Canada… door de ogen van Annet Palthe
Afgelopen dagen zijn we voor een lang weekend naar Saltspring Island geweest. Voor ons is het de dagelijks vage einder vanaf de andere kant vanaf Bowen Island én te zien vanaf het huis van de familie in West-Vancouver. De zonsopgangen vanaf onze B&B-locatie in Saltspring verlopen heel anders dan wij in Bowen gewend zijn, omdat het hier een door eilanden en landtongen omsloten gebied is.
Zonsopgang vanuit ‚onze’ baai op Saltspring Island…6.30uur
We reizen gezellig samen met Yvonne en Randy, de Vancouver-familie. Nu verplaatsen we ons via Vancouver Island naar Saltspring Island, opnieuw een eiland wat dus ook alleen maar per ferry bereikbaar is. De ferry’s zijn in het BC (British Columbia) van Canada feitelijk de snelwegen-over-water. Die eindeloos vele eilanden zijn anders onbereikbaar en vrijwel onbewoonbaar, als je er geen regelmatige waterverbinding mee hebt. Er zijn wel heel veel privé boten en/of bootjes, en zelfs aardig wat privé vliegtuigjes, maar dan zijn al die eilanden voor veel minder mensen (lees portemonnees) bereikbaar…………..
Met elke portemonnee kun je hier zijn…
Je kunt vaak kiezen of je ergens direct naar toe vaart met de ferry of via een omweg. Ga je met 2 ferry’s dan maak je meteen een soort mini-cruise, met oneindig veel schitterende vergezichten, maar even zo veel close-ups als je tussen eilanden door vaart. Het meest fijne is dat niemand hoeft te rijden op de ferry! Je gaat lekker allemaal aan dek, drinkt of eet wat in één van de vele lounges, loopt heerlijk met je verrekijker en/of camera rond te turen, terwijl de meest mooie shots aan je voorbij komen. Kortom, de steeds wisselende beelden van andere boten, baaien, eilanden en einders vervelen nooit.
Baai B&B
Maar ook tijdens de autorit is er van alles te bewonderen, zoals in Chemainus, waar tientallen muren beschilderd zijn met de historie…
Onderweg is er van alles te zien bijvoorbeeld muurschilderingen in Chemainus
Wij moesten héén en terug via 2 ferry’s, voorwaar geen straf, behalve als de tijden wat onhandig met je rijtijden uitkomen. Maar, ook verveel je je niet en probeert een leuk shot te maken door het plaatsje in te lopen. Met wat geluk is er een leuke markt, die je dan gezellig aan doet.
Veel kunstzinnige- en locale eetwaar op deze markt
Maar eerst gaan we héén! Je voelt de opwindende spanning van iets nieuws te gaan zien en vooral ervaren. En ‚eindelijk’ kan je dan langzaamaan steeds meer, letterlijk, met het blote oog inzoomen op je eerdere einder… het valt hier in het waterrijke B.C. van Canada nooit tegen. Heel veel namen, zowel voor- als achternamen, vertellen je dat je hier als Nederlander zeker niet de eerste bent die voet aan wal zet.
Aankomst Saltspring Island
Het leuke van dit eiland is, ook weer, dat alle plaatsen én vooral kleine plaatjes veel weg hebben van ‚onze’ Siepelstad qua kunst, Gallerieën en het inspireren van elkaar. Daardoor worden zelfs kleine gehuchtjes ineens een bestemming die je MOET hebben gedaan. Ga vooral met de TomTom gewapend op pad, want de buitenhuizen worden vaak per cluster gebouwd en er liggen ineens links of rechts, vanaf de doorgaande route onzichtbaar, enkele bebouwde meest royale percelen, waar dan een kunstenaar is neergestreken om er te wonen, te werken met zijn werkplaats/atelier en te verkopen en te laten zien met de Gallery / winkel.
Een heel groot voordeel hier is dat ook de kunstenaar blij is met je komst om zo over zijn/haar werk te kunnen praten. Dat doe je dan ook, zeker als je bij hen thuis komt, zoals we bij de bekende David Jackson deden. Hij schildert en maakt kunstvoorwerpen van hout en aardewerk: heel fijnzinnig. zie www.davidjacksongallery.com
Vanaf onze uitvalsbases genieten we van de veel sterkere getijden, uitzichten en proberen zeehonden, zeeotters, dolfijnen en dergelijke snuiters te spotten….De opnamen van de drie dolfijnen mislukte doordat het inzoomen te veel bibberde, maar de zeehonden kwamen dagelijks op ongeveer dezelfde plaats foerageren achter de grote strengen zeewier.
Alleen deze snorren-snoet is te zien en dat is het turen al meer dan waard
en
Zelfs dolfijnen: door de opwinding hier alleen de rug op de foto …
De loerende lenzen van verrekijkers en camera’s laten allerlei verschillende vogels zien vliegen, zitten of duiken. Zoals de geinige luid kwetterende King Fisher met zijn fier rechtopstaande kuif die je loerend ineens pardoes in de golven ziet duiken en dan al happend en slikkend naar boven ziet komen om op een favoriete plek zijn prooi te verorberen.
