De inwoners van Ootmarsum en vele, vele niet-inwoners weten niet anders: de pomp op de Markt heeft er altijd gestaan. Hij kreeg de naam stadspomp, waarschijnlijk omdat iedere inwoner vrij gebruik kon maken van deze watervoorziening.
De stadspomp werd een bezienswaardigheid en omdat iedereen langzamerhand een eigen watervoorziening (pomp en later kraan) had, was de stadspomp overbodig. Maar hij bleef een bezienswaardigheid en menig toerist werd bij, soms zelfs op de pomp afgebeeld.
Je kon zwengelen wat je wilde, maar water gaf de oude pomp niet. Terecht, want het zou maar een natte boel worden daar op de Markt.
Toen de Siepelmarkten werden ‘uitgevonden’ waar oude ambachten en gebruiken de hoofdmoot vormden, werd dankbaar gebruik gemaakt van mogelijkheden, die de stadspomp bood.
De wasvrouw liet zien, hoe vroeger de wekelijkse was werd gedaan … met water uit de pomp. Dat zoiets vooral door de heel jonge generatie met verbazing werd gadegeslagen, spreekt vanzelf.