Jonge talenten geven zitting Othmarridders nieuw elan

De Zittingscommissie van de Othmarridders is vorig jaar een nieuwe weg ingeslagen voor wat betreft de invulling van de Zittingsavonden. Het resultaat mag er zijn, want de eerste avond was er eentje om in te lijsten. Verrassend goed kwam de jongere garde voor de dag en dat vormde samen met de  gevestigde orde een stevige basis voor een ouderwets goede zitting.
De schwung zat er vanaf het begin prima in met een swingend openingslied. De eerste sketch kwam voor rekening van Dennis Ikink en Mieke Barenbrug als ontwijkagenten. Ze lieten het publiek zien, waarin ze  goed waren: het ontwijken van het echte politiewerk.  Ook de zang en dans waren tijdens deze zittingsavonden prima verzorgd.  De Dansmarietjes maakten dit keer een reis door de wereld, waardoor het ook mogelijk was verschillende dansvormen te laten zien. Al deze dansstijlen werden ook nog eens ondersteund door zangeres Renée Geerdink, die een aantal prachtige liederen zong passend bij de  gracieuze danseressen. Ook de Sister Act van de ‘vroegere  Dansmarietjes’ was een absoluut muzikaal – en danshoogtepunt. Met de talentvolle zangeressen Sillah en Isabel Oude Avenhuis in de hoofdrol en rapper Xavier Oosterling als een welkome aanvulling in deze act. Het publiek genoot met volle teugen. Dat deed men zeer zeker ook van Petra Hagedoorn-Steinmeijer en Simone Heller-Veldboer. Twee zusters, die uit Amersfoort waren ‘ontsnapt’ om in Ootmarsum het klooster nieuw leven in te blazen. Met de titel van de sketch ‘Bad Fontes’ konden de beide dames alle kanten op in hun zelf geschreven teksten. En dat deden ze dan ook met veel plezier. Simone als zuster Histerica sprak met een Limburgs accent en met kreten als ‘Amai’  en ‘Nondeju’  kon ze op bijna hemelse wijze  reageren op Petra, die zuster Secretia met een prachtig Twents accent neerzette. Ze zorgden voor een geweldige dialoog met verrassende wendingen en ondersteund door passende foto’s. Het was lachen geblazen voor het publiek.  Ook de ski-act van het trio uit 2002 met Hans Roetenberg, John Schulten en Geert Schoemaker zorgde voor veel plezier. Ze zaten vast in hun skischoenen en konden daardoor allerlei capriolen uithalen. Bij John Schulten ging het vrijdagavond echter mis en hij schoot met het nodige geweld  door de bindingen heen. Het hoorde niet bij de act, maar was wel hilarisch om te zien.  Voor veel hilariteit zorgden ook de Siepelbastards. Vorig jaar maakten ze hun plaatselijke filmdebuut en dat leverde vele complimenten op. Ook dit jaar wisten ze de zaal tot tranen toe te laten lachen met hun filmpjes over Kiss and Ride, de steile helling bij de apotheek, het kermisvoorval met Dwayne Spaltman en de nieuwe coffeesjop in Franciscus. Prachtige humor en schitterend gemonteerd door zittingspresident Michèl Plettenburg.   Het laatste onderdeel voor de pauze was opnieuw een hoogtepunt, want in zijn rol als Teun van den Vondel zorgde Ernst Busscher er voor dat met deze buut op rijm het publiek genoot van taalgrappen en het op de hak nemen van plaatselijke bekendheden en gemeentelijke ontwikkelingen.  Busscher nam geen blad voor de mond en noemde man en paard, maar wel steeds met verfijnde humor en verrassende woordspelingen. Het publiek herkende voorvallen en trakteerde de enige buutreed’ner, die nog in een Stiggelton plaatsneemt, op vele lachsalvo’s en applaus. Nog naar adem happend van het gebodene kon het enthousiaste publiek in de pauze even bijkomen om na deze time out direct weer op het puntje van de stoel te gaan zitten. Het programma bleef boeien. De jeugd kwam aan bod en hoe. Met filmpjes, dans, muziek en het uitbeelden van typetjes. Peter van der Vorst kwam voor het XXL project naar de Siepelstad en trof daar allerlei plaatselijke figuren aan. Daar tussendoor liep  het verhaal van het thema van de Siepeljonkers ‘Buitenaards’. Het publiek kwam oren en ogen tekort en moest snel schakelen om al deze onderwerpen in zich op te nemen. Pim Bank als ET-je speelde op fantastische wijze een nurd en kende zijn eerste date met Alien of toch een Aliën. Ook de andere Siepeljonkers wisten hun typetjes op prachtige wijze na te doen en zeker Fabian Geerdink wist het publiek te overtuigen in zijn  rol als Ton Schulten.  