Het zijn van die avonden dat je van de eerste tot en met de laatste minuut kunt genieten van allerlei soorten optredens. Dat gold zeker voor de gala-avond van carnavalsvereniging ‘De Keistenen’. Keigoed, omdat het inderdaad boeide van het eerste tot en met het laatste onderdeel. Een gala met veel afwisseling en vooral een avond doorspekt met humor. “De leste is de beste,” liet burgemeester John Joosten weten vanaf het knusse podium in de kantine van camping de Haer. En daarmee doelde de burgervader op het Agelose gala en na 10 andere gala’s/zittingen gezien te hebben, heeft John Joosten recht van spreken.
Het Keistenengala is ‘Aogel op zien best’. Maar als we schoolprins Jordy (Oude Monnink) en zijn adjudant Hidde (Scholten Linde) mogen geloven wordt het Kiezelgala nog mooier. De jonge hoogheden stonden naast de senior hoogheden op het podium en dat laat ook zien dat in Agelo alle geledingen betrokken worden bij dit feest. Want een feest is het om in de knusse sfeervolle zaal bij camping de Haer te zitten. Met maestro Theo Scholte Lubberink als de verbindende factor, die alles vloeiend en treffend aan elkaar praat. De manier, waarop hij de onderdelen aankondigt laat het publiek al op het puntje van de stoel zitten met het idee ‘Vol verwachting klopt ons hart’.
Het spits werd afgebeten door Gijs Aarnink en Wessel Vrerink. Vorig jaar lukte het de beide Ageloërs niet om een passende tekst te maken en dus kreeg het tweetal van de galacommissie destijds niet het groene licht. Dan is het razend knap dat ze er een jaar later toch gewoon weer staan met de Ode aan de ridder. Gezeten in de cabine van de vrachtwagen van ridder Tonny Mensink. Gijs Aarnink begon al sterk met: “Er is maar één sport en dat is transport.” Het bleek ook niet echt een ‘ode’ te zijn, want niet alleen de ridder, maar ook andere geledingen binnen de vereniging en gebeurtenissen in Agelo werden even flink onder handen genomen. De toon was gezet.
Heldere tonen klonken er uit de monden van de drie Keisteenzangeressen Annemarie Stevelink, Rolinde Pikkemaat en Carien Oude Lashof. Met twee prachtige Twentse teksten op de nummers België van het Goede Doel en What a wonderful world en vergezeld van mooie beelden zong het trio over ‘Keisteenland’ en ‘Wat woont wie hier mooi’.
Vader Jan en zoon Tim Stevelink kregen in hun sketch dit jaar versterking van Monique Wiegink. Een ‘oude’ bekende, die een aantal jaren geleden ook al mee deed aan het Keistenengala. Vorig jaar waren pa en zoon Stevelink nog paters, maar ze hadden zich nu omgeschoold tot inseminators. “We zijn ons ware ik kwijt en hebben het van de andere kant van ik bekeken en dan krijg je KI”. Het onderwerp leende zich voor prachtige humor en de sketch kende met het huwelijk van Tim en Nie ki een verrassende ontknoping en dan is het handig dat pa ook nog eens pater is en het huwelijk mocht voltrekken.
Ook de vondst om met de panfluit, een midwinterhoorn met daarop pannen bevestigd, zorgde voor veel lachsalvo’s. “We gaan niet ringen, maar jullie mogen nu wel snoet’sn spek’n”.
Kees Schutte, Erik Damink en Michel Oude Kotte voorzagen het vaste onderdeel ‘Dit was het nieuws’ weer van bijzondere gebeurtenissen. Opnieuw veel humor en dat heeft ook veel te maken met de herkenbaarheid, want in deze sketch worden bekende personen uit de gemeenschap op de korrel genomen en niet gespaard.
De Dansmarietjes zorgden voor een swingend onderdeel en maakten een reis door de tijd. De zelf gekozen nummers werden uitgevoerd in een wervelende show.
Op de grens tussen Ootmarsum en Agelo stond de melkfabriek Nooitgedacht. In het afgelopen jaar ontstond er de nodige commotie rond de plannen met de oude melkfabriek. Erik Wiegink, Koen Damink en Marcel Oude Voshaar speelden een hoofdrol in de verschillende fases.
Twee historische figuren uit de oude melkfabriek. Trui en Jan Floot, bleken nog het één en ander in de melk te brokkelen hebben. Zo zorgden ze ervoor dat de eerste plannenmaker Gerard Lassche de voet dwars werd gezet door Arjan Kruse, en die wisten ze te overtuigen om het pand over te nemen. “Die waterponsen, die Gerard Lastig moeten we hier niet hebben,” liet het tweetal weten en ze gingen zelfs zo ver om gele hesjes aan te trekken. Verder hadden ze nog een prima advies door de schoorsteen van weleer weer op te bouwen en daar een zendmast op te zetten.
