Geen nachtegaal te horen maar wel genoeg te zien en te beluisteren

De zang van de nachtegaal zat er dit jaar tijdens de nacht van de nachtegaal opnieuw niet in. Maar daarvoor in de plaats kregen de deelnemers, te weinig voor zo’n boeiende natuurtocht, veel te zien en te horen.

Wat te denken van een echt flamingo in Ottershagen en een stel jonge grutto’s, nog niet vliegvlug, maar wel levendig en vol energie. En onderweg vielen er veel hazen te bespeuren en zat in een dode boom een ooievaar zich in de avondzon op te maken. In de buurt van het kanaal werden de deelnemers getrakteerd op diverse kikkerconcerten, waarbij de brul – en boomkikker de solo voor hun rekening namen.

Het verzamelpunt was het Appellaantje  waar Freddie Mensink de belangstellenden verwelkomde. Chris van Benthem vertelde daar over de plantengroei en het beheer van het Appellaantje dat de laatste jaren zijn vruchten afwerpt met het toenemend aantal orchideeën en andere bloeiende planten in dit unieke beekdal. Datzelfde mag ook gezegd worden van één van de weilanden voor Engels’ tuin, want ook daar is het momenteel één bloemenpracht. En met het prima onderhouden stadspark op de achtergrond vormt dit een groene long in het stadje en erg belangrijk voor flora en fauna.
Op weg naar Ottershagen werd er ook nog even stilgestaan bij het Krops weideke aan de rand van de Moerbekkenkamp waar tevens een soort beekdal komt door het beheer van de afgelopen drie jaar. De resultaten zijn er al te zien.
Aangekomen bij de vogelkijkhut was er een versnapering in de vorm van drinken en worst en kaas en ondertussen werden de verrekijkers gepakt om in dit natuurgebied op zoek te gaan naar jonge weidevogels. Daar bleef het niet bij, want hier is een flamingo neergestreken, die blijkbaar voldoende voedsel kan vinden, omdat deze vogel al een aantal dagen op deze plek verblijft. Jos Heerink vertelde hier dat er misschien een doorbraak komt om dit gebied alsnog te vergroten. Er volgt binnenkort een overleg met alle betrokkenen en Heerink hoopte dat het een structureel en goed overleg wordt om in deze contreien de weidevogels meer kansen te geven. Die liggen er wel zeker, maar dan zal het beheer toch op een wat andere wijze moeten worden ingevuld.

De vogelliefhebbers zijn in ieder geval al bijzonder blij met het zien van een vijftal jonge grutto’s en spreken de hoop uit dat deze vliegvlug in dit gebied  mogen worden. Ondertussen probeerde een zwaluw steeds naar binnen te vliegen om bij zijn nest te komen. Nadat iedereen wat opgeschoven was kwam er ruimte en vloog  deze luchtacrobaat naar binnen.
De route werd vervolgd naar Tilligte met als doel het beluisteren van de koninklijke zang van de nachtegaal. Zoals eerder beschreven zat dat er, evenals het vorige jaar niet in, maar het gezang van de zanglijster, de merel en het roodborstje horen toch ook wel in de top van de zangvogels en daarvan kon men nagenoeg de gehele route genieten. De karekiet was te horen bij het kanaal waar ook nog eens drie reeën in het weiland stonden. Links en rechts kwaakten de kikkers en dat is dan toch ook wel weer een bijzonder geluid al hadden de meesten van de deelnemers dat ‘lawaai’ liever niet bij hun slaapkamerraam. Zonder het gezang van de nachtegaal arriveerden de deelnemers toch heel tevreden in Ootmarsum. De leden van de vogelwerkgroep Ootmarsum en de Stichting Natuur en Milieu vertelden veel over de natuur rondom de Siepelstad en belichtten de gevaren, maar ook de kansen. En tijdens zo’n fietstocht door het buitengebied valt er altijd iets te zien en te horen en daarvan genoten alle belangstellenden, die de moeite hadden genomen om aan deze 23^e nacht van de nachtegaal deel te nemen.

De foto’s zijn van Harry Beld en Harry Wolbers