Café Restaurant Rouwers bestaat 100 jaar. Dat betekent een eeuw lang gezelligheid. Het Horecabedrijf staat garant voor een degelijke keuken, fatsoenlijke prijzen en een keurige bediening. Ook de ligging van het café- restaurant biedt tal van voordelen. Vanuit omliggende plaatsen is het makkelijk bereikbaar aan de Denekamperstraat. En met haar fraaie speeltuin, een overdekte speelruimte en haar zalen biedt Rouwers onderdak voor jong en oud. Daarnaast kent nagenoeg iedereen eigenaar Herman Rouwers, die met zijn gevleugelde uitspraken de klanten vaak aan het lachen weet te brengen. Het liefst platweg, want dat is zijn handelsmerk waar hij zich ook absoluut niet voor schaamt. Het ‘gezicht van het horecabedrijf’ stelt zichzelf echter bescheiden op. “Als ik hier niet loop, dan loopt er wel een ander,” is de nuchtere insteek van Herman Rouwers. “In 1986 ben ik hier in de zaak gekomen. Maar ik heb in eerste instantie een schildersopleiding gevolgd. In 1975 besloten mijn ouders om er een volledige horecazaak van te maken en de boerderij een paar jaar later aan de kant te doen. Vanaf die periode ben ik eigenlijk in de Horeca gaan werken. Twee jaar heb ik in de bediening gewerkt bij restaurant de Wanne dat toen nog op de Stobbenkamp in Ootmarsum stond. Het was een enorme luxe, maar ik heb er veel geleerd. Daarna verkaste ik naar de Holtweijde van Jan Leurink. In dergelijke bedrijven leer je het vak goed kennen en die praktijkervaring neem je mooi mee naar je eigen bedrijf.”
Historie
Ruim een eeuw geleden begonnen op kleinschalige wijze de eerste horeca activiteiten op deze locatie. Aan de keukentafel in de toenmalige boerderij van Herman Reerink en Marie Bossink ontving het echtpaar ‘illegaal’ de eerste gasten, die voorzien werden van een bak koffie of een borrel. Herman Reerink was naast boer ook kleermaker (’n snieder) en daarom kreeg hij de bijnaam ‘Snieder Mans’. De kleermaker stierf echter al vrij snel, nadat hij in 1909 de officiële vergunning had gekregen om in ‘de keuken’ gedistilleerd te mogen schenken. Marietje Bossink hertrouwde in 1915 met Herman Rouwers. “Ook een Herman ‘en dat bint hele goei’n’,” lacht de huidige uitbater. “In eerste instantie was de keukentafel nog het domein van de glazen en glaasjes, maar in de Eerste Wereldoorlog bouwden mijn grootouders een klein cafétje vlak aan de straat. Kaarters en klootschieters bevolkten het café, dat verder ook gasten verwelkomde, die ‘even’ kwamen aanleggen,” vertelt Herman Rouwers. Zijn vader Gerard nam het vervolgens over samen met zijn vrouw Truus Steggink. Zij mag zich de eerste kokkin van deze horecagelegenheid noemen, want de vaste gasten kregen haar zover om voor hen een heerlijk potje eten te bereiden. De vermaarde Rouwers stamppotmaaltijden, rond de kerstdagen, werden daar geboren. In die periode werd de naam van een goed lopend café restaurant definitief gevestigd, waarin gezelligheid troef was. In 1975 besloten Gerard en Truus Rouwers om zich volledig toe te leggen op het horecabedrijf. Het echtpaar koos er voor om een geheel nieuw pand te laten bouwen. Met de gemeente maakte men de afspraak om deze wat verder van de straat af te bouwen. “De gemeente had het plan om een fietspad aan te leggen en dus maakten we deze afspraak om het nieuwe café restaurant verder van de Denekamperstraat af te bouwen. Mijn ouders hebben doorgepakt en het fietspad kwam zo’n 15 jaar later,” geeft Herman Rouwers fijntjes het verschil aan tussen particulier initiatief en overheidsplannen. “We hebben er geen moment spijt van trouwens, want door die extra ruimte konden we aan de voorkant een speeltuin creëren en voorzagen we ons horecabedrijf van een ruime parkeerplaats.”
Vanaf die nieuwbouw liep het helemaal storm bij het familiebedrijf. De menukaart breidde zich uit en ook het aantal gasten. Velen vonden, zeker in de weekenden, de weg naar Rouwers in Agelo. Het werd een pleisterplaats waar de kinderen zich uitleefden in de speeltuin en de ouders, grootouders en andere gasten op het terras genoten van de aanblik van al die vrolijke kinderen. En daarna nog even een hapje eten en iedereen vertrok met een goed gevulde maag tevreden naar huis.
