Het belangrijke duel voor KOSC om aansluiting te houden met de onderste helft van de middenmoot leverde een kansloze 4 – 0 nederlaag op tegen Heino. De Ootmarsummers maakten, zeker na het wegvallen van middenvelder Niels Oude Alink, een futloze indruk. Te weinig concentratie en te weinig beleving zorgden er voor dat nagenoeg iedere afvallende bal voor een Heino speler was. Deze ploeg voetbalde ook beter en wist met razendsnelle counters telkens gevaar te stichten in de achterhoede van KOSC. De 1- 0 viel uit een afstandsschot en dat verraste keeper Joost Peters. Na de rust was de keeper direct verantwoordelijk voor de 2 – 0 door balverlies te lijden op de rand van zijn eigen zestien meter gebied. Heino counterde vervolgens nog naar 3 – en 4 – 0. In de tussentijd kreeg KOSC nauwelijks kansen. Er was geen goed aanspeelpunt en de ballen werden te makkelijk weggegeven door foutieve passes of matig combinatievoetbal. Een collectief falen en dat juist in een dergelijke wedstrijd, want bij winst had men Heino kunnen achterhalen. Een dergelijke wedstrijd kan er tussen zitten en dat betekent voor volgende week dat men weer uit een heel ander vaatje moet tappen. Op 4 november speelt KOSC uit tegen Tubantia in Hengelo.
In de eerste tien minuten van de wedstrijd hield KOSC nog gelijke tred met Heino. De strijd speelde zich voornamelijk af op het middenveld. Toch kwam Heino als eerste aan een doelpunt. Balverlies op datzelfde middenveld leidde tot een snelle uitbraak. Vanaf pakweg 20 meter werd er vervolgens op het KOSC doel geschoten waar keeper Joost Peters te ver voor zijn goal stond om handelend op te treden. Het knappe afstandsschot leidde tot de 1 – 0 voor Heino dat ook in het vervolg van deze eerste helft de veel betere kansen kreeg. Met name de links – en rechtsbuiten van Heino werden steeds goed aangespeeld en kregen van de KOSC backs teveel vrijheid om hun acties te kunnen maken. Regelmatig liepen deze spitsen uit de rug van hun tegenstander om zo voor gevaar te stichtten. Het leidde voor de thuisploeg gelukkig niet tot een tweede treffer, waardoor KOSC in de wedstrijd kon blijven. Tekenend voor het aanvalsspel van KOSC was de eerste redelijke kans in de 18e minuut. Harm Bossink kwam tot een schotje dat een makkelijke prooi werd voor de Heino goalie. Niet veel later komt KOSC goed weg, nadat een snijdende counter van Heino net geen succes opleverde. In de 25e minuut werd Ruben Baanstra op links vrij gespeeld, maar het is misschien typerend voor de wedstrijd dat er niemand was meegelopen, zodat zijn voorzet ook niemand bereikte. Daarna kreeg KOSC via twee vrije trappen nog kansen op de gelijkmaker, maar de schoten belandden in de stevige Heino muur. Het waren de enige wapenfeiten van formaat aan KOSC kant waar de aanvallers ver onder hun niveau bleven en daarnaast te weinig ondersteuning kregen van de middenvelders. Na 30 minuten moest Niels Oude Alink het veld met een blessure verlaten en het was aan het spel van KOSC te zien dat men daardoor weinig geloof meer had in een beter resultaat. Dat lag zeker niet aan invaller Cliff Roetenberg, die vele meters maakte en zich liet zien als een toonbeeld van inzet. Het zat hem meer in de gevestigde orde, die het liet afweten of weinig gelukkig was in de gemaakte keuzes. De wissel van Niels Oude Alink leidde tot de nodige omzettingen in het team van KOSC en na een vlammend schot op de vuisten van de Heino keeper van de verder onzichtbare Wouter Engbers leek KOSC toch te kunnen profiteren. Uit de rebound wist ook Stijn Bruns het doel niet te treffen, maar deze acties gaven toch weer wat hoop op een beter resultaat. Daarna was het opnieuw Heino dat de betere kansen kreeg Toch wist KOSC de tegenaanval te zoeken en uit een hoge voorzet maakte Wouter Engbers de bal knap dood op zijn borst maar zijn vervolg actie leverde geen succes op. Heino counterde sterk, maar wist het definitieve vonnis nog niet te vellen. Tot aan het strafschopgebied van Heino bleek KOSC redelijk mee te kunnen voetballen en dat leverde opnieuw een vrije trap op, maar ook deze variatie belandde in de muur van Heino. Uit de tegenaanval kreeg de tegenstander van KOSC een corner, maar na een hachelijke situatie werd de bal uiteindelijk van de doellijn gehaald. En dus kon KOSC met een achterstand van 1 – 0 nog tevreden de kleedkamer opzoeken.
