Herman Koops veertig jaar een bron van muziek

Herman Koops ‘swingt’ al 40 jaar in de muziek. Een musicus pur sang, die muziek ademt en in elke vezel van zijn lichaam vibreren de tonen. De Ootmarsummer is een allrounder in zijn vakgebied. Hij  dirigeert, zingt en begeleidt op piano of orgel. Met een jubileumconcert op zondag 11 december wordt stilgestaan bij zijn 40-jarig vakmanschap in de muziek en zijn 30-jarig jubileum als dirigent. Aan dit concert wordt  medewerking  verleend door verschillende musici,  die dichtbij Herman Koops staan, te weten: Karin Hertsenberg (sopraan solist),  Jaap Hazewinkel (percussie) en een gelegenheidsensemble, bestaande uit verschillende strijkers uit eigen muzikale en persoonlijke kring. Vanuit Mardi le Vingt en Cantabilé soleren tijdens dit concert verder Astrid Koopman, Karin Holthinrichs en Ellen IJland. Ben Geuke presenteert  het concert. Tevens sluiten een aantal zangeressen van Mardi le Vingt aan bij Cantabilé.  Het concert, dat voor iedereen gratis toegankelijk is,  vindt plaats op zondag 11 december om 16.00 uur in de RK kerk in Ootmarsum.

Zingen en musiceren aan de Ganzenmarkt
Op 13 januari 1961 zag Herman, samen met zijn tweelingzus Hanneke het levenslicht  ‘onder de toren’ van de huidige Protestantse Kerk, die een belangrijke rol speelt in zijn leven. Herman Koops groeide op in een muzikale familie. Zijn vader Henk bespeelde het orgel in de kerk en samen met zijn vrouw Siny, de moeder van Herman en Hanneke, zongen ze in het koor ‘Looft den Heer’ dat nu als ‘Ootmusica’ bekend is. “Mijn vader was in mijn muzikale ontwikkeling heel belangrijk. Maar dat gold ook voor mijn moeder. Mijn ooms en tantes van beide kanten stonden bekend als echte zangers en zangeressen en menigeen speelde een instrument. Op verjaardagen was het één zingende familie en dat is me tot op de dag van vandaag nog altijd bijgebleven. Ik keek na een verjaardag al weer uit naar de volgende, want dan werd er gezongen en gespeeld en sommigen brachten zelfs de bladmuziek mee van de koren, waarin ze zongen. Ik ben beschermd opgevoed in een familie met een strelend hart voor de muziek. Mijn vader was tenor, gezegend met een makkelijke stem  en dus zong hij nooit geforceerd, terwijl mijn moeder bij het wakker worden al de nodige liedjes zong.  Dat alles in ons muzikale gezin en familie heeft me zeker gevormd en het heeft zonder twijfel geresulteerd in mijn ‘muzikale tic’.

Van Kinderkoor naar…………..
Herman Koops zat al van jongs af aan naast zijn vader als deze op het kerkorgel of op het harmonium speelde. Eigenlijk vanzelfsprekend volgde hij pianolessen bij onder meer mevrouw Reijns en mevrouw Rempt. “Twee ontzettend lieve pianoleraressen. Ik weet nog dat mevrouw Rempt mij les gaf op de woensdagmiddag. Ze kwam al eerder om gezellig met mijn moeder te kletsen, daarna kreeg ik les en vervolgens wachtte ze op mijn pa en dus zat ze een hele woensdagmiddag bij ons in de huiskamer.  Na een aantal jaren les werd ik door meester Baanstra gevraagd om een tweetal kinderkoren te begeleiden. Eentje in Ootmarsum en de andere in Tubbergen. Het werd mijn eerste leerschool. Ik was nog erg jong, maar een eerste  basis voor mijn verdere carrière werd gelegd.  Mevrouw Rempt liet mij vervolgens weten dat zij me niets meer kon leren. Maar….ze wist een oplossing en vertelde dat ze de weg naar de destijds zeer bekende en gerespecteerde Alphons Gaalman had geplaveid. ‘De weg ligt voor je open’,  vertelde ze me en dat betekende dat ik iedere zaterdagmorgen naar Hengelo reisde  om les te krijgen van deze statige man.  Ik heb ontzettend veel van hem geleerd door alleen maar geïntrigeerd naar zijn vingers te kijken. Door hem kon ik de volgende stap zetten en hij was een man met rituelen, die ook nog eens latere beroemdheden naar Twente haalde. ‘Kom mij maar registreren’,  liet hij zich ontvallen voor een concert en niemand minder dan Herman Krebbers was daar ook van de partij met de nog piepjonge Jaap van Zweeden in zijn kielzog. Dat heeft ontzettend veel impact op me gehad en tijdens dat concert vergat ik af en toe het registreren. Gaalman introduceerde in Nederland de Franse componisten en daar heb ik later veel profijt van mogen ondervinden. Mijn tweede leerschool, die zorgde voor een belangrijke wending in mijn muzikale leven”,  beschrijft Herman Koops die eerste jaren.