PAUZE
Na tien minuten op adem gekomen te zijn kon het publiek verder genieten van het tweede gedeelte. De Keisteenbloazers maakten er direct al weer een prachtige show van met liederen, die voluit meegezongen konden worden. De jongste uit het dweilorkest tikte de nummers af en vervolgens swingde het aan alle kanten.
Burgemeester Joosten en wethouder Ilse Duursma werden na dit muzikale hoogtepunt op het toneel uitgenodigd. De burgervader kreeg een koksjas aangemeten met daarop I love Aogel en Joosten kreeg een opdracht om met de sleuteloverdracht te zorgen voor een pan zuurkool voor de Keistenen. De burgemeester kreeg daarvoor het recept al mee. De schoolprins had ook nog een aantal cadeautjes uit te delen en hij liet bottelier Harry Droste op het toneel komen. De bottelier werd ‘gevraagd’ de drankjes te verzorgen op het Kiezelgala en daarvoor kreeg hij een cadeautje met een belletje en dat belletje gaf het sein dat er drankjes geserveerd moesten worden.
Daarna was er de loterij en direct daarna was het de beurt aan de Playbackboys.
Naast het playbacken van bekende liedjes was er tussendoor ook nog tijd voor een stuk cabaret en op de seconde nauwkeurig lieten Sietse Arens, Hein Arens, Boet Arens, Jop Droste & Sam ten Oever hun playback kwaliteiten zien. Rudy Hampsink was hun regisseur en samen hebben ze er een prachtig onderdeel van weten te maken met het publiek regelmatig op de banken.
Een vaste waarde is Harry Arens en hij bewees dat ook dit jaar weer. Als Freddie, de broer van Eddy de Rijk, de pakjesbrenger, kwam hij ook in deze wereld terecht. “Ik ben wel een heel ander figuur dan mijn broer, een totaal ander karakter, maar dat is genetisch bepaald. Ik heb ook een ander rayon en daar wonen mensen, die de hele dag tijd hebben om op die pakjes te wachten.” Arens noemde ook man en paard waar hij producten afleverde. Hij sloot af met een gedicht dat als slot kende dat de twee Agelose jongens, die mee hadden geholpen om de kerstboom op het Kerkplein in Ootmarsum om te zagen een standbeeld verdienden.
Veel bezoekers gaan naar huis met de gedachte dat ze zelf ook wel eens op het podium zouden willen staan, zo ook de dames Charlotte Rikkink en Sandra van der Aa. Dit jaar is het er dan van gekomen: Charlotte en Sandra maken als Betsy & Lies hun debuut op het Keistenengala. De twee bewoonsters van de Amanshoeve halen oude herinneringen op, voor zover hun geheugen hen niet in de steek laat….Naarmate de sketch vorderde kwamen de beide artiesten steeds beter op dreef en met twee mooie liederen zat er ook nog veel afwisseling in dit onderdeel, waarbij dokter Bernard de harten van Betsy en Lies harder liet kloppen.
De Keisteenzangeressen zongen ‘Girls band’ nummers en de zaal liet zich bij bekende nummers niet onbetuigd en zong uit volle borst mee.
Het slotakkoord was voor Rob en Bert Damink. Dat is inmiddels een traditie geworden en daar zullen ze in Agelo niet gauw van afwijken, want het werd een meesterlijk slot van het Keistenengala. Ze bleven dit keer dicht bij huis, omdat ze allebei opnieuw vader zijn geworden. Hun sketch heette ‘Papa’s in de Pampers’ en ze beschreven de gehele zwangerschapsperiode van maand 1 tot en met maand 9. Het was lachen, gieren, brullen met prachtige uitspraken en veel zelfbedachte humor.
Aan het einde kwamen alle artiesten nog een keer op het toneel en werden met een ovationeel applaus bedankt voor hun bijdragen. Maar ook onderstaande mensen leverden hun inbreng aan een onvergetelijk Keistenengala.
Techniek: Bas Peeters & Wouter Oonk
Schmink: Irma Nijhuis & Anne Schutte
Gala commissie: Erik Damink, Hanneke Velthuis, Rob Damink, Gerard Schutte,
Theo Scholte Lubberink
Toneelknechten: Bas Schuurman, Jasper Brons & Dirk Stevelink
Regie: Rudy Hampsink
Uiteraard werd de avond afgesloten met het massaal meegezongen Aogels volkslied op de melodie van Droomland.