King Fisher: de grotere zeevariant van onze ijsvogel
Ook de meer gewonere ’vliegers’ zoals aalscholvers, zee-eenden, meeuwen en een reiger laten zich zien. Maar er leven en zweven ook hier bijvoorbeeld boven het landgoed van kunstenaar David Jackson grote roofvogels, zoals een paartje aasgieren. Zij kunnen elk moment hun laatste rondje vliegen, omdat ze voor de winter vertrekken naar warmere oorden: maar elk jaar komen ze weer terug om te broeden. Nu kwamen ze nieuwsgierig pal boven ons zitten, terwijl we voor de Gallery nog even stonden na te praten.
Loerend naar een mogelijk, gemakkelijke prooi.
Aasgieren zijn nieuwsgierig: als in nieuwsgierig Aagje? Is daar een link tussen??
Ondertussen toeren we ook gewoon lekker rond om in allerlei winkeltjes rond te struinen, of om ook wél noodzakelijke boodschapjes te doen en op terrasjes te zitten voor koffie, lunch of eten: kortom een echte weekendtrip.
Live music tijdens outdoor dinner by Candlelight in Ganges
Ook gaan we op zoek naar en op bezoek bij nieuwe of steeds bekender wordende kunstenaars, zoals de nog jonge maar prijzen winnende Carl Sean McMahon, zie www.carlseanmcmahon.com
Carl smeedt nieuwe kunstwerken- van oud ijzer onderdelen tot één geheel. Door bijvoorbeeld schroeven, moeren en spijkers, maar ook het grotere werk als delen van een motorblok, handvatten van fiets of motor en stuurdelen te verwerken in zijn objecten. Ook de combinatie met zachtere materialen als hout en linnen probeert hij uit.
Nieuwste opdracht van Carl Sean McMahon, ‚still in proces’
Als er jaren en jaren geleden een echte classic car tegen de boom gereden wordt, vervolgens totaal aan zijn lot wordt overgelaten in het bos naast de logeeroprit, en daar mag verworden tot wat het nu is, dan is dat wat mij betreft zeker ook kunst…
Oude auto als letterlijk beeld van: rust roest
In de stadse Gallery 8 in Ganges is gevarieerd werk te zien van diverse eigen eiland-kunstenaars. Eén lokale kunstenares, Janis Woode heet ze, vinden wij er bijzonder uitspringen. Zij wordt geïnspireerd door haar patiënten: mensen waarvan het heden hen ontglipt…zie haar website www.janiswoode.com
Kunstwerken als palet bijeen gezet voor de „Dutch Blog” in Gallery 8
Bijzonder is dat er buiten langs de wandelpaden naar de haven toe, als in een grote stratengaanderij, fraaie koperen water- en wind gerelateerde kunstwerken te zien zijn. Ze bewegen gezellig in de wind mee of juist er tegenin.
Maar als je op de sociale media vraagt naar een bijzondere koffielocatie kan je ook zeer verrast worden. Dat merken we op één van de rondes die we doen.
In de middle of nowhere (dankzij TomTommy!) staat een huis met allerlei bijgebouwen, waaronder een huisje met veranda waarin je lekker neerploft in met sierlijke kussens en dekens bedekte vintage stoelen en banken. Terwijl je wacht op de koffie loop je een trapje af en daar, oh heerlijkheid, is een kleine zorgvuldig geselecteerde vintage kleding-en-tasjes shop, aangevuld met sjaals en aardewerk: alles in een prima prijs kwaliteit verhouding. Gelukkiger kun je Yvon & ondergetekende niet maken als je ook nog eens wat scoort….
Koffie stop én vintage-shop inéén
Om over oud nog eens te spreken: vlak naast onze B&B is een Museumpje. Onbemand, maar de sleutel ligt veilig verstopt. Daar worden allerlei oude voorwerpen getoond, die de aarde bewaarde! Men vond in een naastgelegen afvalgat gebruiksvoorwerpen van met name de Chinezen en Japanners, die op de vroegere zagerij (waar NU onze B&B staat!) werkten, veel aardewerk, glas, ijzeren werktuigen en bijvoorbeeld afgedankte leren schoenresten.
Museum met meest Chinese- en Japanse gebruiksvoorwerpen
En voor we het goed en wel beseffen pakken we al weer in en rijden de verschillende ferry’s op en af voor we de oprit thuis oprijden. Voordat de koffers aan de beurt zijn, worden de camera USB’tjes op de laptop aangesloten om te zien hoe ze geworden zijn. Kun je begrijpen dat me het huilen nader dan het lachen staat als de laptop steeds zegt dat ze er niet op kunnen….de opstartschijf is vol.
Geen paniek, eerst maar eens met Bummel wandelen en spelen, eten en slapen, misschien heeft de PC morgen een betere bui??
Spelen met Bummel is altijd ontspanning
Na huishoudelijkheden en Blog3 schrijven heb ik me s’avonds weer op de camera gestort. Zo gepiept dacht ik nog. Allerlei oudere foto’s op een aparte USB-stick en ja hoor, hij deed het weer. Dus de tekst nog even doorlopen en toen toch maar eerst naar bed, omdat onze tijden toch langs elkaar heen lopen. Vanochtend kon ik weer schrijven, maar foto’s tonen die erop staan ho maar, weer MIS dus!!! zowat 5x opnieuw moeten beginnen, maar opgeven kennen we niet….! Dit is dus het excuus dat Blog3 zo laat doorkomt.
Enfin, met veel ingrepen en elkaars laptoppen en camera’s gebruiken en koppelen lukt het natúúrlijk toch!!!!
Veel lees- en kijkplezier en tot BLOGSE…soms dus bloKse namens het Bowen-Trio