Zijn talenten bleven niet onopgemerkt. Het begeleiden van het kinderkoor, het spelen op een kerkorgel, leidde tot vele verzoeken. “Zeker in de periode dat ik de opleiding voor organist en pianist  volgde op het conservatorium kwamen de aanvragen één voor één binnen. Door mijn enthousiasme pakte ik eigenlijk alles aan, totdat mijn pa zei: ‘Je moet keuzes maken.’ Dat viel niet mee, want ik wilde verder, me ontwikkelen en verder genoot ik in deze ‘bösseljaren’ van andere dingen in het leven. Tijdens mijn conservatoriumperiode heeft Jaap Vonk me er vaak door heen gesleept om in ieder geval de lessen te volgen en me te wijzen op mijn mogelijkheden. Jaap was er altijd voor mij en daar ben ik hem nog steeds ontzettend dankbaar voor,” laat de ras musicus weten.

In zijn conservatoriumtijd kreeg Herman Koops onder meer les van Willem Mesdag, Gijs van Schoonhoven en Bernard Bartelink. Stuk voor stuk iconen in de wereld van de (kerk)orgels. De Ootmarsummer reisde het hele land door en speelde op beroemde kerkorgels, waaronder die in de kathedraal van Haarlem. Maar ook kwam hij in zijn studietijd in Parijs en besefte eigenlijk pas  jaren later in welke kathedralen hij orgels had bespeeld. “Je ervaart veel later welk een voorrecht het is om met deze leraren gewerkt te hebben en op welke orgels je hebt gespeeld. De puzzelstukjes, die ik destijds als jonge musicus niet zag, vielen later op hun plek. Ik realiseer me ook dat ik vaak een ‘te grote bek’ had en dat heeft zijn gevolgen gehad. In de koorklas op het Conservatorium was op een bepaald moment de dirigent ziek. Doe ik wel,  zei ik met mijn grote mond, ik neem het wel over. Ik ging voor de groep staan en dirigeerde het koor, waarop de leraar Bert Joosen mij vertelde dat hij een gesprek wilde,” aldus Herman Koops. In dat onderhoud vertelde Bert Joosen aan zijn student  dat hij alles in zich had om een goede dirigent te worden. Dus naast de opleiding als organist en pianist kwam daar nog eens de opleiding van koor – en orkestdirectie bij. “Dat betekende opnieuw een volgende stap in mijn ambitie om me in deze muzikale wereld te ontwikkelen. Met mijn achtergrond als pianist en organist kende ik vele partituren en dat leidde tot een mooie combinatie. De koren dienden zich aan, waaronder het Plechelmuskoor en het Stadsjongerenkoor. Van het bisdom mocht ik het Plechelmuskoor in eerste instantie niet leiden, omdat ik van Protestantse komaf kwam. Nauwelijks een jaar later kwamen ze daar op terug. Daarnaast kreeg ik na het overlijden van mijn  vader een vast contract aangeboden binnen de Protestantse kerk in mijn geboortestad en bijna tegelijkertijd gold dat ook voor de RK kerk. Wanneer ik niet kon was Jaap Vonk mijn vervanger in de Protestantse kerk en zijn naam loopt mede daardoor als een rode draad door mijn leven”,  laat Herman Koops weten. Ook in deze periode direct na het afronden van zijn studie bleek hij  een veelgevraagde musicus te zijn. Vele koren leidde hij en daarnaast verzorgde hij als begeleider op de piano of het orgel vele concerten. Mannenkoren, Oratoriums, Operettemuziek, Gemengde koren maakten dankbaar gebruik van de diensten van deze talentvolle dirigent en musicus. Hij speelde in Lage, in de Kloosterkapel en natuurlijk in de kerken in zijn stadje Ootmarsum. “Het is een hele waslijst geworden, maar na verloop van tijd  werd het me duidelijk dat ik ontzettend veel geluk heb gehad met de juiste mensen om me heen. Steeds meer besefte ik dat de puzzelstukjes in elkaar vielen. De liefde van Gaalman voor de Franse componisten brachten me met het Stadsjongerenkoor naar de Notre Dame. We liepen naar de ingang en op dat moment wilde ik eigenlijk terug. Dat ‘kleine’ hartje klopte in me, maar ik kon natuurlijk geen kant meer op en als de muziek dan de hoofdmoot is, vergeet ik alles en kan ik me helemaal wijden aan mijn passie,” geeft Herman Koops een bijzondere periode in zijn leven aan.

