Drie keer is scheepsrecht klonk het verschillende keren in Engels’tuin. Daar werden voor de derde keer in 25 jaar de drie witte wieven onthuld. In 1995 ontwierp beeldend kunstenaar Angeliene de Jong in opdracht van de toenmalige gemeente Ootmarsum deze drie beelden voor het stadspark. Vele jaren later verdwenen de witte wieven’ als flarden in de mist’. Ineens waren ze er niet meer.
Terug van weggeweest
Een werkgroep bestaande uit noabers en vrienden van Engels’ tuin nam het onderhoud over van de gemeente. De werkgroep werd een stichting en het enthousiasme om het stadspark terug te brengen in de ‘oude’ allure werd steeds groter. Tevens kwam er de roep om de drie witte wieven terug te brengen in het decor van Engels’ tuin en dat gebeurde in 2014. Opnieuw was het kunstenares Angeliene de Jong, die tegen materiaalkosten de beelden vervaardigde. In januari 2014 stonden ze er weer en bij de heropening van Engels’ tuin in juni 2014 werden ze letterlijk en figuurlijk in het voetlicht gezet.
Vorig jaar sloeg echter voor één van de dames het noodlot toe. Een hevige storm zorgde er op 19 juni 2019 voor dat een paar grote takken van twee beuken als lucifershoutjes knakten. In hun val namen ze één van de drie witte wieven mee, die onherstelbaar werd beschadigd. Exact een jaar later werd het illustere trio herenigd en konden de drie witte wieven voor de derde keer onthuld.
De onthulling
Voorzitter Harrie Oude Elberink opende het officiële gedeelte en heette iedereen van harte welkom. Hij toverde nog een couplet van een liedje tevoorschijn dat bij eerdere onthullingen ook werd gezongen. Angeliene de Jong vertelde over haar eerste opdracht toen ze op de Kunstacademie zat en beelden tentoonstelde in Engels’ tuin.
Hans van Zuilekom was drie keer betrokken bij het onthullen van de witte wieven. “Met nog een aantal andere mensen van het eerste uur,” vertelt de secretaris/penningmeester van de stichting Engels’tuin, ”Uniek is het echter wel dat we drie witte wieven drie keer onthullen. De kleur veranderde echter in die drie keer van donkergrijs, naar lichtgrijs en nu echt wit. Ik spreek bij deze de wens uit dat het ook de laatste keer is en dat ze niet meer getroffen worden door welk ‘onheil’ dan ook. “
De voorzitter kijkt ondertussen uit over het stadspark dat er opnieuw weer prima bij ligt en een visitekaartje is voor Ootmarsum. “In de Coronatijd hebben we gewoon door kunnen werken. Het werk voltrok zich in de buitenlucht en alle vrijwilligers, en dat zijn er toch ruim 30, hebben een eigen gedeelte van het stadspark ter hand genomen. Dankzij die enorme inzet ziet het er ook geweldig uit en kun je hier met veel plezier vertoeven.”
Toon Bökkers citeerde uit het saeghen verhaal over de witte wieven. Naar het vele honderden jaren oude verhaal werd met aandacht geluisterd.
Na afloop genoten de aanwezige van een hapje en een drankje dat verzorgd werd door Joan en Max Mik, die het karakteristieke Theehuis in Engels’ tuin runnen.
Foto’s Hanneke Spermon
