Sinds mensenheugenis werd op deze plek met textiel gewerkt. Nou ja, mensenheugenis, in elk geval vanaf 1813 toen op deze plaats een textielfabriekje werd opgericht. Het was Bendien, die daartoe besloot. Het werd een succes. ’t Steumke zoals het fabriekje werd genoemd, bood werkgelegenheid en daar zat men om verlegen.
De fabriek groeide uit tot de Twentsche Damast-, Linnen- en Katoenfabriek, kortweg de Damastfabriek. Maar aan de kleinschalige fabriek kwam een einde, maar niet nadat in 1988 het 175-jarig bestaan was gevierd onder leiding van toenmalig directeur Jan Koenen.
De sloop van Damast werd ingezet en even rees de vraag, wat daar zou komen.
De plek was geschikt om er iets nieuw te bouwen. Het werd een kantoorpand. Allereerst van de GIBO en toen onder de naam Flynth. Waar mensen ooit met textiel omgingen, is nu alles veranderd in (digitaal) papierwerk.
Tekst en foto’s zijn van de Ben Morshuis Stichting
