Ooit was het een weiland waarin de koeien graasden van Hendrik Weustink die tegenover die wei een café exploiteerde samen met echtgenote Maria Voorpostel. Hij had dat café overgenomen van zijn ouders. Het weiland kreeg echter meer en meer een andere bestemming: de schuttersvereniging Odemarus, hield er wedstrijden; KOSC organiseerde er de zomerkermis; de wandelsportvereniging had daar het begin- en eindpunt van de wandelwedstrijden.
Zoon Henny Weustink zette samen met Jos het bedrijf voort, totdat Jos er “ alleen voor kwam te staan” Zij besloot De Rozenstruik, zo heette het café-restaurant te verkopen en aan de overkant, juist, in het weiland een pension te bouwen. Niet te groot, gezellig en gemakkelijk te be’heren’.
Maar Jos trok zich op een gegeven ogenblik terug en het pension kreeg andere beheerders, onder andere Harry en Riet Lammerink. Het fraaie aanzien bleef en ook de trek er naar toe. Na Harry en Riet kwam er een minder florissante tijd, maar uiteindelijk pakten Bart Kreikamp en Monique Oude Hengel (inderdaad van de overkant) de draad weer op. Maar daarvoor werd de Rozenstruik wel wat “bijgeknipt, ontdaan van minder mooie elementen en kreeg de directe omgeving een ander uiterlijk. En een iets andere naam: Hotel Restaurant De Rozenstruik – Kort weg dromen- .
Tekst en foto’s Ben Morshuis Stichting
