Deze afbeeldingen zou je zo kunnen omschrijven. Het einde van het tijdperk, waarin op deze plek een herberg, café, hotel stond en de familie Kip jarenlang de gastvrije scepter zwaaide. Maar ook andere hoteliers, waaronder de familie Fokkinga, heetten hun gasten hier welkom. Tot in de jaren zeventig de uitbreiding van de Boerenleenbank een einde maakte aan de oorspronkelijke bestemming. Dat moment is hier afgebeeld.
Hotel Tubantia gaat voor de vlakte.
Er werd een groot bankgebouw geplaatst, dat voor wat het uiterlijk betreft, de nodige kritiek kreeg. Er werd één woord erg veel gebruikt: nen kiesknobn.
Waarmee de gevelbedekking, betonplaten met grind, werd bedoeld.
Maar een idee van Prins Bert I (Bert Mensink) bracht de Rabo-directie op andere gedachten en bracht de fraaie houten topgevels aan en liet de muren opmetselen.
Een sieraad voor de Marktstraat en dat pand heeft intussen opnieuw een ander bestemming gekregen. Hoewel: beneden komt de Regiobank en boven woonhuizen.
Maakt niet veel uit: het ziet er mooi uit en de veranderingen die noodzakelijkerwijs aangebracht moeten worden, doen geen afbreuk aan het geheel.
Tekst en foto’s Ben Morshuis Stichting
En zo gaat het worden!
