Vader en zoon Meijers zijn in een felle strijd gewikkeld met Jim van Ingen. De duivenmelkers strijden, met nog twee vluchten te gaan, om het Natour kampioenschap. Eén duivin van Karel en Kas was een kwartet duiven van Jim net te snel af. Maar dit viertal legde wel beslag op de tweede tot en met de zesde plaats. De laatste weken gaan dus de beslissing brengen na een roerig duivenseizoen, waarin de lossingscommissie niet altijd de beste keuzes heeft gemaakt. Het gevolg is dat de leden van deze commissie momenteel met argusogen worden bekeken door de duivenmelkers. Hieronder het relaas over de vlucht van afgelopen zaterdag vanuit het Belgische Meer.
Het vliegseizoen is op een haar na gevild. Zaterdag 31 augustus j.l. werd de 2e van in totaal 4 natourvluchten vervlogen en wel vanuit Meer (België). Het rommelt in de duivensport, met name over de wijze van lossen door lossingscommissie van de afdeling 9. Met het echec van Chalons nog vers in het geheugen was de afdeling er natuurlijk scherp op gefocust dat tijdens deze vlucht geen incidenten zouden ontstaan. Helaas, op het programma stond dat er gelost zou worden vanuit Tongeren, 203 kilometer in rechte lijn. Vrijdagavond tijdens het inkorven werd bekend gemaakt dat daar niet gelost werd vanwege de weersverwachting. De opklaringen zouden uit het westen komen en dan zou er sneller gelost kunnen worden op een losplaats in het westen van België. Niet een geheel onlogische gedachte, maar omdat het een afdelingsvlucht was, bestaande uit 6 opleggers met duizenden duiven, moest er uitgeweken worden naar een losplaats waar met 6 opleggers ook verantwoord gelost kon worden. De keuze viel op Meer, ten noordoosten van Antwerpen op een afstand voor Ootmarsum van 180 kilometer. Voor de duivenmelkers in de Achterhoek ( kring 3) bedraagt die afstand maar 100 kilometer en dan heb je eigenlijk geen fatsoenlijke wedvlucht en lijkt het meer op een oefenvlucht. Dat kan niet de bedoeling zijn. Men hinkt kennelijk op twee gedachten: enerzijds wil men zo veel mogelijk rekening houden met de weersomstandigheden, anderszijds moet er wel op afdelingsniveau gelost worden. Die combinatie is op de kortere vluchten zoals de natour een onmogelijke. Wat daar ook verder van zij, voor de Othmarvliegers was het een prima afstand met uiteindelijk ook een prima verloop. Daarbij zij aangetekend dat het voor jonge duiven, die al in de rui zitten, een stuk moeilijker was. Een ruw verenpak tast de aerodynamica aan, de duif moet een stuk harder werken en dat heeft zijn invloed op de aankomsttijd. De liefhebber weet dat en neemt genoegen met een behouden terugkomst van zijn jonge duif.
Inmiddels is duidelijk dat Jim van Ingen de strijd is aangegaan met de comb. Kas en Karel Meijers. Beide hokken hadden 57 duiven ingekorfd en dat betekent dat ze beiden 6 duiven kort achter elkaar moeten klokken om in de verhouding te blijven met elkaar en de kleinere hokken. Gelost om 13.15 was het een 2-jarige duivin van de comb. Meijers, die met een gemiddelde snelheid van 80 km/h om 15.29 als eerste het hok wist te bereiken.
Het was een kwartet van Jim van Ingen dat vervolgens beslag legde op plaats 2 t/m 6. Beide liefhebbers wisten in een tijdsbestek van 3 minuten 6 duiven te constateren ! Van de andere liefhebbers was het alleen Gerrit Schepers die zich tussen al dat geweld nog enigszins kon handhaven.
De schenker van de weekendprijs voor de A-ploeg was deze week Wortelboer Tuinen uit Ootmarsum, de B-ploeg had als sponsor Jongebloed Installatie uit Enschede.
De volledige uitslag vanuit Meer, 253 duiven van 13 liefhebbers:
1, 7 en 8: Comb. Meijers
2 t/m 6 en 10: J. van Ingen
9. G. Schepers
B-ploeg:
1. M. Laarhuis
2. B. Steggink
3. H. Kouijzer jr. & Zn.
