Tijdens de logeerpartijen van zijn kleinkinderen moet Wim Leverink steeds een verhaaltje vertellen. Dat gebeurt vlak voor het slapen gaan en de kinderen (12, 11 en 7 jaar) genieten en genoten van de zelfbedachte verhalen van hun opa. Het oudste kleinkind daagde opa Leverink uit om de verhalen, die hij zo mooi en spannend kon vertellen, op te schrijven in een boek. “Die uitdaging heb ik aangenomen en beloofd dat ik een kinderboek zou schrijven,” vertelt Wim Leverink. “En ja, als je A zegt…..Zodoende ben ik vorig jaar begonnen met de avonturen van drie jongens, die in het land Mortopia verzeild raken. Ze beleven daar allerlei spannende avonturen, maar komen uiteindelijk toch terug in hun eigen wereld. Het hele boek is fictie, want dan kun je heerlijk fantaseren.
Ook de verhalen voor het naar bed gaan zijn fictie. “Op het moment dat we naar boven gaan, weet ik echt nog niet wat ik ze ga vertellen, maar het lukt iedere keer weer om iets te verzinnen en daar genieten we dan samen van,” laat Leverink weten.
Na het schrijven van het kinderboek Mortopia, Land der geesten, liet Wim Leverink het boek kritisch nalezen door een aantal volwassenen. “Iedereen reageerde enthousiast en van een Neerlandicus kreeg ik een groot compliment over de wijze van schrijven. Dat gaf mij een goed gevoel en vandaar dat ik de stap heb gemaakt om het boek te laten drukken,” beschrijft Wim Leverink ‘’de geboorte’ van dit kinderboek Mortopia, Land der geesten. De volgende stap was om iemand te vinden, die de omslag wilde illustreren. “Ook dat leek me best moeilijk, want vindt maar eens iemand die aan mijn eisen en ideeën kan voldoen. Gelukkig kreeg ik de tip van Hans Oude Breuil dat zijn dochter Floor is afgestudeerd aan de Kunstacademie in Kampen. Ik kwam met haar in contact en het klikte meteen. Zij heeft een werkelijk fantastische omslag gemaakt waar ik echt heel blij mee ben,” aldus een enthousiaste Wim Leverink.
De Ootmarsummer heeft een grafisch verleden bij de krant en die ervaring kwam hem goed van pas. Daarnaast is schrijven altijd een hobby van hem geweest en vanaf het moment dat Leverink niet meer werkte is hij daar steeds nadrukkelijker, in allerlei vormen, mee aan de slag gegaan. “Door mijn grafische verleden kon ik het boek in eigen beheer uitgeven en als het dan klaar is geeft dat toch veel voldoening. Ik ben blij dat ik de uitdaging van mijn oudste kleinkind heb opgepakt. En misschien komt er wel een vervolg op deze eerste uitgave. Wat ik zeker blijf doen is het vertellen van verhalen aan mijn kleinkinderen, want dat is toch de basis geweest van dit kinderboek,” lacht Wim Leverink.
Het boek is te koop in de winkel van het Openluchtmuseum, bij Jos Brummelhuis en bij Wim Leverink zelf.
