Op vrijdag 22 januari 2021 stierf Chris Velthuis, geboren en getogen en ook overleden in zijn Siepelstad. Hij werd op 20 november 1929 geboren aan de Oostwal en na zijn huwelijk met Marietje Groeneveld woonden ze jarenlang aan de Westwal. Ze kregen drie kinderen.
Chris Velthuis volgde de opleiding voor metaalbewerker en was vervolgens ook werkzaam in de metaalsector. Hij volgde zijn hart en koos voor zijn passie: de muziek. Hij nam pianoles en kreeg het spelen zo goed onder de knie dat hij daarin later les gaf. Daar bleef het niet bij, want hij richtte een Kinderkoor op. Samen met Hans Jacobs werd er zelfs een elpee uitgebracht met als titel ‘Leedkes um ’t Los Hoes’ met onder meer ‘De Drikusman’ en ‘Hier in Oatmössche’. Ook richtte hij het bejaardenkoor in Huize Franciscus op en dirigeerde jarenlang deze enthousiaste senioren. Zo beoefende hij zijn favoriete hobby en werd ook nog eens muziekleraar. Naast muziek was hij ook een fervent liefhebber van de natuur. Hij fietste en wandelde veel en met die kennis zette hij fiets – en wandeltochten op papier en met eigen illustraties bracht hij deze onder in boekwerkjes om deze te laten uitgeven. Daar bleef het niet bij, want Chris Velthuis ontdekte zijn schrijverstalent. Zo zorgde hij met de regelmaat van de klok voor bijdragen, onder meer gedichten, voor de jaarboeken van de Heemkunde. Samen met Gerard Wortelboer produceerde hij Ootmarsum in prenten en verhalen. Wortelboer schreef de verhalen van Chris met de hand op in kalligrafieschrift, terwijl de illustraties van Velthuis zelf kwamen. Zo hebben ze meerdere delen, na echt monnikenwerk, uitgebracht. Tussen 1965 en 1970 fungeerde Chris Velthuis als koster van de r.-k. kerk in zijn geboorteplaats en ook dat werk verrichtte hij met toewijding.
De laatste jaren woonde hij in het woonzorgcentrum Franciscus. Daar genoot hij enorm van de vele gezellige momenten en zeker van de muzikale optredens. Wat was hij trots als het koor Ootmusica ‘Karkklokken’ of ‘Oamd in ’t ven’ zong, waarvoor hij de muziek had geschreven. Hij genoot daar zichtbaar van en complimenteerde naderhand het koor. Er is een muzikale, creatieve Ootmarsummer doodgegaan, maar de herinneringen blijven bestaan.