In de tweede helft was er een panieksituatie toen Martijn Engbers na een stevig duel keihard met de grond in aanraking kwam. De KOSC speler bleek even van de wereld, maar kon de wedstrijd toch nog voortzetten. De thuisploeg probeerde met hard werken alsnog het initiatief naar zich toe te trekken, maar het oogde vaak kansloos. Dat had ook alles te maken met het vele balverlies en de matige passing. Iedere afgeslagen aanval was voor Heino, waardoor KOSC absoluut niet in het spel kon komen. Ook vlaggenist Koen Rekers deelde in de malaise door een bal weg te gooien, nadat de scheidsrechter zijn vlagsignaal negeerde. Het leidde tot er toe dat de assistent scheidsrechter van KOSC de dug-out kon opzoeken. Vervolgens viel ook Rik Veldboer opnieuw uit met een blessure en zorgde Joost Peters ongewild voor de beslissing door de bal op zijn eigen 16 meter te verspelen. Voor Heino was het vervolgens een koud kunstje om de bal in het verlaten doel te deponeren. KOSCV wist daarna nog nauwelijks druk te zetten, de koppen gingen naar beneden en Heino kon vrijuit voetballen. Mark Schröder, die Rik Veldboer verving, kwam in de rechterzone te spelen, waardoor verdediger Stijn Bruns de aanvalslinie kon versterken. Het leidde tot een kansje voor Fabian Harperink, maar ook hij oogde in deze situatie niet scherp. Een voorzet van Rik Engbers bleek ook niet op maat en dat was veelal het verhaal bij KOSC. Het had alles te maken met scherpte, concentratie en geloof in een beter resultaat. Heino profiteerde optimaal en scoorde op eenvoudige wijze de 3 – 0. Niet veel later incasseerde Ruben Baanstra op het scheiden van de markt een onnodige gele kaart. Dat zegt veel over het weinig slimme spelen van KOSC. De 4 – 0 van Heino is voor de statistiek belangrijk, maar KOSC moet zich na deze teleurstellende wedstrijd eens goed achter de oren krabben. Een goed resultaat tegen PH is blijkbaar geen enkele garantie om achterover te leunen. De gretigheid om te willen voetballen was tegen Heino van de eerste minuut af niet te zien. En dat is cruciaal om in deze Tweede Klasse te kunnen overleven. Het is na deze nederlaag voor KOSC nog maar eens duidelijk geworden dat je je niet kunt permitteren om beneden je niveau te kunnen presteren. Fouten van de keeper en het uitvallen van Niels Oude Alink mogen niet als excuus gelden voor dit collectieve falen. De KOSC supporters verlieten al voortijdig sportpark ’n Tooslag en dat is een teken aan de wand. Een wedstrijd verliezen hoort bij het vak voetbal, maar de manier waarop mag geen graadmeter zijn voor de volgende wedstrijd. Dat verdienen de trouwe KOSC supporters zeker niet. Daarom moet het in een volgende wedstrijd misschien wel 300% beter en in ieder geval anders. De volgende wedstrijd tegen Tubantia is een ideale gelegenheid om het verloren goodwill terug te winnen. Geen kapsones, hard trainen en de wil uitstralen om te winnen, dat zijn de ingrediënten om te komen tot een goede wedstrijd met misschien een goed resultaat tot gevolg. Met die instelling moet Tubantia het volgende slachtoffer kunnen worden.
