Vannacht, bij het ingaan van de wintertijd, is dit blog van Annet Palthe binnengekomen. In dit blog steekt Annet het Kleinkoor nog een hart onder de riem, omdat dit 40-jarige koor vanmiddag een concert houdt in de RK kerk Simon en Judas in Ootmarsum. Vanuit Canada wordt er dus aan het koor en haar leden gedacht. Daarnaast heeft Annet weer veel dingen mogen beleven samen met Jan Willem en de hond Bummel. Het verslag is te lezen in onderstaand blog dat weer wordt afgewisseld met fraaie foto’s.
Canada…door de ogen van Annet Palthe
Kleine lokale gebeurtenissen geven grote vreugde!
Hierin herken ik veel van de intermenselijke gemeenschapszin, die kleinere gemeenschappen zoals het Nederlandse Ootmarsum en Canadese Bowen Island zo fijn en leefbaar maken.
Maar ook de bijna 1 jaar jonge slungel Bummel geniet hier volop van die (ruime) gezellige leefbaarheid. Soms neemt hij dat te letterlijk en peert ’m, vaak de weg op naar het hoger gelegen bos…maar zeker weten we dat niet, want dat vertelt hij natuurlijk niet! Maar als we na het boodschappen doen, met hem naar de Petshop gaan en aanleggen op het naastgelegen terras voor een kop koffie zijn er ook voor hem vaak interessante kleine ontmoetingen, zoals een knappe blonde labrador van net een jaar.
Bummel & deze blonde schone genieten óók van kleine lokale contacten
En ook hier tovert de herfst wonderschone kleuren en groeivormen tevoorschijn, net zoals ik van de herfstfoto’s van Caspar Kouijzer en Harrie Wolbers op deze site zag. De rood-met-witte-stippen-paddenstoel verraadt dat ook op Bowen Island boskabouters huizen!
Kabouterpaleis
Dat gezegd hebbende, wil ik die kleine geheimzinnige mannetjes graag vragen of ik ze mag fotograferen voor jullie. Helaas! Ze gaven niet thuis; ondanks mijn minutieuze speurtocht en vragen aan juffrouw mier, mevrouw spin en de werkelijk overal aanwezige grote gezinnen pissebedden.
Minutieuze zoektocht naar het kaboutervolk: ze gaven niet thuis
Wie wel thuis gaf en zelfs een aantal dagen onze oprit als tijdelijk adres had uitverkoren was dit schattige jonge hertje. Eerst stopten we voorzichtig met de auto om haar vanuit het raam te fotograferen. Dat ging goed, ze liet zich gewillig bekijken en fotograferen. De volgende dag al stapte ik meteen aan het begin van de oprit uit en ze liet me zacht sussende zinnetjes sprekend vrij dichtbij komen. Ze bleef, van wat wij zagen, zeker 4 dagen bij ons foerageren. Ze kon waarschijnlijk ook goed ongezien daar in het warme najaarszonnetje -beschut door de hoge grassen en bloemen- liggen rusten. De uitbundig nieuwsgierige Bummel, die ook wel eens wilde kennismaken, was haar te veel van het goede en ze verdween: in elk geval voor ons onzichtbaar.
Hertenjong: knabbelde enkele dagen achtereen beneden naast de oprit
Het vallen van herfstig kleurende bladeren geeft ons meteen een iets ruimer uitzicht. Jan Willem greep dat meteen maar aan om ook weer eens wat bomen door uhhh…. om te zagen (alleen letterlijk hoor!!!) en zich zo van een blijvend open uitzicht te vrijwaren. De open haard kan zo ook lekker gezellig snorrend nog eindeloos lange avonden, dagen, maanden en jaren het hele huis verwarmen.
Jan Willem zaagt – letterlijk hoor – heel wat bomen om!
Zelfs ik krijg dan de smaak ook te pakken en ga met de grootste snoeischaar rond om het kleinere werk een kopje kleiner te maken. Bummel loopt steeds tussen ons heen en weer om te „helpen” de boomstammen weg te slepen. Steeds als het boomslepen te zwaar blijkt begint ’ie bij de ander met de takken te sjouwen, vaak de steile helling afglijdend. Wij werken onafgebroken, afwisselend elkaar helpend, heerlijk zwetend door voor de dreigende regen mogelijk arriveert. Totdat het afkoelt omdat de zon gaat verdwijnen en langzaamaan de schemering begint in te zetten.
Annet zaagt ook haar mannetje…
De dagtrip naar Steveston, zuidelijk van Vancouver, brengt ons naar de onvoorstelbaar wijde monding van de Fraser River die in de Strait of Georgian uitmondt, een binnenzee van de Pacific Ocean.
De Fraser River mondt uit in de Strait of Georgian en dus de Pacific Ocean
De vele delta’s daarin geven duizenden vogels een prachtige fourageer-, slaap- en broedplaats. Een hele meeuwenkolonie heeft wat drijvende boomstammen geconfisqueerd en houden er de wacht. Wat steltlopertjes gaan keurig in de rij staan om zich zo te laten vereeuwigen, zonder zich aan te stellen…
Meeuwenkolonie bewaakt de riviermonding en heeft hier meteen een drijvende eet-,slaap- en waakplek
Steltlopertjes stellen zich speciaal in slagorde op, netjes opgeknapt in de spiegeling van het water
De vissersvloot is indrukwekkend, zowel wat oud als vervallen betreft, en brengt verrukkelijk veel vis en krabben binnen, in allerlei soorten en maten….en ze smaken verrukkelijk, zo weten we na een heerlijk late lunch proefondervindelijk.
