Twee Ootmarsumse boegbeelden zitten schuin tegenover elkaar aan de tuintafel. Het zijn Jan Schulten en Guus Brons, twee Siepels, die samen de mooiste verhalen opdissen. De ene opmerking lokt het andere uit, dus van verveling is geen sprake. Dit keer passeert 50 jaar Siepelmarkt ervaring de revue. Dat doen ze als plaatselijke middenstander en als Boerendanser.
Wanneer was nu de start van de Siepelmarkt???
Guus Brons is degene, die het eerste vraagteken op tafel gooit. De beide heren zijn het erover eens dat een aantal Ootmarsummers eind zestiger jaren een kijkje hebben genomen bij de Stoppelhaene feesten in Raalte. Van daaruit ontstond het idee om ook in Ootmarsum iets dergelijks te organiseren. “Herman Veelers en Wim Essink waren de grote drijfveren. De Siepelmarkten zijn echter niet in 1969 begonnen…………..,” vertelt Guus Brons, waarna er aan de tuintafel toch even een stilte valt. “De markten zijn een jaar later, dus in 1970 echt van start gegaan. In 1969 is alles op papier gezet, maar het jaar daarop werden er kramen geplaatst en dus zijn de Siepelmarkten in 1970 officieel van start gegaan,” is de stellige overtuiging van Guus Brons. “Ik weet dat nog, omdat onze winkel aan de Markt net vernieuwd was.”
De eerste jaren van de Siepelmarkten nam bakker Jan Schulten nog niet deel. “Wij hadden onze winkel aan het Kerkplein en alleen in de Grotestraat, Markt en Marktstraat gebeurde het. In de Grotestraat en in de Marktstraat zaten al meerdere bakkers, dus had het voor ons geen enkele zin om deel te nemen. Als Ootmarsummer was je wel geïnteresseerd en als Boerendanser ben ik er altijd bij betrokken geweest,” zegt Jan Schulten.
Na een aantal jaren werd het circuit van de Siepelmarkten verder uitgebreid en vanaf dat moment is bakkerij Schulten een trouw deelnemer aan de Siepelmarkt.
Saamhorigheid
Jan Schulten en Guus Brons zijn het er wel over eens dat de saamhorigheid onder de Ootmarsumse middenstanders erg groot was. “In die eerste jaren nam nog niet iedereen deel, maar na een paar jaar was het eigenlijk helemaal andersom. Nagenoeg iedereen deed mee en men maakte zelf de stands nog. Zo hadden we op de Markt een kapberg staan, en de meeste stands hadden ook een rieten dak. Er werd daar veel aandacht aan besteed en de saamhorigheid om er iets bijzonders van te maken was wel heel bijzonder. Jan Smeenk van de gemeente kwam langs met zakjes Siepels om aan de kramen te hangen, want het was per slot van rekening een Siepelmarkt. De oude ambachten waren toen al de rode draad. Zo beeldden turfstekers het gehele proces uit van hun werkzaamheden. En wat vertelde Frans Tenniglo altijd prachtige verhalen tijdens het maken van zijn midwinterhoorns. En we genoten van het vakmanschap van Herman Bekhuis, die handmatig klompen maakte,” blikken de beide Siepels terug.
Geert Bekhuis en de os aan het spit
In die eerste jaren was er een echte publiekstrekker toegevoegd aan de Siepelmarkten en dat was een os aan het spit. “In dat eerste jaar bleef er echter nog wel een stuk vlees over van de os. Geert Bekhuis kwam langslopen en vroeg wat we met de rest van de os wilden. Een echt antwoord hadden we niet, waarop Geert de knip trok en er geld uithaalde. Op zijn Twents vroeg hij of dit voldoende was en zo werd de rest van de os aan ‘Bekhuis poot’ verkocht,” kan Guus Brons nog steeds lachen om dit voorval. “En als Boerendansers sprongen we het tweede jaar bij om het vlees te verkopen. Het vlees zat in een bolletje en dat noemden wij ‘keenderaoskes’ of ook wel kinderkontjes. Die porties verkochten we voor 3 gulden en vijftig cent. En we liepen er de hele markt mee rond. De os aan het spit werd echter te duur, want het was niet alleen de os, maar ook de man uit Duitsland, die de os aan het spit ronddraaide, vroeg ook het nodige aan geld. En dus werd er een streep door de os gezet. Slager Ben Schulten had later een goed alternatief door speenvarkens aan het spit te braden en dat smaakte heerlijk,” krijgt Jan Schulten nog honger als hij hier aan terugdenkt.
