Heukske

Heukske Van pension ’tante Bets’naar woonhuis

Heukske | heukske Geplaatst op 22 september 2015

Heukske Van pension ’tante Bets’naar woonhuis

Gebouwen in Ootmarsum veranderen in andere bestemmingen. Dat komt met de regelmaat van de klok voor.
Een bestemmingswijziging deed zich ook voor met het pand aan de Oldenzaalsestraat, dat eerst een smederij en daarna een boerderijtje was. In 1939 begon Bertha Geerdink-Veldboer er een soort pension.

Zij ruimde plaats in voor militairen, die in het kader van de mobilisatie in Ootmarsum verbleven. Door haar goede verzorging werd ze wel eens liefkozend Tante Bets genoemd, een naam die ze later aan haar Pension gaf. In de mobilisatietijd verschafte ze regelmatig onderdak aan zo’n 20 Nederlandse soldaten. Op een dag werd ze zelfs gevraagd om voor 100 man te koken, dat deed ze met plezier, want aan werken had ze beslist geen hekel. Na de oorlog kreeg ze het verzoek om een kamer te verhuren en vanaf die tijd is het ‘niet meer rustig’ geweest in de tijd dat tante Bets daar een pension had. Niet alleen door het Pension werd tante Bets bekend, maar ook vanwege haar hoge leeftijd. Zij overleed toen ze 102 jaar oud was.

Het perceel werd vervolgens gekocht door Henk en Willy Morsink, die een fraai woonhuis op die plek bouwden.

< Vorig / Volgende bericht >

Gerelateerde berichten

De cichoreifabriek bij het Drostenhuis

28 december 2020

In de tuin van het museum Drostenhuis Ootmarsum aan de Walstraat 1 in Ootmarsum zijn twee grote mole...

Lees verder >

Ben Morshuis stopt met het schrijven van het legendarische Heukske

14 juli 2020

Het moet in de jaren tachtig geweest zijn dat de weekbladen in de brievenbus gedeponeerd werden. Eé...

Lees verder >

Heukske: ‘Een groter contrast is haast niet denkbaar’

6 juli 2020

Een groter contrast op een zo in het oog springende locatie is nauwelijks denkbaar. Wellicht dat v...

Lees verder >

OOTMARSUM EN DE ZEVEN BERGEN

De Ootmarsumse stuwwallen laten zeven bergen tevoorschijn komen.
Zij vormen het glooiende landschap om ons heen, zover je kunt kijken.
De Kuiperberg laat ons verwonderde uitzicht oneindig ver reiken.
De Hezeberg beperkt onze blik door de omvangrijke beukenbomen.

De Valkenberg mag over het sprookjesachtige ‘Jonas en de Walvis’ waken.
De Zonneberg in Agelo omhelst een biotoop waar we vogels horen zingen.
De Kersberg wijst ons in de verte de weg naar de koeltoren van Lingen.
De Witteberg vormt als hoogste van de zeven een landschappelijk baken.

De Roezeberg is geliefd om te verblijven in de Nutterse buurtschap.
Zo boetseren zeven bergen dit betoverende Ootmarsumse landschap.

Op de Kuiperberg zijn we met onze oriënteertafel zeer begaan.
Met zicht op Twents en Duits gebied en menig kronkelend pad.
Daar bespeuren we de kerktorens van Rossum en de Boeskoolstad.
Bergafwaarts kunnen we naar het spannende Vinkenbuske gaan.

In een ooghoek komt de joodse begraafplaats dan in beeld.
Begrensd door de stille watertoren, stoer en sterk.
Daarvoor plaatste Desiree haar voorbeeldige kunstwerk.
Glashelder wordt Willem Wilmink daarin uitgebeeld.

Kippers van roestig staal en glaskunst in een bakstenen muur.
Beeltenissen die herinneren aan de steenfabriek uit het verleden.
Zo boetseren mensenhanden onze omgevingsrijkdom in het heden.
Onze landschappelijke rijkdom werd geschapen door de natuur.

Als het sprookje van Sneeuwwitje en de zeven dwergen.
Zo is de schoonheid van Ootmarsum en de zeven bergen.

Henny Olde Meule (stadsdichter Ootmarsum) – oktober 2024