In 1986 nam Herman Rouwers afscheid van de Holtweijde en nam hij de regie over van zijn ouders. Zijn eerste stempel wat hij op de bedrijfsvoering drukte was de bouw van een achterzaal waar feestjes gehouden konden worden. Een gouden greep, want inmiddels is daar heel wat ‘afgefeest’. Tevens werd de keuken opnieuw gemoderniseerd en voldeed het helemaal aan de nieuwe eisen.
Een ontmoeting in de trein
In januari 1995 vertrok Herman Rouwers naar de Horeca RAI in Amsterdam om zich op de hoogte te laten stellen van de nieuwste ontwikkelingen in zijn vakgebied. Op de terugweg in de trein ontmoette hij zijn huidige vrouw Jacqueline. “We kwamen tegenover elkaar te zitten en dan kun je de hele weg terug je mond wel houden, maar zo zit ik dus niet in elkaar. We raakten met elkaar in gesprek en zij bleek ook naar de Horeca Rai geweest en werkte in deze bedrijfstak als kokkin. We hebben een nieuwe afspraak gemaakt en in 1996 zijn we getrouwd. Jacqueline nestelde zich in de keuken, want daar is ze in haar element. Op die plek weet ze als geen ander wat er moet gebeuren en is zij de spin in het web, die iedereen aanstuurt. In dat domein voelt ze zich als een vis in het water. Mijn vrouw zet nauwelijks een voet over de drempel richting het café of het restaurant. Jacqueline vindt het heerlijk om te kokkerellen en van daaruit de bediening en het andere keukenpersoneel van adviezen en opdrachten te voorzien. Het betekent wel dat ik overladen wordt met complimenten voor het lekkere eten, terwijl die eigenlijk bestemd zijn voor Jacqueline en haar ander keukenpersoneel. In de keuken vertel ik dan wel dat de gasten niet ontevreden zijn,” glimlacht Herman Rouwers op zijn bekende manier.
Tien jaar geleden volgde opnieuw een grondige renovatie door het vernieuwen van de speeltuin. Een jaar later bouwde de familie Rouwers een grote serre, waardoor er nog meer mogelijkheden werden gecreëerd. De verschillende zalen zijn straks ongetwijfeld nodig als deze horecagelegenheid op 7 mei haar honderdjarig bestaan viert. Een eeuw lang zwaait de familie Rouwers de scepter. “Op die dag hebben we een feestavond en iedereen is welkom. Het moet een gezellige avond worden. Dus geen receptie, want ik hou niet van slap gelul. Dan zie ik vast nog weer oud personeelsleden terugkomen. Ze begonnen op jonge leeftijd bij ons en toen ze het kenden, verdwenen ze weer. Vanaf 20.00 uur is iedereen, die dat wil van harte welkom en maken we er samen een gezellig eeuwfeest van,” geeft Herman Rouwers de intentie van het feest aan.
Jubileumactie
Daarnaast is er nog een leuke bijkomstigheid tijdens het 100-jarig bestaan, want er is een heuse jubileumactie. Herman Rouwers: “Iedereen, die in het jubileumjaar bij ons een feest geeft, krijgt de kans om de kosten terug te krijgen. Het moet wel een feest zijn van boven de 800 euro. De rekeningen kopiëren we en die gaan allemaal in de pot. We geven zelfs de mogelijkheid om zelf de nota’s in die pot te stoppen om alle twijfels weg te nemen. Op 31 december om 12.00 uur komt notaris Marion Heitkamp om de trekking te verrichten. Het mooie is dat iedereen 50% kans heeft. Je krijgt je geld terug of je grijpt naast de pot. En daarmee sluiten we het jubileumjaar af en gaan we gewoon verder op de ingeslagen weg,” besluit Herman Rouwers.
Zoals het er nu naar uitziet blijft die weg gewoon Rouwers heten, want zoon Gerben is inmiddels begonnen met een horecaopleiding en is van plan om de zaak van zijn vader en moeder over te nemen. “Eerst maar eens de benen onder een andere keukentafel leggen,” laat Herman Rouwers weten,” Iedere ervaring is er één en in een ander bedrijf leer je weer andere zaken, die van belang zijn als je zelfstandig een bedrijf moet runnen. Maar ik hoop natuurlijk wel dat hij het op den duur overneemt, want dan blijft een Rouwers eigenaar van deze horecagelegenheid. Mijn dochter Anne heeft er geen interesse voor, en ook dat is een keuze, die we respecteren,” laat een lachende Herman Rouwers weten.
De foto’s zijn van Caspar Kouijzer
