De gewoonste zaak van de wereld. Even binnendoor als je snel naar de Oldenzaalsestraat wilt, om bij de bushalte te komen. (Wel voorzichtig lopen, want de bestrating kan soms verraderlijk glibberig zijn. Een flinke uitglijder en je ligt in de beek.
Een fraai geheel die beek, slingerend langs het pand Artica. Het niveauverschil af en toe geaccentueerd door er een trapje in aan te brengen. Ook een bruggetje doet het voortreffelijk. En wat te denken van het wasvrouwtje, door Berend Seiger prachtig in brons uitgebeeld.
Een wasvrouwtje? Ja inderdaad en zij doet denken aan het weiland, dat hier vroeger lag en waar vrouwen uit de stad hun was uitspreidden. De was lag in de zon, werd af en toe besprenkeld met water uit de beek; dat bevorderde het bleekproces. Vandaar dat het stuk grond De Bleek werd genoemd.
Maar tijden en bestemmingen veranderen. Het weiland werd bebouwd, maar de beek bleef stromen. De resterende strook grond werd bestraat en zo kreeg Ootmarsum er een mooi, romantisch paadje bij.
Foto’s en tekst Ben Morshuis Stichting