Uiteindelijk was er voor de musicus de gelegenheid om te kiezen. In Tubbergen werd in 1993 het koor ‘Mardi le Vingt’ opgericht. Vanaf de basis bouwde hij dit muziekgezelschap op, maar ook in Glanerbrug en in Nijverdal zingt zijn naam als musicus en als dirigent nog steeds in het rond.  De Ootmarsummer bleek in al die decennia breed inzetbaar en hij zocht uitdagingen en dat leidde onder meer tot een indringend gesprek met de Engelse componist Jenkins. Op de vragen van Herman gaf de componist geen antwoord. Op het eind liet hij zich ontvallen ‘It’s just me’. Het gevolg laat zich raden, want Herman Koops gaf indrukwekkende concerten met zijn koren, waarin de Franse componisten als leidraad dienden, maar ook de werken van Jenkins. De ambitieuze Ootmarsummer  toonde lef en werd daarbij gesteund door zijn koren, die zijn ambities volgden.

Gezondheid
Niet alles gaat van een leien dakje en dus ook het leven van Herman Koops niet. Onder meer zijn gezondheid liet hem de afgelopen jaren bij tijd en wijle  in de steek. Herman Koops kende nierproblemen en vorig jaar liet de nefroloog weten dat hij zich een andere levensstijl moest aanmeten. Dat ging de musicus niet in de koude kleren zitten en samen met zijn huidige partner Honoré probeerde hij zijn ‘ gezonde’ leven op orde te brengen. Zijn hoofd zat echter vol met allerlei ideeën en melodieën. “Mijn levenspartner stimuleerde me in die periode en liet me weten dat ik nu moest gaan schrijven. Ik weet nog goed dat ik op 3 januari van dit jaar  ben begonnen om te componeren. In die eerste maand heb ik alle nummers voor dit jubileumconcert geschreven. Ik werd er ook op gewezen dat ik inmiddels 40 jaar musicus ben en 30 jaar koren dirigeer. Dat is ook van wezenlijk belang geweest om deze nummers te componeren. Ik heb mijn koor Cantabilé gevraagd of zij medewerking wilden verlenen. Een bewuste keuze, want met mijn andere koor ‘Mardi le Vingt’ vieren we in 2018 op grootse wijze het 25-jarig bestaan. Wel heb ik de zangeressen van het kamerkoor de gelegenheid geboden om mee te werken aan dit jubileumconcert. Ik ben ook erg blij dat bijvoorbeeld Karin Hertsenberg van de partij is, maar dat geldt ook voor al die andere musici. Helaas moet Jaap Vonk door ziekte verstek laten gaan en gelet op wat ik allemaal over hem heb verteld,  voelt dat als een gemis. Hij is voor mij een gouden kerel.

Ik voel me na al die jaren een gelukkige musicus en ben erg dankbaar voor al die trouwe mensen om me heen, die me gevormd hebben. Het is voor mij een voorrecht dat ik op deze wijze als musicus mijn steentje heb kunnen bijdragen. Dit jubileumconcert voelt als een finale en toch ervaar ik geen druk. Cantabilé heeft veel voorbereidend werk verricht, waardoor ik me kon toeleggen op het muzikale gedeelte en het streelt me dat de meiden van het koor me afgelopen dinsdag vertelden dat ik prachtige muziek had geschreven. Ze hebben er echt aan moeten wennen, maar na intensief oefenen heeft het koor zich dit eigen gemaakt. Ik heb in ieder geval een goed gevoel over dit  Jubileumconcert . Ik voel me op allerlei mogelijke manieren gesteund door de reacties van mijn koren en andere betrokkenen. Ze willen allemaal met hart en ziel meewerken aan een voor mij bijzonder hoogtepunt dat ik dankzij velen heb mogen bereiken,” besluit een dankbare Herman Koops.
Het Jubileumconcert is op zondag 11 december om 16.00 uur in de RK kerk in Ootmarsum. De toegang is gratis, zodat iedereen de gelegenheid  krijgt om getuige te zijn van het eigen werk van Herman Koops tijdens zijn jubilea als 40-jarige musicus en 30-jarige dirigentschap. De muziek straalt……  en de muzikale bron dirigeert….