Na bijna 50 jaar neemt Harrie Munsterhuis afscheid als lid van de Technische Commissie van de Simon en Judas kerk. Harrie heeft meermalen aangegeven niet van teveel poespas te houden. Na zoveel jaren vrijwilligerswerk mag je zo’n afscheid niet ongemerkt voorbij laten gaan en als het dan toch moest dan uitsluitend in kleine kring. Als blijk van waardering werd hem de onderscheiding voor de vrijwilligers, ‘De Willibrordplaquette’, uitgereikt alsmede een cadeaubon. Voor zijn vrouw Annie was er een mooi boeket bloemen.
Harrie kent alle hoeken en gaten in de kerk en de pastorie
Harrie Munsterhuis neemt afscheid als lid van de locatieraad, maar eigenlijk kan dat niet. Hij weet zo veel, zeker als je bijna 50 jaar al het wel en wee van de kerk in Ootmarsum hebt meegemaakt. Hij is de man, die bij wijze van spreken, alle hoeken en gaten van de kerk en de r.-k. pastorie kent. Zijn vrijwilligerswerk binnen de locatie Ootmarsum begon met de grote restauratie van de kerk in de jaren ’70 van de vorige eeuw. Vanwege zijn technische kennis en inzichten werd hij gevraagd mee te denken en dat was bij Harrie niet aan dovemans oren gezegd. Hij maakte vanaf die tijd deel uit van de werkgroep Technische Commissie en nam zo gedurende een kleine 50 jaar de technische kanten van kerk en pastorie voor zijn rekening. Nog steeds is hij zeer nauw bij betrokken bij de Technische Commissie. Hij heeft aangegeven om vanaf de zijlijn betrokken te willen blijven. Inmiddels heeft hij Herman Bossink als opvolger geïntroduceerd.
Altijd klaar staan voor de kerk
In 2010 na de fusie trad Harrie Munsterhuis ook toe als lid van de locatieraad van waaruit hij heel veel zaken coördineerde met de overige leden van de Technische Commissie. Nooit is er tevergeefs een beroep op hem gedaan en met zijn technische inzichten en kennis hield hij ook de overige leden van de locatieraad op de hoogte van onderhoudssituaties van kerk en pastorie. Harrie stond altijd klaar voor de kerk.
Vele jaren heeft hij, binnen de geloofsgemeenschap, met grote inzet diverse functies bekleed. Hij was nauw betrokken bij meerder restauraties van de kerk alsmede het orgel en maakte zelf de nodige ontwerpen met bijbehorende tekeningen en kostencalculaties. Namens de locatieraad was hij nauw betrokken bij de realisatie van de Mariakapel bij de begraafplaats. Zijn laatste kunststukje is het vervangen van banken door stoelen.
“We weten het allemaal. Harrie denkt snel en wil nog sneller tot actie over gaan. Soms kan dat en moet dat zelfs maar met betrekking tot de vervanging van de banken door stoelen wist Harrie ook wel dat zoiets vooral draagvlak nodig heeft. Draagvlak is er gekomen en hoe, we hebben louter en alleen positieve reacties gehad.
Ook met betrekking tot het meervoudig gebruik van de kerk, loopt Harrie duidelijk voorop, maar wel alles gebaseerd op een eveneens duidelijk toekomstvisie. Een visie, waarbij ook zijn vrouw Annie een mening niet onder stoelen of banken steekt. Dat gezamenlijk denken heeft duidelijk meerwaarde voor onze kerk,” laat locatieraad voorzitter Henk Eertman in zijn toespraakje voor Harrie weten. “Na zoveel jaren heeft Harrie aangegeven te willen stoppen, nou ja stoppen ?!!! Zijn kennis en inzicht kunnen we in principe niet missen en eigenlijk houdt zijn vrouw hier ook al een beetje rekening mee. Annie vertelde onlangs dat Harrie nog steeds aangaf ‘Efkes noar de kark’ te gaan. En hopelijk zal dat nog lang zo blijven. Harrie, nogmaals heel erg bedankt voor je inzet in al die jaren,” besluit Henk Eertman zijn dankwoord.