Ondernemende Boerendansers
Zowel Guus Brons als Jan Schulten dreven een winkel in Ootmarsum. Guus op de Markt waar hij nagenoeg alles wat met textiel te maken had verkocht. Heel bekend zijn de badhanddoeken van Guus Brons, waarop het stadhuis van Ootmarsum staat afgedrukt. Bij Jan Schulten was het tijdens de Siepelmarkten oliebollen bakken en zijn de krentenwegges en puddingbroodjes ‘wereldberoemd’. “Tijdens de Siepelmarkten bleef er voor nagenoeg elke ondernemer wel iets aan de strijkstok hangen. Daarnaast heeft het Ootmarsum naamsbekendheid gebracht en heeft het ons stadje echt op de kaart gezet, “laten de beide ondernemers weten. “Je wilde er ook iets van maken,” legt Guus Borns verder uit, “Als ondernemer kon je je tijdens deze dagen profileren. Daarnaast hielpen we elkaar en waar nodig stonden we schouder aan schouder.” Jan Schulten: “Mijn buurman Gait Peters had een meubelzaak en die zei altijd dat hij tijdens de Siepelmarkt geen topdag had, maar naderhand kwamen toch nog veel mensen terug om alsnog iets te kopen of te laten maken.” Guus Brons: “Eén keer heb ik toch aangegeven dat er iets moest veranderen. Slager Floot stond op de Markt te braden en dagen en weken later rook ik die geur nog in mijn textielwaren. Dus de volgende keer stond hij om het hoekje…..”
Als Boerendansers raken Jan en Guus niet uitgepraat. Vele jaren namen ze deel aan de Boerenbruiloft. Het werd voor de Ootmarsumse Boerendansers een geweldige happening, waarvoor de leden gewoon een dag vrij namen of hun vakantie daar op afstemden. “Daags van tevoren begonnen wel al met groen halen. De vrouwen maakten roosjes en versierden we de boerenwagen. Ook haalden we rogge, korenbloemen en lijsterbes voor het meuten. Met Mensman en Postels Jantje hadden we prachtige voerlui. We begonnen bij de Rozenstruik en later Het Witte Peard. En van daaruit richting stad om onderweg regelmatig te meuten. De Brulft’nneugers zeiden hun spreuk op en op diverse plaatsen dansten we de bekende dansen. We sloten af met de boerenbruiloft met Wim Polman als de ambtenaar van de burgerlijke stand. Echt een geweldige tijd hebben we gehad. Het publiek was altijd positief en waardeerde onze optredens. We waren ongekunsteld en hielden de traditie hoog,” kijken Jan en Guus als ondernemende Boerendansers met veel plezier terug op de Siepelmarkten. “Ik weet nog dat Jan vaak wat eerder weg moest, omdat hij er ’s nachts op tijd uit moest om te bakken. En de volgende dag vertelde de bakker me dat hij in de bakkerij klompen hoorde op het Kerkplein. Het was steevast Jan Smellink, die dan bij Pikkemaat het licht had uitgedaan.”
Beiden zijn geen lid meer van de Boerendansers en dat had toch wel een reden. “Mijn pak was goddeloos versleten,” geeft Guus Brons als reden aan. “En mijn klompen vielen van ouderdom uit elkaar,” lacht Jan Schulten. Het neemt niet weg dat ze met veel plezier aan die tijd terugdenken, maar ook aan 50 jaar Siepelmarkten. “Het is nu allemaal wat anders, toch wel commerciëler en met meer ‘vreemde’ gezichten. Niks mis mee, want de formule van destijds blijft nog overeind staan. Met de oude ambachten, de Boerenbruiloft en de kindermarkt zijn deze drie pijlers nog altijd intact. We lopen er altijd nog even overheen en zien wel dat het steeds moeilijker wordt om de oude ambachten in stand te houden. Ze blijven het proberen en dat is alleen maar positief. Die oude ambachten zijn wel altijd de kurk gebleven, waarop de Siepelmarkt drijft. Zelf hopen we nog een aantal jaren mee te kunnen. We kijken langs de kant mee, maar op onze leeftijd mag dat ook,” besluiten Jan en Guus dit boeiende gesprek.
Foto’s Heemkunde Ootmarsum
