Dat de wagen, volgeladen met garven, niet door paarden naar Ootmarsum mocht worden getrokken, bleek het gesprek van de dag tijdens het Nostalgisch Oogsten. In het prachtige decor van de Springendalhoeve werd weer een allesomvattend beeld gegeven van het oogsten. Het handmatig maaien met de zeis en de pikhaak en het binden van de roggeschoven – of garven. Hennie van de Kes en Jan Beld lieten zien hoe er naderhand met paarden, die een graanmaaimachine met zich meetrokken werd geoogst. De volgende stap met Hans Kamphuis en Leo Wiegink, die met een tractor en een graanbindmaaimachine het roggeveld doorkruisten. Daar bleef het niet bij, want in het midden van de vorige eeuw kreeg de maaidorsmachine steeds meer voet aan de grond en daarna was het de beurt aan de combines. Wat genoten de toeschouwers van dit schouwspel dat door Alphons Weierink begeleid werd met commentaar.
Heerlijk ook om te zien op welk een gemoedelijke wijze dit allemaal plaatsvond. Een commissie, die bestond uit vrijwilligers van het Openluchtmuseum Ootmarsum en de vrijwilligers van Hoeve Springendal, hadden het allemaal prima voorbereid om dit schouwspel tot leven te laten komen. Diaken Jan Kerkhof Jonkman sprak tussen de middag een gebed, het Angelus, uit en ook dat maakte veel indruk op de aanwezigen.
Toch stond daar de hele morgen ‘de Porsche’ van Hans Kamphuis voor de boerenkar waar de garven opgeladen zouden worden. De tractor deed voortreffelijk werk, maar toch horen paarden deze volgeladen wagen te trekken. Misschien is het een idee om de verantwoordelijke beleidsbepalers, die deze maatregelen steeds verder uitbouwen, een keer uit te nodigen. Dan kunnen ze met eigen ogen zien dat niets aan het toeval wordt overgelaten. Deze liefhebbers, die als een hecht team oogsten, willen geen ongelukken en daar zijn ze zeer alert op. Dus weg achter dat bureau en bekijk het eens met eigen ogen of alle verslagen en filmpjes, die van de oogstdagen bekend zijn.
De garven werden naar het Openluchtmuseum vervoerd waar de nodige toeschouwers getuigen waren van de binnenkomst. Met vereende krachten werden de schoven in hokken gezet.
In en voor de bakspieker vertelde Thomas over het vervolg van de roggenaren, die de basis vormen voor de ‘roggenstoet’. Ook daar genoten veel mensen van. Ondertussen genoten de vrijwilligers van een biertje, of een ander drankje en daarna van overheerlijke pannenkoeken. Hopelijk volgend jaar weer gewoon met paarden, want dan is het nostalgische beeld weer echt compleet.
