Dat de vakantie voor de meesten weer veel te snel voorbij is, dat weten we. Maar waar komt het woord eigenlijk vandaan? Het woord bestaat uit “vak” en “antie”, maar dat is wel erg simpel toch? Ook wij moeten weer rustig op gang komen. Ook heel simpel, maar wel bijzonder, een lantaarn bij Peter Johannink in de straat ligt dwars. Niet letterlijk maar het ding doet het gewoon al een jaar niet, behalve als de feestverlichting in december brandt. Voor een verklaring stak Peter in eerste instantie zijn licht op bij de gemeente, maar daar ging geen lampje branden. Na de nodige herhalings-mails heeft Peter er maar eens een kaartje aan gehangen met de vraag waar het lichtknopje van deze lantaarnpaal te vinden is. De kaart is al weer weg, maar het knopje is (inmiddels een jaar later) nog niet gevonden. Kort geleden hebben zich maar liefst 5 “deskundigen” rondom het verschijnsel zonder schijnsel verzameld, maar ook zij brachten niet het licht. Half september moet het allemaal in orde komen en tot die tijd zal Peter ongetwijfeld regelmatig een kaarsje opsteken.
Het vuur om geld in te zamelen voor een goed doel brandt straks in het Glazen Huis. Een geweldig initiatief van de Hènige Slepvèènt en we hopen dat Ootmarsum zich massaal achter dit initiatief schaart, zodat het licht mag blijven schijnen voor miljoenen baby’s wereldwijd. Hoe wijd de wereld ook is, Ootmarsummers vinden we overal. Hans Silderhuis is bijvoorbeeld regelmatig in een huis in Ierland te vinden. Hans had echter problemen met zijn schotel en kon TV-Oost blijkbaar niet meer ontvangen. Wat doe je in zo’n geval in Ierland? Dan bel je Louis Asbreuk en die vlieg je in om deze klus te klaren. Louis werd overgevlogen, repareerde de ontvangst en werd teruggevlogen. Louis is dus een hele mobiele monteur. Minder mobiel was Rien Schulten op de flanken van de Kuiperberg. Hij bakte de broodjes weer erg bruin, toen hij op het nieuwe landgoed van Chris Ploeg met zijn bestelwagentje zand ophaalde. Hij schepte een aantal kuipen vol, die achter in de auto werden geploft. Deuren dicht en daar ging Rien……..niet. Want de auto had zich door het gewicht van het zand goed ingegraven. Achterdeurtjes weer open, zandbakken er uit, maar het leed zat te diep en zo ook de achteras. Met een andere auto werd Rien uiteindelijk weer losgetrokken. Zand erover! Een andere opmerkelijke verkeersbeweging die weer op gang is gekomen is de schoolgaande jeugd. Een nieuwe generatie brugpiepers is gearriveerd en grotendeels ook al weer ergens tussen hier en Oldenzaal in een sloot gereden. Dat Jesse Wennink, als leerling van de experimentele I-padklas hiermee binnen een week zijn I-pad in de vernieling had was wel erg sneu. Grappiger was dat brugsmurf Ruben Sleiderink in zijn geheel in een blikvanger werd gedrukt. Geloof maar dat er wat verbaasde blikken naar hem zijn geworpen. Twee (heuglijke) feiten die ook de nodige aandacht verdienen; Het Educatorium heeft sinds 1994 250.000 bezoekers gekend en daarmee bewijzen ze dat we ze geen lesje meer hoeven te leren, én notaris Ben Vrielink stopt ermee. En zei Boudewijn de Groot het al niet: “Na 42 jaren in dít leven maak ik het testament op van “mijn jeugd”. Deze unieke persoonlijkheid verdient wat ons betreft een standbeeld, zodat Ootmarsum tot in lengte van jaren een herinnering aan zijn werk heeft. Dat is nog eens een bijzondere wijze van een nalatenschap vastleggen.
