Het Agelose Keistenengala weet de laatste jaren telkens het niveau weer wat hoger te leggen. Daardoor zijn niet alleen de kaarten binnen anderhalf uur voor alle drie avonden helemaal uitverkocht, maar liggen de verwachtingen ook ieder jaar weer erg hoog. De Agelose artiesten hebben dit jaar die uitdaging opgepakt en zijn er glansrijk in geslaagd om het publiek een avond lang in vervoering te brengen.
In razend tempo werd het ene na het andere optreden aangekondigd door president Theo Scholte Lubberink. Het spits werd afgebeten door Kees Schutte en Erik Wiegink. Als Ali Ashram en Erik van Tommesboer brachten zij een humoristische ode aan de Ridder. Dankzij hen is dit onderdeel dus weer terug op het Agelose gala.
Vervolgens vertelden Tom en Niek Damink wat zij als ziekenbroeders op de ambulance allemaal meemaakten.
De Keistenen beschikken dit jaar over maar liefst twee groepen dansmarietjes. De jonge garde was het eerst aan de beurt. Romée Hampsink, Sanne Reukers, Emma Schutte en Liedeke Mensink brachten een prachtige dans ten tonele, die ze helemaal zelf hadden bedacht en ingestudeerd.
Jeroen Aarnink en René Stevelink presenteerden daarna weer het bekende onderdeel “Aogel dreait deur”, waarin ze, ondersteund door diverse foto’s, het wel en wee van het afgelopen jaar nog eens de revue lieten passeren. De Keisteenzangeressen, bestaande uit Nienke en Karlijn Scholte Lubberink, Karien Oude Lashof, Sanne Aarnink, Annemarie Stevelink en Ellen Haarhuis, hadden geheel eigen teksten op bekende melodieën. Onder meer bezongen zij de zorgelijke situatie rond Zomerlust.
Vlak voor de pauze was het de beurt aan Koen en Erik Damink en Evert Broekhuis. Met hun act, genaamd Paprika, namen ze ons mee naar de werkplaats van Huub Sanderink. De schuur inbraken van het afgelopen jaar kwamen door dit trio ineens in een heel ander daglicht te staan.
Na de pauze was er ruimte voor een groot aantal debutanten in de Playbackmix. Jan Schutte, Thijs Veldhuis, Gijs Aarnink en Wessel Vrerink brachten een aaneenschakeling van hits, waarbij Geert Wilders een hoofdrol speelde.
Dat de Playbackgroep een mooie kweekvijver voor talent is, bewijst ook Harrie Arens. Bijna 25 jaar geleden maakte hij er deel van uit, nu is hij al een aantal jaren één van de hoogtepunten van het gala in zijn rol als Bennard. Hij weet als geen ander de zaal het ene moment muisstil te krijgen en even later weer te laten bulderen van het lachen.
De Keistenenbloazers zorgden niet alleen voor de muzikale invulling van de verschillende decorwisselingen, maar brachten ook een aantal nieuwe nummers ten gehore tijdens hun optreden. Sportschool Vet Cool liet het publiek kennis maken met debutante Laura Hollink. Samen met oudgediende Monique Wiegink deden ze van alles om af te vallen, maar zeker ook om op te vallen.
De tweede groep dansmarietjes, bestaande uit Romée Broekhuis, Malon en Marije Sanderink, liet zien dat ze nog lang niet verdreven willen worden door een jongere garde. Hoewel de hoogheden geen actieve rol op het podium hadden, werkten ze wel degelijk volop mee aan de totstandkoming van een speciale aflevering van Bassie en Adriaan. Thijs en Joost Lansink, Leon Eysink en Tom Wiegink namen het podium gedeelte voor hun rekening. Getroffen door de crisis, gingen ze op zoek naar werk bij diverse Agelose ondernemers. Dit leidde weer tot zeer hilarische filmpjes.
Hanneke Haarhuis had dit jaar een ijzersterk optreden en was voor velen het absolute hoogtepunt van dit jaar. Als Truus van Gait vertelde ze over hun relatie, waarbij Gait’s lidmaatschap van de Raad van Elf van de Keistenen werd gebruikt om de carnavalsvierders eens een spiegel voor te houden. Zeer herkenbaar, soms confronterend maar steeds uiterst lachwekkend.
De Keisteenzangeressen brachten in hun tweede optreden een aaneenschakeling van duetten, waarbij er telkens één zangeres werd afgelost. Dat ook dit optreden in de smaak viel, bleek wel uit de staande ovatie die ze kregen. De afsluiters waren dit jaar Rob en Bert Damink, twee natuurtalenten die als Bloas Brothers weer allerlei sterke verhalen wisten te vertellen. Een optreden waar zelfs na afloop nog hard om werd na gelachen.
Tijdens de grote finale werden alle artiesten nog eens op het podium geroepen, evenals de toneelknechten Thijs Veldhuis en Bas Schuurman en regisseurs Gerard Schutte en Rudy Hampsink. De Keistenenzangeressen keken terug op het Keistenengala 2012 en sloten uiteraard af met het lied Aogel. De techniek was in handen van Wouter Oonk en Bas Peeters.