De jonge garde wist het hele verhaal ook nog met de nodige grollen en grappen te vertellen en dat maakte deze sketch tot één van de vele hoogtepunten van deze zitting.  Het leidde uiteindelijk tot de opkomst van markies Koen Lohuis en zijn maten Robbert  Wijdenes en Pim Bank, maar deze sketch liet zien dat de jongeren staan te trappelen om aan het grote zittingswerk te beginnen en dus kan de zittingscommissie in de komende jaren putten uit een grote kweekvijver met veel jong talent dat kan zingen, spelen en dansen. Wat wil je nog meer.  Terug van weggeweest is Anita Roetenberg. Dit keer als AHnita. Ook deze act was vleselijk goed. AHnita liet het publiek kennis maken in haar functie als medewerkster bij Albert Heijn en wel op de vleesafdeling. De ene grap na de andere rolde over haar tong en dat leidde tot veel hilariteit onder het publiek. Tijdens de sketch vertolkte David Wesselink de rol van zingende bedrijfsleider en hij kreeg de zaal helemaal mee door zijn zang en door het swingende lied. Daarna kreeg AHnita de lachers nog eens op haar hand in haar rol als een verkoopster van erotische zaken.  Met veel gevoel wist ze dingen uit te leggen, die er bij het publiek in gingen als koek. In deze sketch waren ook alle artiesten te zien in de vestiging van de plaatselijke grootgrutter en het was daar één groot feest met bedrijfsleider Jan Grimberg als de grote genieter van deze bijzondere bonus, die hij van de artiesten kreeg aangeboden. Ignard Eshuis en Roderik Kolfoort lieten het publiek genieten van hun Surinaamse typetjes Marciano en Vurgil. Aangekomen in Nederland wisten ze met hun accent, dat ze van begin tot eind volhielden, het publiek te boeien. De uitsmijter was voor een bijzonder kwartet. Martijn Blokhuis, Mark Loman, Ramon Baasdam en Thomas Passet, beter bekend onder hun bijnamen Pettykosa, Kluts, Chung en Dibbes, speelden vier overgebleven Poaskearls. Het was crisistijd voor deze Ootmarsumse jongens en dus ook voor de Poaskearls. Ze waren gehalveerd en ook de twee nieuwe Poaskearls beloofden niet veel goeds. Poaskearl  Kosa en Kluts waren de ervaren kearls, terwijl Dibbes en Chung het tweetal kwam aanvullen. Met name de laatste was een reden om van nog meer crisis te spreken, want deze Poaskearl was niet in Ootmarsum geboren. Met zijn Chinese hoedje op stal Chung de show, terwijl ook de overige 3 op allerlei mogelijke manieren de draak staken met deze traditie. Zelfs een stripteasedanseres werd ingevlogen om de Poaskearls te verleiden. Toch werd deze geweldige act op een prima wijze afgesloten, want  de oudste van het stel vond dit allemaal te ver gaan en beëindigde deze sketch met de woorden dat de Poaskearls de mooiste traditie is van Ootmarsum. Om dat uit de mond van een jongere Siepel te horen is een goed teken, want op deze wijze is deze bijzondere folklore ook voor de toekomst gewaarborgd. De zitting werd afgesloten met een passend lied, waarin alle artiesten nog eens voorkwamen.
Na alle optredens verscheen het trio van de Othmarridders op de bühne. Natuurlijk was het trio vol lof over deze avonden en lieten prins Eric en zijn adjudanten niet na om iedereen uit de grond van hun hart te complimenteren.  Traditioneel werd de zitting afgesloten met het Ootmarsums volkslied van Fons van Koersvelt. Massaal werd het Oatmössche meegezongen en voor menigeen is dit nog altijd een kippenvelmoment. Dat is dus een mooi moment om even stil te blijven staan bij de verschillende commissies, die er voor gezorgd hebben dat de Schalm helemaal in de sfeer van deze zittingsavond is gebracht. En zeker moet Ootmarsum stil staan bij de Zittingscommissie, die met keihard werken en veel begeleiding er voor gezorgd heeft dat vorig jaar al en zeker ook in deze editie het publiek enorm genoten heeft van het programma. Ursula Heisterkamp, Michèl Plettenburg, Tom en Ernst Busscher, Marco Keupink en Maarten Lammerink verdienen een groot compliment om het lef te hebben te kiezen voor deze vorm van Zittingsavonden nieuwe stijl.               De sfeervolle foto’s zijn van hoffotograaf John Pieter Aalders