur dit verslag graag met een positieve noot af wil sluiten, en geen enkele SPELER zijn niveau heeft gehaald, mag er echter wel een woord van appreciatie uit worden gesproken aan de oefenmeester Peter Jonkman. Ondanks dat hij het water niet heeft betreden, liet hij als enige zijn niveau zien. De beste stuurlui staan aan wal, of niet Peter?!
Doelpunten per periode: 1-3, 2-4, 4-3, 0-3.
Doelpuntenmakers:
Svenn Brandehof 4x
Harm Harmsen 3x
Bram Paus 3x
Raymond Broenink 2x
Gerben Eertman 1x
