De hele buurt was aangewezen op het water uit hun Bergput: het Bergplein, de Bergstraat en een groot deel van de Oostwal en de Ganzenmarkt. Er zat altijd water in de put en met behulp van de zwengel kon je een emmer vol helder en vooral koud water naar boven halen.
Eenmaal boven de rand was het een kunst om de inhoud in je eigen emmer te mikken. Vrouw Velthuis had er geen enkele moeite mee. Ze had het immers al jaren gedaan.
Zij woonde in de Bergstraat een paar huizen verder. Haar dochtertje mocht mee en keek gespannen of het water wel in de emmer terecht kwam.
Met de komst van de waterleiding werd het belang van de put minder. Gelukkig werd hij niet dichtgegooid, maar het intensieve gebruik was afgelopen.
Mede door het opknappen van de directe omgeving kreeg het Bergplein een sfeervol aanzien, dat in de oorlog wreed werd verbroken, toen hier een aantal bommen vielen. Als herinnering aan dat gebeuren werd hier het oorlogsmonument opgericht.
Dat monument, de fraaie bestrating, maken het Bergplein tot een toeristische attractie en de Bergput is daar een erg belangrijk onderdeel van …. Ook als er geen water meer uit die put wordt gehaald.
Tekst en foto’s Ben Morshuis Stichting