Een bijzonder stukje Ootmarsum was het altijd. Dat park tussen de Almelosestraat en het Hazelrot. Dat laatste was een zandpad, waaraan geen huizen stonden. Wel een paar tuinen. Het werd gebruikt door mensen die in de Binnenes een stukje grond hadden liggen. Maar in die tijd werd het park nog niet echt als park behandeld en benut.
Er was een vijver, er stonden veel struiken en eigenlijk te veel bomen. Dat alles maakte Engels’ tuin zeer lommerrijk, maar je zag door de bomen ….
Er was ook een vijvertje en over het smalste deel daarvan lag een plank, die als brug gebruikt kon worden.
Het huidige stadspark Engels’ tuin is echt een park geworden. Met goed begaanbare wandelpaden, een speelweide, een jeu de boulesbaan een ren- en glijheuvel en met een beeld van de vroegere eigenaresse: Juffrouw Engels, ook wel Engels’ Jufferke genoemd.
Foto’s en tekst Ben Morshuis Stichting
