Het is gelukt. Meisjes A1 van Springendal Set-Up ’65 getraind en gecoacht door de gedreven Set-Up ’65 man Rudi Bruns wist het kampioenschap te behalen. Het moest in de laatste wedstrijd gebeuren, dus er zat nog wel een stuk spanning op. Het meidenteam had 1 punt nodig voor de titel, dus één set zou voldoende blijken. Het team nam daar geen genoegen mee en met een flinke dosis energie werden ook de overige drie sets gepakt. En met een 4 – 0 overwinning kreeg de titel nog meer glans. Hieronder het verskag van de Mieden van Springendal Set-Up ’65 MA1.
Springendal Set-Up ’65 A1-Rosstars A1
Zaterdag 12 april was het dan eindelijk zover: vandaag zouden we onze kampioenswedstrijd mogen gaan spelen tegen Rosstars MA1. Dit team stond op de derde plek, dus we wisten dat het geen makkelijke wedstrijd zou worden. De zenuwen zaten er goed in, maar iedereen was gebrand om ook deze wedstrijd met 3-1 of 4-0 te winnen. Ook al hadden we maar 1 punt nodig voor de kampioenstitel, met minder dan 4 punten gingen we niet akkoord. Jammer genoeg kon Daphne Kamphuis niet met ons meedoen, maar Diede Hagedoorn was er wel bij en kon ons team weer gaan versterken.
Na een fanatieke warming-up klonk om klokslag 12:00 uur het fluitsignaal: de wedstrijd kon beginnen. De tribune zat vol en iedereen had er zin in. Rosstars begon met serveren en door fouten aan onze kant stonden onze tegenstanders al snel voor met 2-0. Eventjes stonden we weer met beide benen op de grond en werd bevestigd dat we niet zomaar zouden winnen. Maar we kwamen terug en toen Rosan eenmaal aan serve kwam, bouwden we de kleine achterstand op naar een grote voorsprong. Met mooie serveseries, harde smashes en slimme prikballetjes kwamen we steeds dichter bij de vijfentwintig punten. Ook bij de setstand van 24-12 had Rosan het recht om te serveren. Rosstars wist de bal nog terug te brengen, maar buiten het veld. Het was een feit: we waren kampioen! Ondanks dat we zelf onze vreugde niet op konden, was dit niet te merken aan de supporters, die blijkbaar dachten dat we twee sets zouden moeten pakken.
Het was lastig om de tweede set gelijk weer serieus te beginnen, maar toch hielden we ons goed staande. De gehele set lag de voorsprong bij ons, al speelden we wel wat minder dan in de eerste set. We wonnen deze set met 25-19, waardoor het publiek ook inzag dat we kampioen waren en wij opnieuw een vreugdedansje deden.
Ook de derde set is altijd moeilijk, maar door de voorsprong van 2-0 hadden we wel de kans om te experimenteren. Zo probeerde Imke een staffel en werden er meerdere malen slimme balletjes gespeeld. Ook Diede Hagedoorn wist als diagonaal veel ballen keihard tussen het blok door te slaan. Maar ook deze set ging net wat minder dan de twee sets ervoor. Rosstars kwam dichterbij en er ontstond een beetje paniek, maar toch wonnen we met 25-22.
Na deze set wisten we dat we ongeslagen zouden blijven, maar dit was gelijk ook een valkuil. We begonnen de vierde set dan ook slecht, waardoor we na een tijdje een achterstand hadden van zeven punten. Maar we wilden deze wedstrijd niet afsluiten door een set te verliezen! Toen Demi Weustink aan serve kwam, begon het weer te lopen. Punt voor punt kwamen we dichterbij en eenmaal voorbij bleven we punten scoren. De vierde set wisten we, ondanks het slechte begin, ook binnen te slepen met 25-17. De kampioensshirts werden uitgedeeld en van onze sportieve tegenstander kregen we allemaal een bloemetje.
Die avond zijn we gehuldigd en hebben we het feest later doorgevierd bij Bays.
Wij willen alle supporters bedanken voor het aanmoedigen dit seizoen en natuurlijk ook Diede en Daphne, die ons meerdere malen uit de brand hebben geholpen!