Deel van de grote vissersvloot in Steveston
Bummel moest tijdens het eten in de auto bivakkeren en daarna kon hij even los langs de waterkant….een beter cadeau kun je de Ierse Setter, als rechtgeaarde waterhond niet geven: als jachthond hoort hij het net geschoten waterwild voor je te halen. Gelukkig doet Bummel dat niet en wordt hem dat ook niet geleerd: hout, ballen en dennenappels vindt -ie enig en kan daar ook eindeloos vaak mee doorgaan.
Bummel brengt ons wel drijfhout, maar gelukkig geen dieren
Waar we wel weer hele tamme dieren vonden, was tussen een groep flatgebouwen…Hè! Waaaar? hoor ik jullie denken, maar het is echt waar, en je kon ze eindeloos aaien en ook erop klauteren. RaRaRa, welke dieren dan? En dat ook nog eens midden op de stoepen tussen die flats in. Nog een tipje van de sluier licht ik op. Denk maar aan de rand rondom de fontein op het Kerkplein van Ootmarsum, waar die bronzen dieren van Ank & Ton Schulten een gezellige inspiratie zijn voor velen. Zo moet je het je hier op de stoepen voor stellen, tussen hoge flats. Ze zijn meestal een stuk groter dan bij ‚ons’ in de Siepelstad, en dat moet ook wel omdat ze in de grootsheid van het niets staan.
Jongetje & Beertje samen zittend op de stoeprand: alle kinderen klimmen hier direct op
Schattig Otters paartje, herkenbaar toch?
Panter & Lam: het lam likt zelfs aan het panteroor…
Slang & Zeug in een innige omstrengeling: 1 biggetje ligt er pal naast vredig te slapen en verderop liggen op de stoep nog circa 9 kleine knorretjes te knorren
Om de culturele bijdrage ruim gevarieerd te houden laat ik zien hoe men hier naar hét jaarlijks hoogtepunt toe leeft: Halloween!!!!! Dus alles wat spooky is of maar enigszins lijkt is oké, maar vaak zijn het uitgesneden en opgetuigde Pompoenen, waarvan er overal eindeloze rijen in de winkels staan en tot spook omgevormde dieren en heksen. Mét, voor de huizen en in de bermen, lichtsnoeren en -flitsen die in het duister/donker de voorboden zijn van een geweldig samenfeest.
We mogen wel mee komen vieren als we ons maar aan het eerste gebod houden: volledig verkleed zijn!!!! Dat is net de dag voor we vertrekken en weer naar huis toe komen vliegen…dus dat moeten we nog eens bedenken.
Halloween wordt overal aangekondigd: ook in de berm met een opblaassetje
Om het culturele aanbod recht te doen nu iets over de jaarlijkse Veiling-voor-het-goede-doel op Bowen Island. Daar gaan we natuurlijk ook heen en helpen driftig mee het saldo op te voeren! Alle items komen van de Nick-Nack-Nook, waar je gratis al je opruim-spullen heen brengt. Je kan daar dan zelf ook weer het hele jaar door leuke en/of nuttige spulletjes op de kop tikken, zoals sieraden, een vaas, glazen of sjaals waarmee ik al geluk had. Voor de jaarlijkse veiling zijn alle bijzondere en meer waardevolle stukken opzij gezet: soms worden die daarvoor speciaal ingebracht. Lokale kunstenaars en shops doneren vaak iets uit hun collectie, soms inclusief een extra waardebon, dus al met al een zeer gevarieerd aanbod.
Er zijn verschillende tafels ingericht, die op navolgende tijden worden geveild, meest elk half uur één of meer tafels. Dat wil zeggen: elk item heeft een kaartje ernaast liggen en daar zet je je naam, veilingnummer en je bedrag op wat je wilt betalen…maar dan kan je natuurlijk door ieder ander overboden worden. Iedereen loopt elkaar groetend en wijzend rond, met een glas en hapje in de hand, terwijl live music heerlijke meezing-melodieën over dit alles uitstrooit. Heel gezellig gebeuren dus.
Verschillende veilingtafels waar tussen door je elkaar gezellig weer eens spreekt én je uitverkoren waar in de gaten moet houden!!!
De gein is namelijk dat je tegen het einde van die bepaalde tafel waar je wat van wilt hebben, als een gek moet rond lopen om te sjezen of niemand je overboden heeft en er wellicht een hoger bod voor overhebt….grote hilariteit dus als bekenden elkaar gaan overbieden…en degene die het inbrengt staat met een big-smile te glunderen over het bedrag dat hij/zij voor de goede-doelen-veiling heeft gedoneerd. Everybody happy dus!!!
Dolgelukkig met een paar bronsgroene en gewoon koperen kandelaars en een echt leren tas met de nieuwprijs er nog aan (van $110,- voor $5,-) gaan wij tevreden naar huis.
Jaarlijkse-Goeden-Veiling als druk sociaal gezellig gebeuren, brengt liefst $10.000,- op
Zo is er weer een week in razend tempo omgevlogen, en staat de komende én LAATSTE week hier op Bowen Island in het teken van afscheid nemen, opruimen en inpakken van de koffers . Ik wens vooral het Jubilerende KleinKoor van Ootmarsum een SUPER JubileumConcert toe, vol genieten, en zeg tegen iedereen: ga er vooral op tijd in verband met jullie wintertijd!! heen, de entree is gratis en ze hebben een prachtig programma!!! Heel veel zing- en luisterplezier…Wij zullen het met Peters bijdrage op deze site moeten doen, gelukkig kan dat dus, maar dan is het toch net of ik er ook een beetje bij ben geweest.
Ik zal tussendoor nog een herfstig blog als uitsmijter sturen en dan landen we zondag de 2e november weer in Nederland.
Veel concertplezier en tot Blogse, namens Bummel een lekkere natte neus, groeten van Jan Willem, tot blogse en gauw in oons Siepelstadje van Annet Palthe ✈️
